Ζήσης Ψάλλας
Ομάδα ερευνητών από τα τμήματα Φυσικοθεραπείας, Ιατρικής και Ηλεκτρονικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου της Βαλένθια δημοσίευσε μια έρευνα για το ρόλο που παίζει η σωματική άσκηση στην προστασία έναντι του αιφνίδιου καρδιακού θανάτου. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PlosOne.
Η μέτρια έντασης αερόβια σωματική άσκηση προστατεύει από τον αιφνίδιο καρδιακό θάνατο, ο οποίος στην πλειονότητα των περιπτώσεων προκαλείται από τον πιο θανατηφόρο τύπο αρρυθμίας: την κοιλιακή μαρμαρυγή.
Σε προηγούμενες μελέτες η αερόβια σωματική άσκηση έχει προταθεί ως μια μη φαρμακολογική θεραπεία κατά των καρδιακών αρρυθμιών. Ωστόσο, οι ακριβείς υποκείμενες μηχανισμοί της καρδιαγγειακής προστασίας δεν είναι πλήρως κατανοητοί.
Αυτή η έρευνα διευκρινίζει ότι η εφαρμογή ενός πρωτοκόλλου αερόβιας άσκησης σε καθιστικά ζώα, όπως εργαστηριακά κουνέλια, μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση στις ηλεκτρικές ιδιότητες της καρδιάς που σχετίζονται με την κοιλιακή μαρμαρυγή. Επιπλέον, οι ερευνητές προσπάθησαν να μάθουν αν οι νευρώνες που βρίσκονται στην καρδιά, οι χολινεργικοί νευρώνες, παίζουν ρόλο στις πιθανές τροποποιήσεις που προκαλούνται από την μέτριας έντασης άσκηση.
Μείωση των αρρυθμιών
Η μελέτη διεξήχθη σε απομονωμένες καρδιές κουνελιών που αποτέλεσαν αντικείμενο της έρευνας των επιπτώσεων της άσκησης σε ορισμένες ιδιότητες της καρδιάς. Οι ιδιότητες που ερευνήθηκαν ήταν η εγγενής ηλεκτροφυσιολογική ετερογένεια και οι τροποποιήσεις στην ηλεκτρική σταθερότητα.
Μετά τη διεξαγωγή των πειραμάτων και την ανάλυση των αποτελεσμάτων, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι καρδιές των κουνελιών -τα οποία προηγουμένως είχαν ακολουθήσει ένα πρωτόκολλο σωματικής άσκησης- παρήγαγαν αυξημένη κοιλιακή διαθλαστικότητα και είχαν μειωμένη κοιλιακή ηλεκτροφυσιολογική ετερογένεια καθώς και αυξημένη ηλεκτρική σταθερότητα. Αυτές οι ιδιότητες βελτιώθηκαν λόγω της αερόβιας άσκησης.
Η μελέτη αποσαφηνίζει τους βασικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων η τακτική άσκηση έχει προστατευτική επίδραση έναντι του αιφνίδιου καρδιακού θανάτου. Επίσης παρέχει πληροφορίες σχετικά με τη συμμετοχή των χολινεργικών καρδιακών νευρώνων στις προαναφερθείσες ευεργετικές τροποποιήσεις.
Οι ερευνητές λένε ότι υπάρχει ανάγκη συνέχισης αυτής της γραμμής έρευνας προκειμένου να διευκρινιστούν οι βασικοί μηχανισμοί των παρατηρούμενων τροποποιήσεων.
