Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
«Οι δικοί μου άνθρωποι μου δίνουν τρομερή δύναμη και χαρά, “είμαι ευγνώμων για τους ανθρώπους της ζωής” μου. Δύναμη, όμως, αντλώ και από τα μηνύματα των αγνώστων προς εμένα ανθρώπων που ακούν τα τραγούδια μου και μπαίνουν στη διαδικασία να μοιραστούν τα συναισθήματα τους μαζί μου. Τους ευχαριστώ από καρδιάς και εύχομαι να τους ανταποδώσω μέσα και από τα τραγούδια που θα ακολουθήσουν» αναφέρει μεταξύ άλλων στο zougla.gr η Κωνσταντίνα Πάλλα με αφορμή το νέο της τραγούδι «Χάδια δανεικά».
Η ταλαντούχα Κωνσταντίνα Πάλλα, δημιουργός του τραγουδιού «Πόσο πονάει η καρδιά» το οποίο αγαπήθηκε ιδιαίτερα τη χρονιά που μας πέρασε και ερμήνευσε η Φωτεινή Βελεσιώτου, μετά την κυκλοφορία του πρώτου της δίσκου «Όνειρα» και του single «Γιορτή», επιστρέφει δισκογραφικά με το νέο της single «Χάδια δανεικά».
Η αξιόλογη καλλιτέχνις μας μιλάει για την αγάπη της για τη μουσική, την καλλιτεχνική της πορεία, την περίοδο της καραντίνας και τα μελλοντικά της σχέδια.
Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας τραγούδι «Χάδια δανεικά» καθώς και τι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης γι αυτό.
Τα «Χάδια Δανεικά» προέκυψαν ως ανάγκη να αλλάξω τη στάση μου απέναντι στις ανθρώπινες σχέσεις. Παρατηρώντας ανθρώπους γύρω μου αλλά και τις δικές μου επιλογές, διαπίστωσα πως έχουμε την τάση να παρασυρόμαστε από τη συνήθεια και να μένουμε δίπλα σε ανθρώπους που μας κρατάνε στάσιμους, τόσο στον προσωπικό όσο και στον επαγγελματικό τομέα. Τα «Χάδια Δανεικά» ήταν, λοιπόν, μια απόφαση και μια επιλογή στάσης ζωής.
Σε ποια ηλικία ανακαλύψατε ότι αυτό που θέλετε να κάνετε στη ζωή σας είναι η μουσική;
Για εμένα η ανάγκη να εκφράζομαι μέσα από τη μουσική αλλά και το αίσθημα πως αυτό ήρθα να κάνω σε αυτή τη ζωή ήταν ξεκάθαρο από την παιδική μου ηλικία. Δεν αμφέβαλλα στιγμή, ήταν ανέκαθεν ξεκάθαρο μέσα μου και γι’ αυτό άρχισα τις μουσικές μου σπουδές αρκετά νωρίς. Όταν άρχισα και τα πρώτα μου live στα φοιτητικά μου χρόνια τότε απλά ήρθε και η απόλυτη επιβεβαίωση στην ψυχή μου.
Πώς αισθανθήκατε όταν ακούσατε για πρώτη φορά το τραγούδι σας «Αν δεν ήσουν εδώ» στα Ραδιόφωνα;
Ήταν και μου είναι ακόμη περίεργο όταν συμβαίνει. Από τη μια χάρηκα τόσο πολύ που κάποιος παραγωγός θέλησε να επικοινωνήσει το τραγούδι μου με τους ακροατές του, που κάτι βρήκε σε αυτό το κομμάτι που τον έκανε να το συμπεριλάβει στη λίστα του και από την άλλη αγχώθηκα πολύ. Αγχώθηκα για το αν με αυτή την έκθεση το τραγούδι τελικά θα καταφέρει να ταξιδέψει και αν θα αγαπηθεί από κάποιον ακροατή. Νομίζω, μοιάζει ελάχιστα με το αίσθημα του γονιού όταν το παιδί του μεγαλώνει και φεύγει από την αγκαλιά του.
Αν έπρεπε να περιγράψετε τον εαυτό σας μέσα από ένα τραγούδι ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Το τραγούδι που με εκφράζει είναι σε στίχους της Σώτιας Τσώτου,σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και σε πρώτη εκτέλεση του Στέλιου Καζαντζίδη και έχει τίτλο «Βραδιάζει» . Είναι μια μικρογραφία της ζωής μου και της ψυχής μου και νομίζω πως το τραγούδι τα λέει από μόνο του όλα.
Τελικά υπάρχει τρόπος να ριζώσει η χαρά μέσα μας; Η μουσική και η τέχνη συνολικότερα μπορούν να βοηθήσουν σε αυτό;
Η ζωή και η φύση απαιτούν ισορροπία. Δεν μπορείς να έχεις τη χαρά χωρίς τη λύπη. Το υγιές είναι να εναλλάσσονται τα αισθήματα και όχι να ριζώνει ένα από αυτά. Στο τραγούδι μου ο στίχος λέει «μη γελαστείς απ’ τη χαρά, ποτέ της δε ριζώνει», όμως κρύβει από πίσω του το μήνυμα πως αφού αυτό ισχύει για τη χαρά,θα ισχύει και για τη λύπη. Οπότε εμπεριέχει την ελπίδα πως ούτε η λύπη ριζώνει. Η τέχνη ήταν πάντα δίπλα στον άνθρωπο για να φωτίζει τα συναισθήματα του, τις αγωνίες του και τα όνειρά του. Το πιο σπουδαίο όμως που μπορεί να συμβεί μέσα από την τέχνη είναι να βοηθήσει στην εναλλαγή των συναισθημάτων. Μέσα από ένα τραγούδι μπορείς να μεταφερθείς από το σκοτάδι στο φως σε δευτερόλεπτα, να βρεις παρηγοριά, να πάρεις δύναμη, να χαμογελάσεις αλλά και να προβληματιστείς, να κλάψεις αν το έχεις ανάγκη ακόμη και να ξύσεις την πληγή. Όλα τα συναισθήματα είναι αναγκαία και η τέχνη μας βοηθάει να τα ζήσουμε.
To ίντερνετ πιστεύετε ότι βοηθάει να αναδειχθούν νέοι καλλιτέχνες; Εσάς σας βοήθησε;
Το ίντερνετ είναι ένα πολύ δυνατό όπλο, τόσο δυνατό που λίγοι μπορούν να το κατανοήσουν απόλυτα. Ζούμε στην εποχή της πληροφόρησης και της επικοινωνίας και αυτό το χρωστάμε στο ίντερνετ. Χάρη σε αυτό ένας καλλιτέχνης μπορεί σε δευτερόλεπτα να επικοινωνήσει ή να αλληλοεπιδράσει με οποιονδήποτε στον κόσμο και να μοιραστεί την τέχνη του με το απλό πάτημα ενός κουμπιού. Είναι σχεδόν μαγικό αν σκεφτεί κανείς ότι πριν μερικά χρόνια, εγώ προσωπικά, περίμενα μια βδομάδα να φτάσει ένας δίσκος από την Αθήνα στα δικά μου χέρια στα Τρίκαλα. Προσπαθώ να δίνω το παρών σε καθημερινή βάση στα social media και να προωθώ τη δουλειά μου μέσα από αυτά,για την ώρα με έχουν βοηθήσει πολύ. Απαιτείται όμως και εδώ ισορροπία γιατί η πραγματική ζωή είναι εκεί έξω και η αληθινή δουλειά του καλλιτέχνη λαμβάνει χώρο στη σκηνή και όχι στην οθόνη.
Πώς διαχειριστήκατε όλο αυτό το διάστημα την περίοδο της καραντίνας; Ήταν μία δημιουργική περίοδος για εσάς;
Είμαι ένας άνθρωπος που έχω ανάγκη τη διαπροσωπική επικοινωνία με τον κόσμο. Ακόμη και στα live μου θέλω να υπάρχει αλληλοεπίδραση με το κοινό. Η έλλειψη αυτής της επαφής σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τις νυχτερινές ώρες που μέχρι πριν δούλευα, δεν μπορώ να κυκλοφορώ μου στοιχίζει ψυχολογικά. Δημιουργώ κυρίως ούσα μέσα στον κόσμο. Τώρα με αυτή την απόσταση ένιωσα την υποχρέωση να δώσω τη δύναμή μου στον κόσμο. Δεν μπορώ να πω πως ήταν περίοδος δημιουργίας, ήταν μια περίοδος στην οποία προσπάθησα να γίνω καλύτερη για τους ανθρώπους που μου κάνουν την τιμή να πιστεύουν στα όνειρα μου.
Τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας πορεία και ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Ονειρεύομαι πολλή δισκογραφία, νέες συνεργασίες και πολλά ταξίδια τραγουδώντας. Αυτό σκοπεύω να κάνω και με την ομάδα μου μόλις πάρουμε τη ζωή ξανά στα χέρια μας. Εύχομαι να είμαστε όλοι υγιείς και να ανταμώσουμε να γίνουμε μια μεγάλη παρέα και να τραγουδάμε με την ψυχή μας. «Θα ήθελα αυτό το καλοκαίρι να τραγουδήσω σε όλη την Ελλάδα».
Στην καθημερινότητά σας τι σας δίνει χαρά και από πού αντλείτε για να είστε καλά;
Οι δικοί μου άνθρωποι μου δίνουν τρομερή δύναμη και χαρά, «είμαι ευγνώμων για τους ανθρώπους της ζωής» μου. Δύναμη, όμως, αντλώ και από τα μηνύματα των αγνώστων προς εμένα ανθρώπων που ακούν τα τραγούδια μου και μπαίνουν στη διαδικασία να μοιραστούν τα συναισθήματα τους μαζί μου. Τους ευχαριστώ από καρδιάς και εύχομαι να τους ανταποδώσω μέσα και από τα τραγούδια που θα ακολουθήσουν.
Δείτε το βίντεο:
