Από τη δεκαετία του 1970 εργάζεται η καλλιτέχνις, μοντέλο και φωτογράφος Ming Smith. Έπειτα από χρόνια, ήρθε η αναγνώριση: Πέρυσι, το λεύκωμά της, με τίτλο «Ming Smith: An Aperture Monograph», αναγνωρίστηκε ως ένα από τα καλύτερα φωτογραφικά λευκώματα της χρονιάς·την περασμένη άνοιξη, ατομική έκθεση των φωτογραφιών της φιλοξένησε η γκαλερί Nicola Vassell, μια από τις σπάνιες γκαλερί της Νέας Υόρκης των οποίων ιδιοκτήτρια είναι μια Μαύρη (η Nicola Vassell Gallery θα αντιπροσωπεύει πλέον τη Ming Smith)·η ίδια, τέλος, ετοιμάζει το νέο λεύκωμά της «August Moon» με τις φωτογραφίες της από τη Hill District στο Πίτσμπουργκ, Οχάιο, τη γειτονιά την οποία απαθανάτισε ο θεατρικός συγγραφέας August Wilson στον κύκλο θεατρικών έργων του «Century Cycle» (1982-2005), έναν φόρο τιμής στις καθημερινές ζωές των Μαύρων.

Η Ming Smith μίλησε προσφάτως στο BuzzFeed News για την έως σήμερα διαδρομή της και το νέο της πρότζεκτ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ανακάλυψε τη φωτογραφία στο σπίτι της. «Ο πατέρας μου δούλευε φαρμακοποιός τη μέρα και ζούσε ως καλλιτέχνης τη νύχτα, έως ότου έγινα 11 χρόνων. Η φωτογραφία ήταν γύρω μου» θυμάται. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη. «Το Museum of Modern Art είχε προχωρήσει σε ανοικτή πρόσκληση, οπότε άφησα το ντοσιέ μου. Ο John Szarkowski, ο εμβληματικός επιμελητής για φωτογραφίες, αναγνώρισε το ταλέντο μου και ήθελε να αγοράσει δύο φωτογραφίες μου για τη μόνιμη συλλογή τους. Ήμουν στην τρίτη δεκαετία της ζωής μου» αφηγείται. Το ότι έργα της βρήκαν μόνιμη θέση στο MoMA δεν άλλαξε την πορεία της καριέρας της «αλλά, για μένα, υπήρξε μια μεγάλη αλλαγή – η επιβεβαίωση. Το να έχω γίνει αποδεκτή από έναν καταξιωμένο επιμελητή και το προσωπικό του MoMA και το να έχω αναγνωριστεί για το ταλέντο μου. Αυτή η επιβεβαίωση ως καλλιτέχνη μου έδωσε πεποίθηση, ψυχικό σθένος και νόημα να συνεχίσω την πορεία μου».

Φωτογράφιζε όχι μόνον απλούς Μαύρους – «τον κόσμο μας», όπως λέει – αλλά και καλλιτέχνες: «Έχω έναν μεγάλο κατάλογο καλλιτεχνών με σπουδαία συνεισφορά στην κουλτούρα της Αμερικής». Μεταξύ πολλών, τους Alvin Ailey, Romare Bearden, Pharoah Sanders και James Baldwin.

Οικονομικά, πώς τα έβγαζε πέρα; «Κυρίως έβγαζα λεφτά από το να κάνω το μοντέλο. Έκανα μια εμφάνιση και μετά από αυτή την εμφάνιση ζούσα για έξι μήνες ή καμιά φορά για έναν χρόνο. Σχεδόν όλα τα χρήματά μου, εννοώ όλα τα χρήματά μου, πήγαιναν στα βασικά και σε φωτογραφικό χαρτί, προμήθειες ή φιλμ» εξομολογείται ( https://www.instagram.com/p/CWoCB11F1yd/ ).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Μιλώντας για το καινούργιο της πρότζεκτ, εξηγεί: «Δουλεύω για ένα βιβλίο με τίτλο “ August Moon”, εμπνευσμένο από τους χαρακτήρες του August Wilson, ενός θεατρικού συγγραφέα. Οι χαρακτήρες του μίλησαν στην καρδιά και τη ψυχή μου και έφεραν μνήμες από τη παιδική μου ηλικία – ένα συγκεκριμένο μέρος στον χρόνο». «Πήρα ένα λεωφορείο Greyhound για τη Hill District του Πίτσμπουργκ, από όπου ήταν ο Wilson. Συνάντησα την αδελφή του – αυτό έγινε τη δεκαετία του 1990 – και τη ρώτησα πού ήταν το μέρος όπου αυτός έκανε όνειρα. Πήγα παντού μαζί της. Τράβηξα φωτογραφίες. Φωτογράφισα χαρακτήρες που σκεφτόμουν ότι αυτοί θα μπορούσαν να είναι οι χαρακτήρες των έργων του» προσθέτει.

Η συμβουλή της στους νέους Μαύρους καλλιτέχνες; «Πάντα λέω “μείνετε στην τέχνη”, συνεχίστε τη δουλειά, ακολουθείστε το όραμα. Μένοντας στην τέχνη είναι ένας τρόπος να επιβιώσεις στα πολλά πάνω και κάτω της ζωής – ένα σωσίβιο» τονίζει. Και δηλώνει ότι «νιώθει υπερηφάνεια κι ευτυχία για τη νέα γενιά Μαύρων καλλιτεχνών, είναι σοβαροί και αφοσιωμένοι στην αλλαγή για την καλυτέρευση της ανθρωπότητας».
Στον λογαριασμό της στο Instagram ( https://www.instagram.com/mingsmithphoto/?hl=en ) δίνεται η δυνατότητα για μια καλύτερη γνωριμία με τη Ming Smith.

 Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης