Ζήσης Ψάλλας
Αν το κρέας παραμείνει μερικές μέρες στον πάγκο της κουζίνας, όλοι γνωρίζουμε ότι πρέπει να το πετάξουμε. Αλλά τι γίνεται με το ρύζι και τα ζυμαρικά;
Μπορεί να ζυμαρικά και το ρύζι να φαίνονται πιο ακίνδυνα αλλά υπάρχει ένα βακτήριο που λέγεται Bacillus cereus το οποίο δεν είναι τόσο σπάνιο ζώντας ευτυχισμένα όπου μπορεί -π.χ. στο φαγητό ή στο έντερο- και μπορεί να κάνει ζημιά.
Τα μέρη που εκ φύσεως ζει το B. cereus είναι πολλά, συμπεριλαμβανομένου του εδάφους, των ζώων, των εντόμων, της σκόνης και των φυτών, λέει η Anukriti Mathur, ερευνήτρια βιοτεχνολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας. Και προσθέτει: «Τα βακτήρια αναπαγάγονται χρησιμοποιώντας τα θρεπτικά συστατικά των τροφίμων […] συμπεριλαμβανομένου του ρυζιού, των γαλακτοκομικών προϊόντων, των μπαχαρικών, των αποξηραμένων τροφών και των λαχανικών».
Ενώ μερικά στελέχη αυτού του βακτηρίου είναι χρήσιμα ως προβιοτικά, άλλα μπορούν να σας δώσουν μια δυσάρεστη τροφική δηλητηρίαση εάν τους δοθεί η δυνατότητα να πολλαπλασιαστούν – όπως π.χ. όταν αποθηκεύετε τα τρόφιμα υπό λάθος συνθήκες.
Τα χειρότερα σενάρια μπορούν ακόμη και να φέρουν το θάνατο. Το 2005, μια τέτοια περίπτωση καταγράφηκε στο Journal of Clinical Microbiology – πέντε παιδιά σε μια οικογένεια αρρώστησαν από το φαγητό τεσσάρων ημερών τρώγοντας μια σαλάτα ζυμαρικών. Σύμφωνα με την καταγραφή, η σαλάτα ζυμαρικών προετοιμάστηκε την Παρασκευή, και η οικογένεια την πήρε για πικνίκ το Σάββατο. Αφού επέστρεψε από το πικ-νικ, αποθηκεύτηκε στο ψυγείο μέχρι το βράδυ της Δευτέρας, όταν τα παιδιά την έφαγαν για δείπνο. Εκείνη τη νύχτα τα παιδιά άρχισαν να κάνουν έμετο και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Επρόκειτο για τραγωδία γιατί το νεώτερο παιδί πέθανε. Ένα άλλο υπέφερε από ηπατική ανεπάρκεια αλλά επιβίωσε ενώ τα άλλα είχαν μια λιγότερο σοβαρή τροφική δηλητηρίαση και μπορούσαν να υποβληθούν σε θεραπεία με υγρά.
Το B. cereus είναι μια γνωστή αιτία τροφικής δηλητηρίασης, αλλά η λοίμωξη από αυτόν τον μικροοργανισμό δεν αναφέρεται συχνά λόγω των συνήθως ήπιων συμπτωμάτων που προκαλεί, εξηγούν οι ερευνητές. Όμως, η θανατηφόρα περίπτωση που οφείλεται σε ηπατική ανεπάρκεια μετά την κατανάλωση σαλάτας ζυμαρικών αποδεικνύει πόσο σοβαρή μπορεί να γίνει αυτή η δηλητηρίαση.
Ενώ οι θάνατοι είναι σπάνιοι, έχουν καταγραφεί στη βιβλιογραφία αρκετές φορές. Ο πρόσφατος θάνατος του παιδιού υπενθυμίζει μια παλιά υπόθεση που δημοσιεύθηκε το 2011, για έναν 20χρονο φοιτητή στο Βέλγιο που προετοίμαζε τα γεύματά του για ολόκληρη την εβδομάδα – σε αυτή την περίπτωση το μοιραίο προήλθε από σπαγγέτι με σάλτσα ντομάτας. Ο άτυχος φοιτητής είχε μαγειρέψει τα ζυμαρικά πέντε ημέρες νωρίτερα και θα τα ζέσταινε μαζί με τη σάλτσα. Εκείνη την ημέρα, άφησε το φαγητό του στον πάγκο της κουζίνας για ένα απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Μετά από διάρροια, κοιλιακό άλγος και άφθονο έμετο, πέθανε αργότερα τη νύχτα.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Nature Microbiology.
