Ζήσης Ψάλλας
Ενώ είναι ήδη γνωστό ότι οι εναποθέσεις ασβεστίου είναι ο λόγος για τον οποίο οι αρτηρίες σκληρύνουν με την ηλικία, δεν ξέρουμε γιατί γίνεται αυτή η συσσώρευση. Σύμφωνα με μια τελευταία μελέτη, η διαδικασία ενεργοποιείται από ένα μόριο που ονομάζεται poly(ADP-Ribose) ή PAR.
Η PAR είναι μια πρωτεΐνη επισκευής και παράγεται όταν τα κύτταρα ή το DNA των κυττάρων καταστραφούν. Δεσμεύει το ασβέστιο και ξεκινά να συγκεντρώνει το ασβέστιο σε μεγαλύτερα σταγονίδια. Αυτά τα σταγονίδια στη συνέχεια στερεοποιούνται, κολλώντας στα τοιχώματα των αρτηριών και μειώνοντας την ελαστικότητά τους, αποκαλύπτει η νέα μελέτη.
Η απελευθέρωση της PAR εντοπίστηκε σε διάφορες κυτταρικές καλλιέργειες, συμπεριλαμβανομένων των δειγμάτων ανθρώπινων αιμοφόρων αγγείων, χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται φασματοσκοπία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (NMR: Nuclear Magnetic Resonance), η οποία είναι σε θέση να αναλύει τα δείγματα μέχρι μοριακό επίπεδο.
Η εμπλοκή μιας πρωτεΐνης που παράγεται λόγω βλάβης των κυττάρων έχει νόημα, δεδομένου ότι η γήρανση, η υψηλή αρτηριακή πίεση και το κάπνισμα είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο σκλήρυνσης των αρτηριών. Οπότε, αν οι ερευνητές έχουν δίκιο, οι βλάβες των κυττάρων καταλήγουν να “ζητούν” από την PAR να τις διορθώσει, η οποία με τη σειρά της σκληραίνει τις αρτηρίες ως ένα παραπροϊόν.
Αυτή η πιθανή θεραπεία θα μπορούσε να επικεντρωθεί σε ένα υπάρχον αντιβιοτικό που ονομάζεται μινοκυκλίνη (minocycline). Έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της ακμής και επειδή έχει περάσει από τις απαραίτητες δοκιμές ασφάλειας, θα μπορούσε να επισπευσθεί ολόκληρη η διαδικασία προσαρμογής της για την πρόληψη της αρτηριακής δυσκαμψίας.
Μέσω κάποιων βραχυχρόνιων αρχικών δοκιμών σε αρουραίους, η ερευνητική ομάδα ήταν σε θέση να αποδείξει την αποτελεσματικότητα της μινοκυκλίνης στην αναστολή της παραγωγής της PAR. Κλινικές δοκιμές θα μπορούσαν να συμβούν μέσα στους επόμενους 18 μήνες, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Ενώ μπορεί να μην είμαστε σε θέση να σταματήσουμε τελείως την σκλήρυνση των αρτηριών ως μια φυσική συνέπεια της γήρανσης η μινοκυκλίνη ή ένα παρόμοιο φάρμακο φαίνεται να έχει τη δυνατότητα να μειώσει τον κίνδυνο προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με αυτές τις εναποθέσεις ασβεστίου.
Η έρευνα έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό Cell Reports.
