Ζήσης Ψάλλας
Δέκα λεπτά σωματικής δραστηριότητας την ημέρα ή λιγότερος χρόνος οθόνης είναι το μόνο που χρειάζεται για να καθυστερήσει η εμφάνιση του διαβήτη τύπου 2 και να επιβραδυνθεί η ανάπτυξή του στη νεολαία, σύμφωνα με μια μελέτη με επικεφαλής την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, Δρ. Mélanie Henderson, παιδίατρο και ενδοκρινολόγο. Η μελέτη δημοσιεύτηκε τστο Lancet Child Adolescent Health.
Τα ποσοστά παχυσαρκίας αυξάνονται στον Καναδά σε ηλικίες κάτω των 19 ετών και φτάνουν σε ανησυχητικά επίπεδα. Καθώς ο αριθμός των παιδιών με διαβήτη τύπου 2 αναμένεται να τετραπλασιαστεί στον Καναδά τις επόμενες δεκαετίες, η έρευνα της Henderson προσφέρει μια αχτίδα ελπίδας ποσοτικοποιώντας το πώς η σωματική δραστηριότητα και η καθιστική συμπεριφορά επηρεάζουν βασικούς δείκτες του διαβήτη.
Συνολικά 630 παιδιά του Κεμπέκ με οικογενειακό ιστορικό παχυσαρκίας παρακολουθήθηκαν για μια περίοδο επτά ετών σε τρεις κύκλους: ηλικίες 8–10, 10–12 και 15–17. Χρησιμοποιήθηκαν διάφορα τεστ για τη μέτρηση βασικών δεικτών διαβήτη, συμπεριλαμβανομένων της ευαισθησίας στην ινσουλίνη, της έκκρισης ινσουλίνης και των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Η σωματική δραστηριότητα και ο συνολικός χρόνος καθιστικής ζωής μετρήθηκαν με επιταχυνσιομετρία και ο ελεύθερος χρόνος οθόνης αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας ένα αυτοαναφερόμενο ερωτηματολόγιο.
«Με μόλις 10 λεπτά μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας την ημέρα, βλέπουμε μείωση των κινδύνων που σχετίζονται με την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 σε παιδιά που κινδυνεύουν», δήλωσε ο Soren Harnois-Leblanc, πρώτος συγγραφέας της μελέτης.
«Η μείωση του χρόνου καθιστικής ζωής κατά μία ώρα την ημέρα προσφέρει παρόμοια οφέλη», είπε η Henderson. «Ο χρόνος στην οθόνη, είτε είναι τηλεόραση, βιντεοπαιχνίδια ή μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι ιδιαίτερα επιβλαβής, αλλά είναι επίσης πιο εύκολο να αποφευχθεί από την καθιστική ώρα που σχετίζεται με τις μετακινήσεις, για παράδειγμα. Δεν έχουν όλες οι καθιστικές συνήθειες τον ίδιο αντίκτυπο στην καρδιομεταβολική υγεία».
Ωστόσο, η αλλαγή των συνηθειών του τρόπου ζωής μπορεί να είναι δύσκολη. Το σώμα έχει ενσωματωμένους μηχανισμούς για να διατηρεί το υψηλότερο βάρος του, γεγονός που καθιστά πολύ δύσκολη την απώλεια βάρους. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να ενεργούμε έγκαιρα με τα παιδιά και τους εφήβους που έχουν οικογενειακό ιστορικό παχυσαρκίας, είπαν οι ερευνητές.
«Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να αναπτυχθούν και να εφαρμοστούν πολιτικές πρόληψης της παχυσαρκίας που στοχεύουν στην προώθηση της σωματικής δραστηριότητας και στη μείωση της καθιστικής συμπεριφοράς για την πρόληψη του διαβήτη σε ευάλωτους πληθυσμούς», είπε η enderson. «Πρέπει να στοχεύσουμε την υγεία σε γενικές γραμμές», πρόσθεσε ο Harnois-Leblanc.
