Ζήσης Ψάλλας
Οι άνδρες με προχωρημένο καρκίνο του προστάτη μπορεί να ωφεληθούν πολύ από τη χειρουργική επέμβαση, αλλά αρκετοί επίσης με την ίδια διάγνωση δεν χρειάζονται την επέμβαση.
Το συμπέρασμα αυτό προέρχεται από μια ανάλυση σκανδιναβικών ανδρών με καρκίνο του προστάτη που παρακολουθήθηκαν για 29 χρόνια. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο New England Journal of Medicine.
Στη Σουηδία σήμερα, το 80% των ανδρών με νεοδιαγνωσθέντα καρκίνο του προστάτη δεν αντιμετωπίζονται χειρουργικά, αλλά «παρακολουθούνται ενεργά»Η διάρκεια της μελέτης και το συμπέρασμά της το οποίο αφορά μια από τις πιο κοινές μορφές καρκίνου την καθιστούν “αναμφισβήτητα μία από τις σημαντικότερες δημοσιεύσεις του έτους”, δήλωσε ο Δρ. Adam Kibel, καθηγητής χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και επικεφαλής της ουρολογίας στο Brigham and Women’s Hospital, στη Βοστόνη, που δεν συμμετέχει στην έρευνα.
Η μελέτη διερεύνησε τα οφέλη της χειρουργικής επέμβασης για τον καρκίνο του προστάτη. Περιελάμβανε 695 άνδρες οι οποίοι χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες, η μια για χειρουργική επέμβαση και η άλλη για να λάβει θεραπεία μόνο για τα συμπτώματα (προσεκτική παρακολούθηση).
Οι άνδρες σε αυτή τη μελέτη διαγνώστηκαν μεταξύ 1989 και 1999. Μόνο στο 12% είχε ανιχνευθεί ο καρκίνος τους νωρίς, κάνοντας εξετάσεις αίματος για το ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA).
Μετά από 29 χρόνια παρακολούθησης, το 80% των ανδρών είχε πεθάνει. Δηλαδή σήμερα, περίπου το 20% των ανδρών είναι ακόμη ζωντανοί. Από αυτούς που πέθαναν, το 68% πέθανε από κάτι άλλο, διαφορετικό από τον καρκίνο του προστάτη. Για το υπόλοιπο 32%, ο θάνατος οφειλόταν στον καρκίνο του προστάτη.
Τα συμπεράσματα
Στην ομάδα της χειρουργικής επέμβασης πέθαναν 71 άνδρες από τον καρκίνο του προστάτη, ενώ στην ομάδα της θεραπείας των συμπτωμάτων πέθαναν 110.
Το 12% των ατόμων που είχαν προστατεκτομές είχαν σωθεί από το θάνατο του καρκίνου του προστάτη.
Το 19% είχε ανίατο καρκίνο αλλά ότι η πλειονότητα των ανδρών είχε πεθάνει από άλλες αιτίες.
Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι οι άνδρες που χειρουργήθηκαν έζησαν, κατά μέσο όρο, 2,9 χρόνια περισσότερο από τους άνδρες που έλαβαν θεραπεία μόνο για τα συμπτώματα.
Είναι προφανές από τη μελέτη ότι οι άνδρες που είναι κατά τα άλλα υγιείς και των οποίων ο προχωρημένος καρκίνος του προστάτη περιορίζεται μόνο στον αδένα του προστάτη μπορούν να ωφεληθεί πολύ από τη χειρουργική επέμβαση.
Παρ’ όλα αυτά, διαπιστώθηκε επίσης ότι, παρά τις διαγνώσεις του καρκίνου του προστάτη, πολλοί άνδρες δεν υπέφεραν ποτέ από σοβαρή υποτροπή κατά τη διάρκεια της ζωής τους ούτε πέθαναν από την ασθένεια.
Η Δρ. Anna Bill-Axelson, αναπληρώτρια καθηγήτρια ουρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα στη Σουηδία ανέφερε ότι «θα πρέπει να προσπαθήσουμε να θεραπεύσουμε μόνο εκείνους που θα ωφεληθούν, οι οποίοι έχουν θανατηφόρο νόσημα και είναι αρκετά υγιείς ώστε να κινδυνεύουν από τον καρκίνο του προστάτη».
Προκειμένου η θεραπεία να είναι βέλτιστα ευεργετική, είναι επομένως εξαιρετικά σημαντικό να βρεθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ του οφέλους από την προστατεκτομή αφενός και των παρενεργειών της από την άλλη.
Αρχίζοντας από το PSA, πολλοί άντρες διαγιγνώσκονται τις τελευταίες δεκαετίες με καρκίνο του προστάτη που όμως δεν θα αναπτύξουν ποτέ προχωρημένα ή απειλητικά για τη ζωή συμπτώματα.
Σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1990, περισσότεροι άνδρες με καρκίνο του προστάτη θα πρέπει να παρακολουθούνται ενεργά και να αντιμετωπίζονται μόνο εάν υπάρχουν σημάδια προχωρημένου καρκίνου. Στη Σουηδία σήμερα, το 80% των ανδρών με νεοδιαγνωσθέντα καρκίνο του προστάτη δεν αντιμετωπίζονται χειρουργικά, αλλά «παρακολουθούνται ενεργά», για να βεβαιωθεί ότι ο όγκος τους δεν γίνεται πιο επικίνδυνος, δήλωσε η Bill-Axelson.
