Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αγγελάκη το μυθιστόρημα του Βλαντιμίρ Ναμπίκοφ Σκοτεινό Αδιέξοδο σε μετάφραση Άρη Δικταίου. Πρόκειται για μια σπάνια εκδοχή του βιβλίου και την πρώτη -από τις δύο που υπάρχουν – την οποία ο συγγραφέας δημοσίευσε το 1933 στα ρωσικά και το 1938 εξέδωσε στα αγγλικά. Σύμφωνα με τη Γαλλίδα μελετήτρια Christine Raguet-Bouvart, υπάρχουν ακόμη μόνο επτά αντίγραφα, όλα σε αρχεία σπάνιων βιβλίων και ιδιωτικές συλλογές σε όλο τον κόσμο.
Το Σκοτεινό Αδιέξοδο είναι ο πρόδρομος της πολυδιαβασμένης Λολίτας. Εδώ ο συγγραφέας δείχνει πώς ο άνθρωπος γίνεται έρμαιο του έρωτα και οδηγείται στον εξευτελισμό και την ταπείνωση.
Ο Κρέτσμαρ, ένας πλούσιος και σοβαρός οικογενειάρχης, ζει στο Βερολίνο με τη γυναίκα του, την Άννα Λίζα και τη μικρή τους κόρη, την Ίρμα. Την ήσυχη και γλυκιά ζωή του ταράζει η γνωριμία του με τη δεκαεξάχρονη Μάγδα. Ένα αμαρτωλό συναίσθημα τον κυριεύει και τον παρασύρει ενώ εκείνη γοητεύεται από τα χρήματά του.
Αυτή η πρώτη εκδοχή του βιβλίου πούλησε μόνο λίγα αντίτυπα κατά την κυκλοφορία του και η αποθήκη του Λονδίνου που περιείχε το απούλητο απόθεμα καταστράφηκε από τις γερμανικές βόμβες κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετάφραση: Άρης Δικταίος
Εκδόσεις Αγγελάκη
Τιμή: 13ευρώ
Σελίδες: 278
Λίγα λόγια για τον Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ
Ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1899, από αριστοκρατική οικογένεια. Όταν οι Μπολσεβίκοι πήραν την εξουσία στη Ρωσία, η οικογένειά του εγκατέλειψε τη χώρα. Σπούδασε γαλλική και ρωσική λογοτεχνία στο κολέγιο Τρίνιτι του Κέιμπριτζ και το 1922 εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου ο πατέρας του εξέδιδε τη ρωσόφωνη εφημερίδα “Rul”. Η άνοδος του ναζισμού στη Γερμανία οδήγησε τον Βλαντιμίρ, τη γυναίκα του Βέρα και τον γιο τους Ντμίτρι στο Παρίσι, το 1938 ενώ η νίκη του Χίτλερ τους οδήγησε οριστικά στην Αμερική, το 1940, όπου έζησε και δίδαξε λογοτεχνία στο κολέγιο Γουέλεσλι, στο Στάνφορντ, στο Κορνέλ και στο Χάρβαρντ. Από το 1959 αφοσιώθηκε αποκλειστικά στη συγγραφή.
Ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του εικοστού αιώνα, έγραψε στα Ρωσικά και στα Αγγλικά. Το 1973 τιμήθηκε με το Αμερικανικό Μετάλλιο Λογοτεχνίας. Ανάμεσα στα έργα του που έγραψε στα Ρωσικά (και απέδωσε, αργότερα, ο ίδιος στα Αγγλικά), ξεχωρίζουν τα: «Σκοτεινό αδιέξοδο», «Η άμυνα του Λούζιν», «Πρόσκληση σ’ έναν αποκεφαλισμό», «Το μάτι», «Το δώρο» και «Ο γητευτής» (ένας πρόδρομος της «Λολίτας») και ανάμεσα σ’ αυτά που έγραψε στα Αγγλικά, «Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ», «Χλομή φωτιά», «Άντα», «Επικίνδυνη στροφή», «Ο αξιοπρεπής κύριος Πνιν», «Διαφανή αντικείμενα», «Μίλησε μνήμη», «Λώρα» (ημιτελές μυθιστόρημα, που έδωσε εντολή να καταστραφεί) και φυσικά το αριστούργημά του, «Λολίτα», που μεταφέρθηκε αρκετές φορές στον κινηματογράφο.
Πέθανε το 1977 στην Ελβετία, από επιδείνωση της υγείας του ύστερα από ένα πέσιμο στις πλαγιές του Νταβός, όπου ασκούσε το χόμπι του της συλλογής πεταλούδων.
