Ζήσης Ψάλλας

Μελέτη από την Ιατρική Σχολή του Perelman στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας έδειξε ότι στελέχη του κοινού παθογόνου Staphylococcus aureus (χρυσίζων σταφυλόκοκκος) συνδέονται με πληγές που δεν επουλώνονται.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Περίπου το 10% των Αμερικανών έχει διαγνωστεί με διαβήτη και το ένα τέταρτο αυτών των ασθενών θα αναπτύξει πληγή που δεν θεραπεύεται. Στη χειρότερη περίπτωση έκβασης, η οποία εμφανίζεται σε έως και το 25% αυτών των ασθενών που αναπτύσσουν τραύματα, οι πληγές θα απαιτήσουν ακρωτηριασμό.

Πολλοί ασθενείς που αναπτύσσουν αυτά τα έλκη μπορεί να μην παρατηρήσουν τα αρχικά σημεία, αφού η υψηλή γλυκόζη αίματος μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη αίσθησης και παραμόρφωσης των ποδιών. Ως αποτέλεσμα, οι ασθενείς με διαβήτη εμφανίζουν συχνά έλκη ποδιών που μπορεί να περάσουν απαρατήρητα. Οι τρέχουσες θεραπείες είναι ανεπαρκείς, που σημαίνει ότι οι ασθενείς μπορούν να ζήσουν με αυτές τις πληγές για μήνες ή και χρόνια χωρίς να θεραπεύονται. 

«Ενώ τα τραύματα δεν λαμβάνουν την προσοχή άλλων ασθενειών, είναι απίστευτα συνηθισμένα, και η μελέτη αυξάνει την κατανόησή μας για τον τρόπο με τον οποίο τα μικρόβια εξασθενίζουν ή προάγουν τη θεραπεία», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Elizabeth Grice, αναπληρώτρια καθηγήτρια δερματολογίας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Οι ερευνητές συνέλεγαν δείγματα από 46 έλκη ασθενών κάθε δύο εβδομάδες για έξι μήνες ή μέχρι να θεραπευθεί η πληγή ή να γίνει ακρωτηριασμός.

Το S. aureus, ένα κοινό και δύσκολο να θεραπευθεί παθογόνο, βρέθηκε στην πλειονότητα των πληγών, αλλά οι ερευνητές σημειώνουν πως η παρουσία των ίδιων των βακτηριδίων δεν προέβλεπε εάν μια πληγή θα θεραπεύονταν ή όχι. Ωστόσο, η αλληλουχία DNA υψηλής ανάλυσης έδειξε ότι ορισμένα στελέχη του S. aureus ήταν μόνο στα τραύματα που δεν επουλώθηκαν κατά τη διάρκεια της μελέτης. Περαιτέρω δοκιμές αποκάλυψαν ότι το στέλεχος που συνδεόταν με τη “μη θεραπεία” ήταν καλύτερα εξοπλισμένο για να προκαλέσει βλάβη στους ιστούς και να αποφεύγει τις αντιβιοτικές θεραπείες.

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν περαιτέρω τα ευρήματά τους στα ποντίκια. Σημείωσαν επίσης ότι ένα άλλο κοινό μικρόβιο που βρέθηκε σε διαβητικές πληγές, το Alcaligenes faecalis, συσχετίστηκε με ταχύτερη επούλωση.

«Είναι πιθανό να υπάρχουν βακτήρια που ωφελούν πραγματικά την πληγή και μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό που μάθαμε στη μελέτη για να αναπτύξουμε νέες στρατηγικές θεραπείας», ανέφερε η Grice. «Ελπίζουμε ότι αυτή η έρευνα θα συμβάλει στην ταυτοποίηση των ασθενών που βρίσκονται σε κίνδυνο για κακές εκβάσεις και θα οδηγήσει σε καινοτομίες θεραπείας που χρειάζονται απεγνωσμένα αυτοί οι ασθενείς».

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell Host & Microbe.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης