Days Gone – Review: Το Walking Dead συναντά το Sons of Anarchy

Πληροφορίες

Τίτλος: Days Gone
Πλατφόρμες: PlayStation 4
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4
Εταιρεία Ανάπτυξης: SIE Bend Studio
Εκδότρια Εταιρεία: Sony Interactive Entertainment
Είδος: Action-Adventure / Open World
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 24 Απριλίου 2019
Μετάφραση: Διαθέτει ελληνικά μενού & ελληνικούς υπότιτλους

Οι ιστορίες με zombies είναι μια θεματολογία που έχει φτάσει το σημείο του κορεσμού εδώ και καιρό. Είναι ένα genre που έχει “κουραστεί” και έχει κουράσει το κοινό σε πολλές περιπτώσεις. Παρόλα αυτά, ανά διαστήματα έχουμε δει ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και βιντεοπαιχνίδια πάνω στο είδος που έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν, να κερδίσουν το ενδιαφέρον και πάνω από όλα, να προσφέρουν κάτι νέο.

Αν κάνουμε μια ανασκόπηση σε όλες τις προσπάθειες που ξεχώρισαν, όλες έχουν ένα κοινό σημείο: την απόπειρα για πρωτοτυπία. Μια απόπειρα που τώρα κάνει και η Sony Bend Studio, με το Days Gone. Η νέα αποκλειστικότητα του PlayStation 4 βαδίζει σε γνώριμα σενάρια, εμπλουτίζοντάς τα με τις δικές της ιδέες. Το αποτέλεσμα ισορροπεί ανάμεσα στο οικείο και το καινούργιο.

Ο πρωταγωνιστής του Days Gone δεν είναι ο “ήρωας” που έχουμε συνηθίσει στις περισσότερες περιπτώσεις. Ο Deacon St. John δεν είναι ένας ανιδιοτελής και ενάρετος χαρακτήρας που θα κάνει πάντα το σωστό και κατά συνέπεια, δεν γίνεται αυτομάτως συμπαθής, ενώ κατά αυτό τον τρόπο αποφεύγει το μοτίβο του πιο στερεοτυπικού πρωταγωνιστή.

Προσπαθώντας να επιβιώσει σε έναν post-apocalyptic κόσμο, στον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μετατραπεί σε zombie-like πλάσματα (Freakers), ο Deacon κοιτάει το συμφέρον του. Περιπλανιέται από περιοχή σε περιοχή (Drifter) με τη μηχανή του, κάνοντας θελήματα και ολοκληρώνοντας επικηρύξεις για τους ελάχιστους καταυλισμούς που υπάρχουν, ώστε να μπορέσει να επιζήσει.

Αν και ο Deacon δεν είναι απαραίτητα συμπαθής λοιπόν, είναι ο ιδανικός πρωταγωνιστής στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού “κολακεύει” τον κόσμο του Days Gone και ο κόσμος του Days Gone “κολακεύει” εκείνον. Οποιοδήποτε άλλος χαρακτήρας δεν θα κατάφερνε να υποστηρίξει με την ίδια επιτυχία ένα ταξίδι τουλάχιστον 30 ωρών (που πολύ εύκολα μπορεί να γίνει και των 60 ωρών), όμως δεν είναι από τους ήρωες που ταυτίζεσαι μαζί του.

Στην ιστορία εμπλέκονται και πολλοί άλλοι ενδιαφέροντες χαρακτήρες, όπως οι αρχηγοί των καταυλισμών, τυχαίοι επιζώντες που θα συναντήσετε και ένας ομοσπονδιακός οργανισμός, η NERO. Η πλοκή θα σας οδηγεί σε γνώριμα μονοπάτια. Ο πρωταγωνιστής μας προσπαθεί να διαφύγει από το παρελθόν του, καθώς νιώθει ένοχος για τον χαμό της γυναίκας του, ενώ παράλληλα προσπαθεί να ανακαλύψει γιατί η NERO, που υποτιθέμενα έπρεπε να τους σώσει, τους έχει εγκαταλείψει.

Ανεξάρτητα από την οικειότητα όμως, το Days Gone αποφεύγει τα πολλά κλισέ. Μπορεί να μην ξεπερνάει κάθε προηγούμενο, προσφέροντας κάτι πρωτόγνωρο, όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι κοινότυπο ή “ένα ακόμα παιχνίδι με zombies”. Προσφέρει μια πλούσια εμπειρία. Δεκάδες ιστορίες και διαφορετικοί χαρακτήρες που εμπλέκονται για να δημιουργήσουν ένα σύνολο, το οποίο υποστηρίζεται από ένα πετυχημένο κράμα ουσιώδους εξερεύνησης και μάχης για επιβίωση. Αν υπάρχει κάτι που δυσαρεστεί, όσον αφορά την κεντρική ιστορία, είναι το κακό μοντάζ στα cutscenes, με μερικά από αυτά να περιέχουν μέχρι και loading screens στο ενδιάμεσο.

Ένα χαρακτηριστικό που δεν συναντάμε συχνά στα βιντεοπαιχνίδια είναι η έμφαση σε ένα μέσο μετακίνησης, εκτός και αν πρόκειται για racing παιχνίδι. Στο Days Gone η μηχανή είναι άρρηκτα δεμένη με το σενάριο και το gameplay, καθώς εκτός από τον πρωταγωνιστή, πρέπει να αναβαθμίζετε και το όχημα σας. Πέρα από το ότι σχετίζεται με την προσωπικότητα και τη φιλοσοφία του Deacon, που είναι μηχανόβιος, είναι το μοναδικό μέσο μεταφοράς μέσα στο παιχνίδι και είναι απαραίτητη για να επιβιώσετε. Παρόλα αυτά, χρειάζεται προσοχή, αφού ξεμένει από βενζίνη και χρειάζεται επιδιορθώσεις και αναβαθμίσεις.

Η Bend Studio έχει δημιουργήσει ένα σύμπαν που θα σας απορροφήσει, έναν υποδειγματικό κόσμο για τα παιχνίδια του είδους που θα σας κάνει να νιώσετε πως πραγματικά παλεύετε για να επιβιώσετε. Στην πραγματικότητα όμως, ο κόσμος του Days Gone είναι πετυχημένος γιατί ανά πάσα στιγμή δίνει την αίσθηση ενός post-apocalyptic κόσμου, που έχει κατακλυστεί από μολυσμένους ανθρώπους. Δεν είναι μόνο οι πόλεις ή η περιοχή γύρω από τα camps που δίνουν την αίσθηση του κινδύνου, ακόμα και μέσα στο δάσος ή ψηλά στο βουνό, η Bend Studio θα σας κάνει να νιώσετε την ίδια μελαγχολία και επιφυλακή. Είναι ένα πραγματικό παιχνίδι επιβίωσης.

Οι καταυλισμοί που υπάρχουν είναι μια απελπισμένη προσπάθεια των τελευταίων επιζώντων να διατηρήσουν τη δομή της κοινωνίας όπως την ήξεραν, ενώ για τον Deacon είναι ένα μέρος που μπορεί να πάρει προμήθειες, εφόσον πρώτα έχει κάνει αρκετές δουλειές για το camp ώστε να τον εμπιστεύονται.
Παράλληλα, ο κόσμος του θα σας παρακινήσει να αποφύγετε το fast travel, ώστε να κάνετε μόνοι σας το ταξίδι για να εξερευνήσετε ή να μαζέψετε προμήθειες για crafting. Η διαδρομή δεν είναι ποτέ βαρετή, καθώς ο κόσμος του Days Gone είναι έξυπνα δομημένος. Υπάρχουν σπίτια και μικρά κτίσματα για να εξερευνήσετε, εγκαταστάσεις της NERO για να βρείτε αναβαθμίσεις για τον Deacon και μικρά camps εχθρών, που αν δεν καταστρέψετε, θα στήνουν συνέχεια ενέδρες στον δρόμο σας. Υπάρχουν πολλά για να κάνετε, αλλά η διαδικασία δεν γίνεται ποτέ αποπνικτική, γεμίζοντας τον χάρτη με δεκάδες ερωτηματικά.

Ένας ακόμα παράγοντας που συντελεί στην επιτυχία του Days Gone είναι οι Freakers, ή αλλιώς η εκδοχή της Bend Studio όσον αφορά τα zombies. Δεν πρόκειται για τα κλασικά zombies, αν και μοιράζονται αρκετά χαρακτηριστικά. Είναι μολυσμένα όντα που έχουν χάσει κάθε συναίσθηση του ποιοι ήταν και πλέον φέρονται περισσότερο σαν θηρία, που τρέφονται με ωμή σάρκα.

Οι Freakers έχουν διάφορες μορφές, μπορεί να είναι μολυσμένα ζώα, όπως λύκοι και αρκούδες, αλλά και μολυσμένοι άνθρωποι κάθε ηλικίας. Τα Swarmers είναι ενήλικοι μολυσμένοι και τα πλάσματα που συναντάμε με μεγαλύτερη συχνότητα. Έπειτα, έχουμε και τα Newts που είναι ανήλικοι μολυσμένοι, δηλαδή παιδιά. Ομολογουμένως, είναι από τις λίγες φορές που κάποια εταιρεία τολμάει να συμπεριλάβει παιδιά μέσα σε ένα τέτοιο σενάριο, παρ’ όλες τις αντιδράσεις που μπορεί να δημιουργήσει αυτό. Εν μέρει, η ύπαρξή τους συμβάλλει στην αίσθηση του ρεαλισμού και συμβάλλει σε ένα “άβολο” συναίσθημα.

Γενικά, οι εχθροί παρουσιάζουν αρκετή ποικιλία. Όσο προχωράει η ιστορία, το παιχνίδι μας συστήνει σε διάφορες μεταλλάξεις των Freakers, που εξηγούνται κατά πολύ έξυπνο τρόπο μέσω των collectibles. Επιπλέον, η πιο φιλόδοξη ιδέα της Bend Studio στηρίζεται στα Freakers, όχι γιατί απλά είναι η πιο βασική απειλή μέσα στο παιχνίδι, αλλά επειδή είναι και τεχνικά αξιοθαύμαστη.

Αναφερόμαστε, φυσικά, στις Hordes (ή αλλιώς Ορδές), οι οποίες είναι μεγάλες ομάδες από Freakers που θα βρείτε κοντά σε φωλιές και μαζικούς τάφους. Τα Hordes ποικίλουν σε μέγεθος και υπάρχουν σε πολλά σημεία του Όρεγκον. Οι μικρότερες ομάδες έχουν από 50 μέχρι 100 freakers, ενώ οι μεγαλύτερες φτάνουν τα 500+. Από όλες τις απόψεις, είναι το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του Days Gone, τόσο λόγω μεγέθους, όσο και λόγω υλοποίησης. Φανταστείτε εκατοντάδες εχθρούς που κινούνται σαν αγέλη. Η στιγμή που αρχίζουν να σκαρφαλώνουν σε ταράτσες και πάνω από εμπόδια, είναι η στιγμή που θα νιώσετε δέος και πανικό μαζί.

Αναμενόμενα ίσως, τα προβλήματα δεν λείπουν. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει clipping, με τους εχθρούς να περνάνε μέσα από εμπόδια και όχι μόνο, αλλά με τόσο μεγάλο αριθμό εχθρών είναι κατανοητό. Όσον αφορά την AI των αντιπάλων (Freakers και μη), είναι σε αρκετά καλό επίπεδο, αλλά θα μπορούσε να είναι και καλύτερη. Οι ανθρώπινες απειλές παρουσιάζουν περισσότερη ευφυΐα, όπως και θα έπρεπε, αλλά μετά από μερικά δεύτερα ξεχνούν την ύπαρξή μας. Τα Freakers είναι ακόμα χειρότερα, αφού ακόμα και αν γλιστρήσετε μέσα σε υψηλή βλάστηση, ακριβώς μπροστά τους, θα σας χάσουν.

Σε αυτό το σημείο, οφείλουμε να αναφερθούμε στο stealth, το οποίο είναι σε πολύ βασικό επίπεδο, αλλά εξυπηρετεί τον σκοπό του ακριβώς όπως θα έπρεπε, με μόνη εξαίρεση αυτό που αναφέραμε παραπάνω. Αντίθετα, το σύστημα μάχης είναι αρκετά “παλιομοδίτικο”, καθώς δεν έχει την απόκριση που περιμένουμε από ένα παιχνίδι του 2019. Είναι βαρύ και μερικές φορές ανακριβές, ωθώντας μας σε close-range προσεγγίσεις, με melee όπλα και stealth επιθέσεις. Τα όπλα παρουσιάζουν σεβαστή ποικιλία, τίποτα όμως το ιδιαίτερο. 
Από την άλλη, το UI (User Interface) βρίσκεται κάπου στη μέση. Τα μενού είναι εύχρηστα, όμορφα και κατανοητά, όμως το item wheel δεν είναι εξίσου “φιλικό”. Αν και είναι εύκολα προσβάσιμο, δεν είναι ιδιαίτερα εύχρηστο στις δύσκολες στιγμές, ακόμα και αν δημιουργήθηκε με σκοπό τη γρήγορη χρήση.

Πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν και τα skills και τα upgrades, τα οποία αποκτάτε με διαφορετικούς τρόπους και βελτιώνουν δραστικά τις δυνατότητες του πρωταγωνιστή. Τα skills ξεκλειδώνονται σταδιακά, κάνοντας level up. Τα upgrades των όπλων αγοράζονται από καταυλισμούς, ενώ τα upgrades για τον Deacon βρίσκονται σε ερευνητικές τοποθεσίες της NERO.

Το Days Gone “τρέχει” στην Unreal Engine 4 και στο μεγαλύτερο μέρος του, αντιμετωπίζει ελάχιστα προβλήματα. Κατά την ενασχόληση μας με το παιχνίδι όμως, συναντήσαμε μερικά frame drops, προβλήματα στο texture loading και πάρα πολύ σπάνια freezes, που έκαναν το application να σταματήσει να λειτουργεί.
Το πιο συχνό πρόβλημα από όλα ήταν με το texture loading, καθώς όσο προοδεύαμε στην ιστορία και πηγαίναμε σε μεγαλύτερους καταυλισμούς, το παιχνίδι δυσκολευόταν να αντεπεξέλθει, καθώς προσπαθούσε να “διαβάσει” περισσότερα πράγματα ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα κάποια textures να παραμένουν πολύ θολά.

Όσον αφορά τα frame drops, το Days Gone στοχεύει στα 30fps, όμως σε μερικές περιπτώσεις έχει μερικές μικρές απώλειες που γίνονται αισθητές. Τις περισσότερες φορές, παρατηρήσαμε ότι τα frame drops προκύπτουν όταν υπάρχει κάποιο horde σε κοντινή απόσταση και πιθανότατα το παιχνίδι προσπαθεί να κάνει load. Εγκαθιστώντας τα τελευταία updates (από το 1.03 και έπειτα) είδαμε ότι η κατάσταση με το framerate και τα stutters βελτιώθηκε ιδιαίτερα.

Πριν κλείσουμε, αξίζει να αναφερθούμε στην προσπάθεια που κάνει η Sony Hellas για να προωθήσει το ελληνικό gaming. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, το Days Gone περιέχει ελληνικό μενού και υπότιτλους. Η απόδοση μπορεί να μην αλάνθαστη, όμως είναι η καλύτερη απόπειρα που έχει γίνει μέχρι στιγμής και η πιο πιστή στο κλίμα του παιχνιδιού.

Συμπέρασμα

Το Days Gone είναι μια ακόμα πετυχημένη αποκλειστικότητα  που προστίθεται στο, μέχρι τώρα, άριστο ιστορικό της Sony. Αν και η Bend Studio θα μπορούσε να είχε ρισκάρει περισσότερο, σε μια προσπάθεια να φτάσει το genre σε νέο επίπεδο, το τελικό αποτέλεσμα είναι απολαυστικό και ό,τι καλύτερο έχουμε δει σε παιχνίδι ανοιχτού κόσμου, με zombies, εδώ και πάρα πολύ καιρό. Για τους λάτρεις του είδους είναι μια απαραίτητη αγορά και παρόλα τα ελαττώματα που έχει, είναι μια πολύ καλή προσπάθεια που θα θέλαμε να έχει συνέχεια στο μέλλον.

Βαθμολογία:  8/10

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την PlayStation Greece για τις ανάγκες του review.