Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
«Νομίζω ότι είμαι ένας άνθρωπος χαρούμενος. Από μικρός ήμουν στις παρέες πάντα ευδιάθετος, ήμουν η ψυχή της παρέας. Θέλω οι άνθρωποι που είναι γύρω μου να γελάνε, να περνάνε καλά. Δεν μου αρέσει η γκρίνια, δεν μου αρέσουν οι γκρινιάρηδες, δεν μου αρέσουν οι μίζεροι άνθρωποι. Καθόλου. Θέλω όλα να είναι όμορφα, θέλω να είμαι με ανθρώπους που να περνάνε καλά. Αν δεν είναι έτσι τα πράγματα, θέλω να φεύγω. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη χαραμίζουμε με βλακείες. Η ζωή είναι ένα ωραίο παιχνίδι και πρέπει να το χαρούμε από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι το τέλος. Όταν δεν εργάζομαι, μου αρέσει να ασχολούμαι με τον κήπο μου. Μου αρέσουν τα λουλούδια και τα δέντρα. Τα τελευταία χρόνια, τώρα που το σκέφτομαι, νομίζω πως, αν δεν ήμουν ηθοποιός, θα ήθελα να είμαι γεωπόνος» αναφέρει μεταξύ άλλων στο zougla.gr ο Σπύρος Πούλης με αφορμή την παράστασή του «Δεν ακούω, δε βλέπω, δε μιλάω», η οποία ξεκινάει καλοκαιρινή περιοδεία και κάνει πρεμιέρα στις 7 Ιουλίου στο Βεάκειο.
Ο Σπύρος Πούλης είναι αναμφισβήτητα ένας από τους καλύτερους κωμικούς ηθοποιούς της γενιάς του και έχει αγαπηθεί μέσα από τους ρόλους τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση.
Ο ταλαντούχος καλλιτέχνης αποκαλύπτει τα μελλοντικά του σχέδια καθώς και πώς βίωσε την περίοδο του εγκλεισμού λόγω κορωνοϊού και εξηγεί πού οφείλεται η επιτυχία της παράστασης «Δεν ακούω, δε βλέπω, δε μιλάω».
Πού οφείλεται η επιτυχία της παράστασης «Δεν ακούω, δε βλέπω, δε μιλάω»; Ποια είναι τα στοιχεία του έργου που έγιναν αιτία να την ακολουθήσει ο κόσμος και να την αγαπήσει;
Νομίζω ότι η επιτυχία αυτής της παράστασης βασίζεται σε κάτι πάρα πολύ απλό, γελάς από το πρώτο λεπτό ως το τέλος της παράστασης άνετα και αβίαστα. Έχει φανατικό κοινό αυτό το έργο γιατί κάθε παράστασή του είναι διαφορετική, βασίζεται πάρα πολύ στον αυτοσχεδιασμό των ηθοποιών. Γεννιούνται πράγματα κάθε φορά σε κάθε παράσταση και ο κόσμος αυτό το καταλαβαίνει και ακολουθεί.
Μιλήστε μας για τον ήρωα που υποδύεστε και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.
Ο ήρωας που υποδύομαι σ’ αυτή την παράσταση είναι ο κουφός της παρέας. Έχει ένα προβληματάκι με τα αυτιά του, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να ζει μια φυσιολογική ζωή και ίσως μερικές φορές τον βολεύει κιόλας το ότι δεν ακούει. Νομίζω ότι όλοι μας κάποια στιγμή κάνουμε τον κουφό. Είναι ερωτευμένος με το κορίτσι που έρχεται στο σπίτι και προσπαθεί με κάθε τρόπο να την κερδίσει.
Ποια είναι η εμπειρία σας από τη συνεργασία με τους συμπρωταγωνιστές σας Σπύρο Σπαντίδα, Σταύρο Νικολαΐδη και Μυριέλλα Κουρεντή;
Η συνεργασία με τους τρεις συναδέλφους μου είναι εξαιρετική. Με τον Σπύρο Σπαντίδα είμαστε μαζί από το πρώτο ανέβασμα της παράστασης. Αυτή τη φορά έχει αναλάβει και τη σκηνοθεσία. Με τον Σταύρο είχαμε δουλέψει άλλη μία φορά πιο παλιά, είναι εξαιρετικός ηθοποιός. Μπήκε κατευθείαν στο κλίμα του έργου και η Μυριέλλα Κουρεντή είναι η πιο νέα της παρέας. Έχω δουλέψει μαζί της στην τηλεόραση σε σίριαλ. Νομίζω ότι είμαστε ένα εξαιρετικό team και θα φανεί στην παράσταση.
Σε μια εποχή που οι μαύρες σκέψεις πληθαίνουν εσείς επηρεάζεστε αρνητικά ή προσεγγίζετε τη ζωή με αισιοδοξία;
Είμαι ένας άνθρωπος από τη φύση μου αισιόδοξος. Νομίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Βέβαια κι εμένα κάποιες στιγμές περνάνε απ’ το μυαλό μου πράγματα δυσάρεστα, με όλα αυτά τα περίεργα που ζούμε τον τελευταίο καιρό, αλλά πιστεύω -θέλω να πιστεύω- ότι όλα θα πάνε καλά. Θα το ξεπεράσουμε αυτό που συνέβη και θα προχωρήσουμε δυνατά. Πρέπει να κοιτάμε μπροστά. Είμαι από τους ανθρώπους που κοιτάνε μπροστά. Από τότε που γεννήθηκε ο άνθρωπος έχουν τύχει πολλές καταστροφές, αλλά προχωράει.
Έχετε υπηρετήσει με μεγάλη επιτυχία την κωμωδία τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση. Πιστεύετε στον διαχωρισμό κωμικού και δραματικού ηθοποιού; Θα επιθυμούσατε να προσεγγίσετε μελλοντικά δραματικούς ρόλους;
Ένας καλός ηθοποιός θα φέρει εις πέρας οποιονδήποτε ρόλο. Βέβαια πιστεύω ότι όλοι οι ηθοποιοί δεν μπορεί να είναι εξαιρετικοί και πάρα πολύ καλοί σε όλα τα είδη. Νομίζω ότι υπάρχουν ηθοποιοί που είναι πάρα πολύ καλοί στην κωμωδία και κάποιοι ηθοποιοί που είναι πάρα πολύ καλοί στους δραματικούς ρόλους. Εγώ έχω παίξει πιο πολύ κωμωδία. Θα ήθελα κάποια στιγμή να δοκιμαστώ σε κάτι διαφορετικό, αλλά θα το κάνω όταν αισθάνομαι ότι θέλω να το κάνω πραγματικά και όταν είναι κάτι που μου αρέσει.
Πώς βιώσατε την εποχή του εγκλεισμού λόγω κορωνοϊού;
Για μένα ήταν πολύ περίεργο γιατί είμαι ένας άνθρωπος υπερκινητικός, είμαι συνεχώς έξω, δούλευα συνέχεια. Μου έπεσε λίγο βαρύ, αλλά διάβασα κάποια βιβλία που ήθελα. Έμεινα με την οικογένειά μου πάρα πολύ, πολλές ώρες, που συνήθως δεν μαζευόμασταν όλοι μαζί. Ήταν κάτι που μου έλειπε. Αλλά νομίζω ότι κάποια στιγμή πρέπει να ξαναμπεί ο άνθρωπος στους ρυθμούς που ήταν, γιατί το φυσιολογικό δεν είναι να είσαι κλεισμένος με δύο ανθρώπους, όσο κι αν τους αγαπάς, στον ίδιο χώρο.Οι άνθρωποι πρέπει να έρχονται σε επαφή.
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας εκτός σκηνής σε κάποιον που θα ενδιαφερόταν να σας γνωρίσει; Τι σας αρέσει να κάνετε όταν δεν εργάζεστε;
Νομίζω ότι είμαι ένας άνθρωπος χαρούμενος. Από μικρός ήμουν στις παρέες πάντα ευδιάθετος, ήμουν η ψυχή της παρέας. Θέλω οι άνθρωποι που είναι γύρω μου να γελάνε, να περνάνε καλά. Δεν μου αρέσει η γκρίνια, δεν μου αρέσουν οι γκρινιάρηδες, δεν μου αρέσουν οι μίζεροι άνθρωποι. Καθόλου. Θέλω όλα να είναι όμορφα, θέλω να είμαι με ανθρώπους που να περνάνε καλά. Αν δεν είναι έτσι τα πράγματα, θέλω να φεύγω. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη χαραμίζουμε με βλακείες. Η ζωή είναι ένα ωραίο παιχνίδι και πρέπει να το χαρούμε από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι το τέλος. Όταν δεν εργάζομαι, μου αρέσει να ασχολούμαι με τον κήπο μου. Μου αρέσουν τα λουλούδια και τα δέντρα. Τα τελευταία χρόνια, τώρα που το σκέφτομαι, νομίζω πως, αν δεν ήμουν ηθοποιός, θα ήθελα να είμαι γεωπόνος.
Έχετε κάνει αρκετή τηλεόραση. Είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα στη μετά την κρίση εποχή;
Νομίζω ότι η μεγάλη μπόρα πέρασε. Έτσι θέλω να πιστεύω. Αρχίζουν σιγά σιγά να γίνονται κάποια βήματα και νομίζω ότι θα προχωρήσουμε. Όλα θα πάνε καλά. Ήδη αρχίζουν να γίνονται κάποιες δουλειές. Δε νομίζω ότι θα φτάσουμε στο επίπεδο που ήμασταν προ κρίσης, να γίνονται τόσα πολλά σίριαλ, αλλά και εκείνο ήταν κάτι το υπερβολικό νομίζω για την ελληνική αγορά. Μας λείπει πιστεύω η ισορροπία. Ή θα έχουμε πενήντα σίριαλ ή κανένα. Κάπου στο μέσο θα ήταν καλύτερα τα πράγματα.
Προτιμάτε την τηλεόραση, τον κινηματογράφο ή το θέατρο; Τι σας προσφέρει το κάθε μέσο;
Είναι μέρος της δουλειάς μου και τα δύο. Το καθένα είναι κάτι ξεχωριστό. Στο θέατρο είσαι σε άμεση επαφή με το κοινό, σε βλέπει, καταλαβαίνει, σε νιώθει, καταλαβαίνεις κι εσύ και το νιώθεις. Η παράσταση γεννιέται κάθε βράδυ και πεθαίνει. Η τηλεόραση είναι κάτι διαφορετικό, δεν έχεις άμεση επαφή με τον κόσμο, δεν τους νιώθεις, δεν καταλαβαίνεις τι συμβαίνει, αλλά έχει κι αυτό μια ξεχωριστή ομορφιά. Είναι κάτι που το κάνεις και αποτυπώνεται για πάντα.
Tι είναι ευτυχία για εσάς;
Ευτυχία για μένα είναι να βλέπω τα παιδιά μου να γελάνε συνέχεια.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Θα σας δούμε στην τηλεόραση;
Τελειώνοντας την καλοκαιρινή περιοδεία του «Δεν ακούω, δε βλέπω, δε μιλάω», τον χειμώνα θα είμαι στο θέατρο Άλμα. Εν τω μεταξύ τώρα το καλοκαίρι θα κάνω κάποια γυρίσματα για μια νέα ταινία σε σκηνοθεσία του Στράτου Μαρκίδη. Στην τηλεόραση κάνω κάποιες συζητήσεις, αλλά δεν έχω καταλήξει πουθενά.
Δείτε επίσης: «Δεν ακούω, δε βλέπω, δε μιλάω» σε καλοκαιρινή περιοδεία
