Οι εργαζόμενοι που έχουν βιώσει σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας τους διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αυτοκτονίας και απόπειρας αυτοκτονίας, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «The BMJ».
Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι οι παρεμβάσεις στον χώρο εργασίας που εστιάζουν στην κοινωνική πλευρά του εργασιακού περιβάλλοντος θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μείωση των ποσοστών αυτοκτονίας.
Το κίνημα #MeToo εστίασε την προσοχή στη σεξουαλική παρενόχληση που σχετίζεται με την εργασία τα τελευταία χρόνια και στον αντίκτυπο που μπορεί να έχει στις επιχειρήσεις, στην κοινωνία, αλλά ιδίως στα άτομα.
Ενώ η προηγούμενη έρευνα διαπίστωσε ότι η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας συνδέεται με συμπτώματα σωματικής υγείας, απουσία ασθένειας και κακή ψυχική υγεία, όπως ψυχολογική δυσφορία, κατάθλιψη και άγχος, είναι περιορισμένες οι μελέτες που έχουν διεξαχθεί σχετικά με τον αντίκτυπό της στην αυτοκτονική συμπεριφορά.
Έτσι, μια ομάδα ερευνητών ξεκίνησε για να καθορίσει πώς η έκθεση σε σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας σχετίζεται με την αυτοκτονική συμπεριφορά σε μεγάλο πληθυσμό Σουηδών εργαζομένων.
Η μελέτη περιλάμβανε 85.205 άνδρες και γυναίκες σε αμειβόμενη εργασία μέσα στο χρονικό διάστημα από το 1995 έως και το 2013. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο με ερωτήσεις σχετικά με την έκθεση σε σεξουαλική παρενόχληση που σχετίζεται με την εργασία.
Οι εργαζόμενοι ρωτήθηκαν εάν είχαν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας τους τελευταίους 12 μήνες είτε από ανώτερους ή από συναδέλφους είτε από «άλλους ανθρώπους», όπως ασθενείς, πελάτες, επιβάτες και μαθητές.
Η σεξουαλική παρενόχληση ορίστηκε ως «ανεπιθύμητη συμπεριφορά ή προσβλητική αναφορά σε ό,τι γενικά σχετίζεται με τις σεξουαλικές σχέσεις».
Τυχόν αυτοκτονίες ή απόπειρες αυτοκτονίας αυτών των εργαζομένων για μια μέση περίοδο παρακολούθησης 13 ετών εντοπίστηκαν από διοικητικά μητρώα.
Συνολικά, το 4,8% των εργαζομένων ανέφερε σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας τους προηγούμενους 12 μήνες: 1,9% όλων των ανδρών και 7,5% όλων των γυναικών. Εκείνοι που εκτέθηκαν ήταν πιο πιθανό να είναι νεότεροι, άγαμοι, διαζευγμένοι, σε χαμηλόμισθες αλλά υψηλών απαιτήσεων θέσεις εργασίας και να γεννήθηκαν εκτός Ευρώπης.
Συνολικά, 125 άτομα πέθαναν από αυτοκτονία και 816 έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας κατά την περίοδο παρακολούθησης, κάτι το οποίο μεταφράζεται σε ποσοστό 0,1 αυτοκτονιών ανά 1.000 άτομα ανά έτος και ποσοστό 0,8 αποπειρών αυτοκτονίας ανά 1.000 άτομα ανά έτος.
Μετά την προσαρμογή για κοινωνικοδημογραφικούς παράγοντες, η έκθεση σε σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας βρέθηκε να σχετίζεται με 2,82 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο αυτοκτονίας και 1,59 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο απόπειρας αυτοκτονίας. Η αύξηση του κινδύνου παρέμεινε σημαντική μετά την προσαρμογή για τα χαρακτηριστικά της υγείας και της εργασίας και δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στα ποσοστά μεταξύ των δύο φύλων.
Ο σχεδιασμός της μελέτης δεν επιτρέπει την τεκμηρίωση αιτιώδους σχέσης, ωστόσο οι ειδικοί λένε ότι η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας μπορεί να αντιπροσωπεύει έναν σημαντικό παράγοντα κινδύνου για αυτοκτονική συμπεριφορά. Αυτό υποδηλώνει ότι οι παρεμβάσεις στον χώρο εργασίας που επικεντρώνονται στο κοινωνικό περιβάλλον εργασίας θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση του κινδύνου της αυτοκτονίας.
Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται περισσότερη έρευνα για τον προσδιορισμό της αιτιότητας και των παραγόντων κινδύνου σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας και τους μηχανισμούς που εξηγούν τη σχέση μεταξύ της σεξουαλικής παρενόχλησης που σχετίζεται με την εργασία και της αυτοκτονικής συμπεριφοράς.
Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη να θεωρηθεί η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας τόσο ως επαγγελματικός κίνδυνος όσο και ως σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας, λένε οι Αμερικανοί ερευνητές σε ένα σχετικό άρθρο.
Ωστόσο, δεδομένου ότι οι πιο συνηθισμένες προσεγγίσεις για την πρόληψη -με πιο σημαντική την εκπαίδευση σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση καθώς και για τον μετριασμό της, όπως, διαδικασίες αναφοράς ή παράπονα- έχουν κριθεί ανεπαρκείς και χρειάζονται επειγόντως νέοι τρόποι πρόληψης και αντιμετώπισης της σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι κανένας χώρος εργασίας δεν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής, εκτός εάν είναι απαλλαγμένος από παρενόχληση και αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να παραμεριστεί πλέον. Τονίζουν, μάλιστα, πως υπάρχουν πολλά υποσχόμενες, τεκμηριωμένες λύσεις και πρέπει να εφαρμοστούν και να αξιολογηθούν ευρέως. Τα θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο και θεραπεία ψυχικής υγείας για τον μετριασμό του κινδύνου επακόλουθων επιπτώσεων στην ψυχική υγεία, συμπεριλαμβανομένης της αυτοκτονίας.
