Στις 10 Ιουνίου η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση εκπέμπει από το YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση με ένα τηλεοπτικό κανάλι που δεν μοιάζει με κανένα άλλο σε live YouTube πρεμιέρα.
Το «Kivotos Channel» είναι μια αναδυόμενη απομίμηση τηλεοπτικού καναλιού, που προβάλλει τις ανθρώπινες περιπέτειες σε ένα μέλλον μετά από καταστροφή, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού πρότζεκτ «Moving Borders», που υποστηρίζεται από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενός πρότυπου πρότζεκτ διεθνούς συνεργασίας, που υλοποιείται με την ανάθεση επτά ευρωπαϊκών πολιτιστικών οργανισμών, σε σύλληψη και καλλιτεχνική διεύθυνση του βρετανικού συνόλου Quarantine.
Για την ελληνική συμμετοχή, η Στέγη ανέθεσε σε δύο νέους Έλληνες καλλιτέχνες να φανταστούν, σύμφωνα με το βασικό ερώτημα του «Moving Borders», τι θα διέσωζαν σε μια κιβωτό, από έναν κόσμο πολωμένο, ξενοφοβικό, ομοφοβικό, τρανσφοβικό, μισογυνικό, κατάφωρα εθνοκεντρικό. Τι γίνεται άραγε μετά το κίνημα του #MeToo και πώς μετουσιώνεται η ευαλωτότητα σε πολιτική δράση; Πώς, εντέλει, οι προσωπικές ιστορίες μετουσιώνονται σε πολιτικά αιτήματα και ποιες/-α/-ους αφορούν αυτές οι διεκδικήσεις; Με ποιους λυτρωτικούς τηλεοπτικούς όρους -και όχι μόνο- απαντάμε σε όλα αυτά τα ερωτήματα;
Το έργο που προέκυψε είναι ένα «τηλεοπτικό» κανάλι σε σύλληψη, σκηνοθεσία και δραματουργία του Ηλία Αδάμ και καλλιτεχνική επιμέλεια της Εύας Γιαννακοπούλου. Είναι η πρώτη μέρα σε μια εποχή μετά από πανδημία, όταν μια κοινότητα πλασμάτων μπαίνει στα παρασκήνια ενός τηλεοπτικού καναλιού. Αν και επέζησαν από μια καταστροφή, δεν αισθάνονται ανασφαλή. Μάλιστα, μοιάζουν έτοιμα και αποφασισμένα για δράση, ακτινοβολώντας τον θηλυκό τους εαυτό. Ο κόσμος στον οποίο έχουν μόλις προσγειωθεί είναι διαφορετικός, covid-free, γεμάτος χρυσαφένια πούπουλα και κοσμική σκόνη. Το Kivotos Channel επιχειρεί έναν αναστοχασμό των κοινοτικών όρων συνεύρεσης στους μελλοντικούς μας δέκτες.
Άγριες παλαίστριες, καυτά κορίτσια, queer πλάσματα, cyborgs, πανελίστριες ενεργοποιούν τις υβριδικές τους ταυτότητες δημιουργώντας μια απρόσμενη ζωή στον τηλεοπτικό αέρα. Το Kivotos Channel -που αποτελείται από αυτοτελή επεισόδια καθημερινού παραλογισμού- παρουσιάζει: τις προσωπικές Εξομολογήσεις της Σάουνας* το υπερθέαμα του Καμπ Γυναικείας Πάλης* ένα τηλεπαιχνίδι κουίζ με τίτλο Τηλεκιβωτός* μια εκπομπή για Εναλλακτική Γονεϊκότητα* Δελτία Ειδήσεων του νέου κόσμου* και άλλα υπερπληθωρικά επεισόδια αγάπης και δόξας. Στοργή και μίσος, ζητήματα πατρικής φιγούρας και εκδίκησης, παθιασμένα φιλιά, μυστήριο και καυτές εικόνες συνιστούν την πρώτη ύλη μιας γλυκόπικρης, ατελείωτης και θεραπευτικά εξομολογητικής διάθεσης στις εκπομπές του Kivotos Channel.
Από το 2019, επτά ευρωπαϊκοί πολιτιστικοί οργανισμοί (φεστιβάλ, ιδιωτικοί και δημόσιοι οργανισμοί από το πεδίο των παραστατικών τεχνών) δημιούργησαν το δίκτυο «Moving Borders» σε συγχρηματοδότηση από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε αυτό το πλαίσιο συνεργάζονται με το βρετανικό σύνολο Quarantine. Σκοπός των οργανισμών του δικτύου είναι να δημιουργήσουν καλλιτεχνικά πρότζεκτ που θα αμφισβητήσουν και θα επανακαθορίσουν τα περιφερειακά, κοινωνικά και πολιτιστικά όρια και ορατά και αόρατα σύνορα, προτείνοντας διαφορετικές τοπικές εκδοχές του ίδιου συμμετοχικού πρότζεκτ στον δημόσιο χώρο, είτε πρόκειται για τον χώρο της πόλης, είτε του διαδικτύου.
Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται με τη μορφή επτά διαφορετικών κιβωτών «ARK», από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο του 2021. Τα επιμέρους σχεδιασμένα πρότζεκτ αποτελούν χώρους για συναντήσεις, συμμετοχή, διάλογο και περφόρμανς. Κατά τα τελευταία δύο χρόνια, οι συνεργαζόμενες πόλεις Πόρτο, Αθήνα, Στρασβούργο, Δρέσδη, Μίλχαϊμ (επί του Ρουρ), Βαρσοβία και Ουτρέχτη αμφισβήτησαν τα τοπικά σύνορα και τις μορφές και εκδηλώσεις τους -γεωγραφικές, αρχιτεκτονικές, κοινωνικές, πολιτιστικές κ.λπ.- και ανέπτυξαν περιεχόμενο και εννοιολογικό πλαίσιο, το οποίο συμπληρώνεται από το σύνολο Quarantine, τοπικούς καλλιτέχνες, ακτιβιστές και πολίτες. Tο πρότζεκτ δημιουργεί την προοπτική για μια νέα συνύπαρξη.
«Για μας, το ARK είναι ένας χώρος όπου μπορούμε να συγκεντρωθούμε για να συζητήσουμε το ερώτημα: τι θα διασώσουμε. Αλλά φυσικά, είναι επίσης μια έννοια που προκαλεί. Ποιος αποφασίζει ποια σύνορα θα χαραχτούν; Ποιος αποφασίζει ποιος θα γίνεται δεκτός, θα μπορεί να παραμείνει; Ποιος αποφασίζει ποιον ή τι θα διασώσουμε; Ποιοι είναι αυτοί οι “εμείς”;» λέει ο Richard Gregory, καλλιτεχνικός συνδιευθυντής των Quarantine.
Το σύνολο Quarantine ιδρύθηκε το 1998 από τους σκηνοθέτες Richard Gregory και Renny O’Shea και τον σχεδιαστή Simon Banham στο Μάντσεστερ της Αγγλίας. Σήμερα, λειτουργεί ως μια κολλεκτίβα καλλιτεχνών και παραγωγών που εργάζονται ανά τον κόσμο, στα πεδία του θεάτρου, της περφόρμανς και της παρέμβασης στον δημόσιο χώρο. Το σύνολο Quarantine ανέπτυξε την καλλιτεχνική σύλληψη της Κιβωτού (ARK) από μια πρωτότυπη ιδέα της καλλιτέχνιδος Kate Daley, για τη δημιουργία και την ενθάρρυνση ανταλλαγών σε όλη την έκταση της Ευρώπης, καθώς και ως ένα σύμβολο για έναν κόσμο που ανέχεται, προωθεί και καλωσορίζει τη διαφορετικότητα. Οι κιβωτοί στον δημόσιο χώρο και στο διαδίκτυο συγκεντρώνουν τοπικούς καλλιτέχνες, πολίτες και κοινότητες που διαφορετικά δεν θα συναντιούνταν, διαμορφώνοντας τις περιστάσεις για έναν προοδευτικό δημοκρατικό χώρο, του είδους που η πολιτική επιστήμονας Chantal Mouffe ορίζει ως «αγωνιστικό πλουραλισμό».
Περισσότερες πληροφορίες εδώ
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
