Το πολλαπλό μυέλωμα είναι μια πολυσυστηματική αιματολογική κακοήθεια που επηρεάζει τον οστικό μεταβολισμό, την αιμοποίηση και τη νεφρική λειτουργία. Οι θεραπευτικές εξελίξεις στον τομέα την τελευταία δεκαετία είναι ραγδαίες με αποτέλεσμα να είναι διαθέσιμες αποτελεσματικές θεραπείες για τους ασθενείς. Ωστόσο, το πολλαπλό μυέλωμα χαρακτηρίζεται από διαδοχικές υφέσεις και εξάρσεις και, επομένως, νέες συνδυαστικές θεραπείες με σκοπό τη μακρόχρονη ύφεση του νοσήματος καθίστανται αναγκαίες.
Τον Ιούλιο του 2020 δημοσιεύτηκε μια σημαντική κλινική μελέτη στο έγκριτο, διεθνούς φήμης επιστημονικό περιοδικό «The Lancet» (MA Dimopoulos et al. Carfilzomib, dexamethasone, and daratumumab versus carfilzomib and dexamethasone for patients with relapsed or refractory multiple myeloma (CANDOR): results from a randomised, multicentre, open-label, phase 3 study. The Lancet (2020) 396(10245); P186-197, DOI: https://doi.org/10.1016/S0140-6736(20)30734-0) με πρώτο συγγραφέα τον Καθηγητή Ιατρικής και Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κο Θάνο Δημόπουλο.
Η μελέτη CANDOR συμπεριέλαβε 466 ασθενείς από όλο τον κόσμο με υποτροπιάζον ή/και ανθεκτικό πολλαπλό μυέλωμα που είχαν λάβει 1 έως 3 προηγούμενες γραμμές θεραπείας. Οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με το νεότερο συνδυασμό δαρατουμουμάμπης, καρφιλζομίμπης και δεξαμεθαζόνης είχαν 37% μικρότερη πιθανότητα υποτροπής του νοσήματος ή θανάτου, συγκριτικά με τους ασθενείς που έλαβαν τον συνδυασμό καρφιλζομίμπης και δεξαμεθαζόνης. Η δαρατουμουμάμπη είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που στοχεύει το μόριο CD38 που βρίσκεται στην επιφάνεια των μυελωματικών κυττάρων και τα οδηγεί σε απόπτωση (κυτταρικό θάνατο). Η καρφιλζομίμπη είναι ένας νεότερος αναστολέας πρωτεασώματος που στρέφεται ενάντια στα κακοήθη πλασματοκύτταρα του μυελώματος και η δεξαμεθαζόνη είναι ένα κορτικοστεροειδές με αντι-μυελωματική δράση. Τόσο η δαρατουμουμάμπη σε συνδυασμό με δεξαμεθαζόνη όσο και η καρφιλζομίμπη σε συνδυασμό με δεξαμεθαζόνη έχουν λάβει έγκριση για την αντιμετώπιση ασθενών με υποτροπιάζον/ανθεκτικό πολλαπλό μυέλωμα. Ωστόσο, η μελέτη CANDOR έδειξε ότι ο συνδυασμός των τριών παραγόντων είναι ακόμα πιο αποτελεσματικός, ενώ η τοξικότητα είναι διαχειρίσιμη.
Τα ανωτέρω δεδομένα οδήγησαν στην έγκριση του συνδυασμού της δαρατουμουμάμπης με τη καρφιλζομίμπη και τη δεξαμεθαζόνη (σχήμα DKd) από τον Αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA) για τη θεραπεία ασθενών με υποτροπιάζον/ανθεκτικό πολλαπλό μυέλωμα που έχουν λάβει 1 έως 3 προηγούμενες γραμμές θεραπείας.
