Συνέντευξη στην Κλεωνάντα Χρουμπ

O ηθοποιός Αλέξανδρος Πασχάλης δηλώνει πως δεν ζει αποκλειστικά από το θέατρο. Έχει καταφέρει, όμως, να κάνει πραγματικότητα αυτό που φάνταζε όνειρο πριν κάποια χρόνια και να παίξει τον τελευταίο καιρό σε πολυσυζητημένες και πετυχημένες παραστάσεις, στο πλάι πολύ καταξιωμένων ηθοποιών.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο ανερχόμενος και πολύ ταλαντούχος 29χρονος ηθοποιός αποφοίτησε από τη δραματική σχολή «Πράξη 7» το 2020 και έχει καταφέρει, παρά τον ερχομό της πανδημίας, να πρωταγωνιστήσει σε πολυσυζητημένες και sold out παραστάσεις. Ανέλυσε λοιπόν στο zougla.gr τους ρόλους του, όπως εκείνον του εκρηκτικού και ανήσυχου Τζέρρυ στην «Ιστορία του Τζέρρυ και του Πήτερ» (2021) και πολύ πιο πρόσφατα του αμείλικτου σκλάβου στην παράσταση «Η επανάσταση δεν θα γίνει ποτέ» (2022).

Δεν παρέλειψε, πάντως, να αναφερθεί στην εμπειρία του πλάι σε ηθοποιούς που μετρούν χρόνια πορείας στον χώρο της υποκριτικής, όπως τον Γιάννη Μποσταντζόγλου και όχι μόνο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

«Η Ζάκυνθος αποδείχθηκε ένα τεράστιο σχολείο», εξήγησε ο Πασχάλης, που δεν παρέλειψε να μας διηγηθεί για την αφετηρία στην καριέρα του. Απαρχή όλων αποτέλεσε μια φοιτητική θεατρική ομάδα στη Ζάκυνθο, σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζει «σαιξπηρικό», αλλά και το τμήμα Υποκριτικής Θεάτρου και Κινηματογράφου του ΙΕΚ, το οποίο τον βοήθησε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα και του πυροδότησε το πάθος για το θέατρο.

Ο Πασχάλης δήλωσε πως νιώθει τυχερός για τις μέχρι τώρα ευκαιρίες που του δόθηκαν. Εξηγεί ότι τα πράγματα όσον αφορά στον χώρο του θεάτρου είναι αρκετά δύσκολα έως «ακατόρθωτα», αφού «συνάδελφοι που έχουν τελειώσει ακόμα και το 2019 δεν έχουν ευκαιρήσει να παίξουν ακόμα κάπου».

Παρ’ όλα αυτά, καταλήγει στο ότι έγκειται στην προσωπικότητα του καθενός και στο ότι «είναι εν τέλει συχνό το φαινόμενο να μη βρίσκεις κλήση στο τηλέφωνό σου ή mail από δουλειά» παρ’ όλα τα βιογραφικά και τα casting που μπορεί να κάνεις.

Ο Πασχάλης, αναφερόμενος στην αλληλεπίδραση του ηθοποιού με το κοινό, σχολιάζει: «Όταν ανεβαίνεις πάνω στη σκηνή, δεν ανεβαίνεις για να πεις τον μονόλογό σου και να πεις “κοιτάξτε τι ωραία που το λέω”, αλλά το λες για τον άνθρωπο που έχει πληρώσει εισιτήριο και στόχος σου είναι να μεταφέρεις αυτό που έχει γράψει ο συγγραφέας – την ιστορία». Ταυτόχρονα, συνεχίζει: «Αυτή είναι η δουλειά μας, να εκφέρουμε κάποιο μήνυμα».

Κλείνοντας, αναφέρει: «Όσο δύσκολα και να είναι αυτά που ζούμε, πρέπει να συνεχίσουμε. Και όχι επειδή κάποιος, κάτι το επιβάλλει, αλλά επειδή δεν πρέπει να κυνηγάμε το εύκολο».

 

 

 

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης