Το 2012, μια ομάδα ερευνητών βρήκε ότι οι άνθρωποι στα πρώτα στάδια μιας ρομαντικής σχέσης είχαν υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης, σε σύγκριση με τους μη δεσμευμένους. Τα υψηλότερα επίπεδα παρέμειναν για τουλάχιστον 6 μήνες.
Έχει βρεθεί επίσης ότι η σεξουαλική δραστηριότητα διεγείρει την απελευθέρωση ωκυτοκίνης και φαίνεται να έχει ρόλο στη στύση και τον οργασμό. Ο μηχανισμός πίσω από αυτό δεν είναι πλήρως κατανοητός. Ειδικά στις γυναίκες, επισημαίνεται ότι η αυξημένη κινητικότητα της μήτρας που προκαλείται κατά τη σεξουαλική πράξη μπορεί να βοηθήσει το σπέρμα να φτάσει στον προορισμό του. Έχει επίσης προταθεί μια συσχέτιση μεταξύ της συγκέντρωσης της ωκυτοκίνης και της έντασης του οργασμού.
Όταν η ωκυτοκίνη εισέρχεται στο αίμα, επηρεάζει τη μήτρα και τη γαλουχία, αλλά όταν απελευθερώνεται σε ορισμένα μέρη του εγκεφάλου, μπορεί να επηρεάσει συναισθηματικές, γνωστικές και κοινωνικές συμπεριφορές.
Μια ανασκόπηση της έρευνας για την ωκυτοκίνη αναφέρει ότι η επίδραση της ορμόνης στις φιλικές και κοινωνικές συναναστροφές, καθώς και στις συναισθηματικές αντιδράσεις συμβάλλει στη χαλάρωση, την εμπιστοσύνη και την ψυχολογική σταθερότητα. Η ωκυτοκίνη του εγκεφάλου φαίνεται επίσης ότι μειώνει τις αντιδράσεις στο στρες, συμπεριλαμβανομένου του άγχους.
Αν και πολλοί διαφωνούν με τον αδόκιμο όρο «ορμόνη της αγάπης» οι επιστήμονες σε γενικές γραμμές συμφωνούν ότι πρόκειται για ένα σημαντικό συστατικό ενός πολύπλοκου νευροχημικού συστήματος που επιτρέπει στο σώμα να προσαρμοστεί σε πολύ συναισθηματικές καταστάσεις.
Το 2006, ερευνητές ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης και κορτιζόλης μεταξύ των γυναικών που είχαν «κενά στις κοινωνικές τους σχέσεις» και πιο αρνητικές σχέσεις με τον κύριο σύντροφό τους. Όλες οι συμμετέχουσες λάμβαναν ορμονική θεραπεία μετά την εμμηνόπαυση.
Μελέτες σε ζώα διαπίστωσαν υψηλά επίπεδα τόσο στρες όσο και ωκυτοκίνης σε μικρούς αρουραίους του αγρού που διαχωρίστηκαν από τους συντρόφου τους. Ωστόσο, όταν τους χορηγήθηκαν δόσεις ωκυτοκίνης τα επίπεδα άγχους, του στρες και της κατάθλιψης μειώθηκαν, υποδηλώνοντας ότι το άγχος αυξάνει την εσωτερική παραγωγή της ορμόνης, ενώ οι εξωτερικές δόσεις μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του άγχους.
Σαφώς, η δράση της ωκυτοκίνης δεν είναι απλή.
Το 2013, μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο PNAS πρότεινε ότι η ωκυτοκίνη μπορεί να βοηθήσει τους άνδρες να παραμείνουν πιστοί στις συντρόφους τους, επιδρώντας στα κέντρα ανταμοιβής στον εγκέφαλο. Το 2014, οι ερευνητές δημοσίευσαν ευρήματα στο περιοδικό Emotion επισημαίνοντας ότι η έκφραση των συναισθημάτων του προσώπου ήταν πιο έντονη μετά τη λήψη ωκυτοκίνης μέσω ρινικού σπρέι.
Μια ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε το 2013 προειδοποιεί ότι η ωκυτοκίνη είναι πιθανό να έχει γενικές και όχι συγκεκριμένες επιδράσεις και ότι από μόνη της είναι απίθανο να επηρεάσει «πολύπλοκες, υψηλής τάξης νοητικές διεργασίες που είναι ειδικές για την κοινωνική γνώση».
Παρ ‘όλα αυτά, η ωκυτοκίνη φαίνεται να σχετίζεται με την κοινωνική συμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένης της μητρικής φροντίδας, των δεσμών μεταξύ ζευγαριών, της σεξουαλικής συμπεριφοράς, της κοινωνικής μνήμης και της εμπιστοσύνης.
