Όλα τα εντεκάχρονα και δωδεκάχρονα αγόρια θα έπρεπε να εμβολιάζονται για την προστασία τους έναντι στον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων HPV, σύμφωνα με τις νέες κατευθυντήριες οδηγίες από το κέντρο ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων των ΗΠΑ.
Ο εμβολιασμός ρουτίνας για τον HPV, συστήνεται ήδη για τα κορίτσια αυτών των ηλικιών από το 2006, με σκοπό την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου. Επίσης το κέντρο συστήνει στους άρρενες 13-21 ετών και στις έφηβες 13-26 ετών, να κάνουν και τις τρεις δόσεις των εμβολίων αν δεν έχουν ήδη εμβολιαστεί. Οι νεαροί άνδρες ηλικίας 22-26 ετών μπορούν επίσης να κάνουν τα εμβόλια.
Οι ειδικοί σημειώνουν ότι ολοένα και περισσότερα ερευνητικά δεδομένα αναδεικνύουν τη μεγάλη αποτελεσματικότητα του εμβολίου στην πρόληψη και προστασία από τον HPV, ενθαρρύνοντας έτσι πολλούς να υποστηρίξουν έναν οικουμενικό εμβολιασμό. Κάποιοι ειδικοί μάλιστα, υποστηρίζουν πως από τη στιγμή που τα κορίτσια κολλάνε τον ιό από τα αγόρια, η πρόληψη και η ανοσία σε επίπεδο κοινότητας, είναι ευθύνη που θα πρέπει να αναλάβουν και τα αγόρια.
Η αλήθεια βέβαια είναι πως η παρακίνηση των αγοριών και των ανδρών να προχωρήσουν στον εν λόγω εμβολιασμό, εντατικοποιήθηκε μετά τη δημοσίευση μιας μελέτης που ανέφερε ότι το 7% των εφήβων και ενηλίκων στις ΗΠΑ φέρουν ένα στέλεχος του HPV που προσβάλει τη στοματική κοιλότητα και μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη καρκίνου στην περιοχή. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι άνδρες ήταν 3 φορές πιο πιθανό να φέρουν αυτό το στέλεχος του ιού σε σχέση με τις γυναίκες.
Πρέπει να τονιστεί όμως, πως τα εμβόλια που είναι αυτή τη στιγμή διαθέσιμα, όπως είναι το Gardasil και το Cervarix, έχουν δοκιμαστεί μόνο ως προς την αποτελεσματικότητα τους απέναντι σε ιούς που προκαλούν καρκίνο στο τράχηλο της μήτρας, στον πρωκτό και στο αιδοίο.
Ταυτόχρονα, οι τελευταίες συστάσεις του κέντρου ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων των ΗΠΑ, καλούν όλα τα άτομα που πάσχουν από διαβήτη τύπου Ι ή ΙΙ, να εμβολιασθούν για τον ιό της ηπατίτιδας Β. Η κατεύθυνση αυτή υιοθετήθηκε μετά από αρκετές εξάρσεις της ηπατίτιδας Β σε κλινικές μακρόχρονης νοσηλείας, οι οποίες ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’90 και συμβαίνουν όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια. Οι ειδικοί πιστεύουν πως οι εξάρσεις αυτές είναι το αποτέλεσμα ανεπαρκούς ελέγχου των λοιμώξεων, καθώς και της χρήσης κοινών συσκευών για τη μέτρηση του σακχάρου.
Πηγή: abcnews
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
