Μία ξεχωριστή βραδιά περιμένει όσους βρεθούν στο Ηρώδειο την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου, στις 21.00: Δύο αγαπημένοι μουσικοί, ο Νίκος Πορτοκάλογλου και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ενώνουν τις φωνές και τις μελωδίες τους σε ένα μουσικό ταξίδι με προορισμό την αλληλεγγύη και τη στήριξη των 30.000 παιδιών που αγκαλιάζει η Ένωση «Μαζί για το Παιδί». Σημειώνεται, ότι όλα τα έσοδα από τη συναυλία θα διατεθούν στα σωματεία-μέλη της Ένωσης, η οποία το 2016 τιμήθηκε με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών για την κοινωνική προσφορά της.
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου μίλησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τη συναυλία, που χαρακτηρίζει ως «μία μικρή συμβολική πράξη συμπαράστασης και ευγνωμοσύνης» στην τεράστια προσφορά της Ένωσης, τις παράλληλες μουσικές διαδρομές που εδώ και δεκαετίες διανύουν με τον Λ. Μαχαιρίτσα -με τον οποίο μάλιστα ετοιμάζει μία ιδιαίτερη παράσταση για την επόμενη σεζόν με τίτλο Jukebox-, αλλά και για τις αλλαγές που έχει υποστεί το μουσικό τοπίο από την εποχή των Φατμέ. Όσο για το τι θα κάνει… όταν μεγαλώσει, είναι απόλυτα σαφής: «Θέλω να γράψω μερικά πραγματικά σπουδαία τραγούδια».
Πώς αισθάνεστε που συμμετέχετε, μαζί με τον κ. Μαχαιρίτσα, στη συναυλία με στόχο τη στήριξη των 30.000 παιδιών που αγκαλιάζει η Ένωση «Μαζί για το Παιδί»;
Το έργο που προσφέρει εδώ και χρόνια εθελοντικά η Ένωση «Μαζί για το Παιδί» είναι πραγματικά συγκινητικό. Όπως λέτε κι εσείς στηρίζει σταθερά με εθελοντική προσπάθεια περίπου 30.000 παιδιά. Αυτές οι πρωτοβουλίες σού δίνουν αληθινή ελπίδα και έμπνευση. Σχετικά, λοιπόν, με αυτήν την τεράστια προσφορά στην κοινωνία, η δική μας συναυλία στο Ηρώδειο είναι μία μικρή, συμβολική πράξη συμπαράστασης και ευγνωμοσύνης. Και σίγουρα μαζί με τον Λαυρέντη θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό.
Τι θα ακούσουμε στη συναυλία στο Ηρώδειο;
Με τον Λαυρέντη έχουμε παράλληλες διαδρομές σχεδόν τεσσάρων δεκαετιών. Στη συναυλία αυτή, λοιπόν, θα ακουστούν μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια του καθενός μας, αλλά πάντα με τη βοήθεια του άλλου. Στο μεγαλύτερο μέρος την παράστασης θα είμαστε μαζί στη σκηνή. Μας συνοδεύει μία μεγάλη ομάδα υπέρ-ταλαντούχων μουσικών και δύο εξαιρετικές νέες φωνές: Ο Steve Tesser και η Αγάπη Διαγγελάκη. Επίσης, θα έχουμε κάποιες ιδιαίτερες συμμετοχές-εκπλήξεις. Ονόματα δεν λέμε. Τέλος, λόγω της ειδικής περίστασης θα μας συνοδεύσει σε κάποια κομμάτια και η παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου.
Τι έχει αλλάξει, κατά τη γνώμη σας, μουσικά και πολιτιστικά από την εποχή των Φατμέ; Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να επισημάνετε;
Από τότε που ξεκίνησα, το τοπίο αλλάζει συνεχώς, ευτυχώς. Όσον αφορά στο τραγούδι, αλλάζει η θεματολογία των στίχων, αλλάζει ο ήχος και οι ενορχηστρώσεις και επίσης αλλάζει και ο τρόπος διακίνησης της μουσικής. Η δισκογραφία έχει, πλέον, καταρρεύσει εντελώς, οι μουσικοί πια επικοινωνούν με το κοινό τους αποκλειστικά μέσα από το Ίντερνετ και από ένα εντελώς διαφορετικό ραδιόφωνο που στηρίζεται πια στο playlist. Αν προσθέσεις και την τεράστια κρίση στα πνευματικά δικαιώματα που βιώνουμε στην Ελλάδα, τα τελευταία δύο χρόνια το τοπίο είναι πιο δύσκολο από ποτέ.
Ποια είναι η άποψή σας για τη νέα γενιά τραγουδιστών και μουσικών;
Υπάρχει μία γενιά τραγουδοποιών που τα τελευταία 10-15 χρόνια έχει δώσει εξαιρετικά δείγματα. Τα τελευταία χρόνια, όμως, ομολογώ πως μου λείπουν νέα καλά τραγούδια. Εμφανίζονται ωραίες φωνές, ενδιαφέροντα γκρουπ, αλλά κυριαρχεί μία νοσταλγία και μία μανία αναπαλαίωσης παλιών λαϊκών και ελαφρών τραγουδιών σε σουίνγκ και ρέγγε και άλλα παρόμοια. Βλέπω, δηλαδή, μια αμηχανία, έναν φόβο να πούνε τη δική τους ιστορία με τα δικά τους λόγια και τον δικό τους νέο ήχο. Ίσως οι πιο τολμηροί να είναι οι ράπερς, η σκηνή του χιπ χοπ, αλλά ομολογώ πως δεν το έχω παρακολουθήσει και πολύ το θέμα.
Αν κάνατε έναν μικρό απολογισμό της καριέρας σας ως σήμερα, ποιους σταθμούς θα χαρακτηρίζατε ως τους πιο σημαντικούς;
Τι να πρωτοθυμηθώ; Την πρώτη μου συνάντηση στα 18 μου με τον Διονύση Σαββόπουλο για να ακούσει τα τραγούδια μου και να με συμβουλεύσει. Τη γνωριμία μου με τον Τάσο Φαληρέα, που ήταν ο άνθρωπος που πίστεψε όσο κανείς σε μένα και στα τραγούδια μου και μου άνοιξε την πόρτα στη δισκογραφία, παραμένοντας μέχρι το τέλος πιστός φίλος και ανεκτίμητος συνεργάτης. Τις πρόβες, τις περιοδείες, τις ηχογραφήσεις με τους παιδικούς μου φίλους, τους Φατμέ. Ατελείωτες συνεργασίες με μία σειρά από καλλιτέχνες που θαύμαζα και αγαπούσα, από τη Χαρούλα και τον Μητροπάνο και την Τσαλιγοπούλου και την Αρβανιτάκη μέχρι τη νεότερη γενιά, τη Μποφίλιου, τον Μαραβέγια και τόσους τόσους άλλους.
Ποιοι στόχοι σας μένουν να εκπληρωθούν;
Ελπίζω άλλοι τόσοι. Νέο παιδί είμαι ακόμη, άλλωστε. Ξέρετε, όταν μεγαλώσω θέλω να γράψω μερικά πραγματικά σπουδαία τραγούδια…
Και τα σχέδιά σας για την επόμενη σεζόν;
Περιμένω με ανυπομονησία τη νέα παράσταση που ετοιμάζουμε για την επόμενη σεζόν με τον Λαυρέντη. Πρόκειται για μια ιδέα που με ενθουσιάζει: Ένας μουσικός -νοσταλγικός και χιουμοριστικός- διάλογος μεταξύ μας, που θα αναφέρεται στα τραγούδια που μας μεγάλωσαν. Από λαϊκά μέχρι ροκ εν ρολ και από ιταλικά μέχρι δημοτικά. Ο τίτλος: Jukebox.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
