«Τιμούμε εδώ στην έδρα της Κ.Ε. του ΚΚΕ την 100ή επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης, μιας μεγάλης εποποιίας αγώνων και θυσιών για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που βίωσαν κι εξακολουθούν να βιώνουν οι λαοί στον καπιταλισμό και στα προηγούμενα εκμεταλλευτικά κοινωνικά συστήματα. Αυτό το έπος, που ξεκίνησε νικηφόρα στη χώρα των Σοβιέτ, ενέπνευσε την εργατική τάξη και τους λαούς σε όλον τον κόσμο» ανέφερε ο γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, σε ομιλία του στη διεθνιστική εκδήλωση που οργάνωσε το βράδυ της Κυριακής η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος υπό τον τίτλο «100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ο καπιταλισμός είναι το χθες, ο σοσιαλισμός είναι το αύριο»
Στην εκδήλωση παρευρέθησαν αντιπροσωπείες κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων που συμμετέχουν στις προσπάθειες της «Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης» (ΔΚΕ).
Αναφερόμενος στις οξύτατες αντιφάσεις του καπιταλισμού που είναι σύμφυτες με αυτόν, στην όξυνση της βασικής αντίθεσης ανάμεσα στο κεφάλαιο και στην εργασία και στην υποβόσκουσα νέα πιο συγχρονισμένη κρίση, είπε ότι τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα που στηρίζονται στον επιστημονικό σοσιαλισμό «καλούνται να αναλάβουν πρωτοβουλίες -όχι απλά για τον συντονισμό της πάλης, της προβολής κάποιων δίκαιων εργατικών δικαιωμάτων σε όλον τον καπιταλιστικό κόσμο, που κι αυτό είναι αναγκαίο- αλλά για να διαμορφωθεί ενιαία επαναστατική στρατηγική, απέναντι στη στρατηγική του κεφαλαίου».
Καμία επιμέρους ιδιαιτερότητα, καμία επιμέρους υπαρκτή ή κατασκευασμένη αντίθεση, όπως π.χ. «Βορράς – Νότος», «Κέντρο-Περιφέρεια», «Αναπτυγμένες – Υποανάπτυκτες χώρες» και άλλα σχετικά, δεν μπορούν να σβήσουν τη βασική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας, όπως και την αναγκαιότητα χειραφέτησης της εργατικής τάξης, κατάκτησης της εργατικής εξουσίας, είπε επίσης ο κ. Κουτσούμπας, σημειώνοντας ότι οι κομμουνιστές λαμβάνουν υπ’ όψιν τους την κατάσταση σε κάθε χώρα και τις επιμέρους αντιθέσεις, αλλά «αυτό δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος της στρατηγικής μας και των γενικών νομοτελειών για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής κοινωνίας».
Παράλληλα, υπογράμμισε ότι η συζήτηση για την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού πρέπει να απαντά με αντικειμενικότητα σε ερωτήματα για την ανακοπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και αν η εξέλιξη αυτή ήταν αναπόφευκτη ή οφειλόταν σε συγκεκριμένους παράγοντες, ενώ ταυτόχρονα απαιτείται και αξιολόγηση για τη στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.
Επεσήμανε την επιβεβαιωμένη από την Οκτωβριανή Επανάσταση αναγκαιότητα συγκρότησης της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τη φτωχή αγροτιά και τα καταπιεσμένα στρώματα της πόλης, πρόσθεσε πως η εργατική τάξη πρέπει να κατακτήσει την πολιτική εξουσία και να διαμορφώσει τους δικούς της θεσμούς εργατικής εξουσίας, ενώ υπογράμμισε πως ο Οκτώβρης «ανέδειξε τον αναντικατάστατο ρόλο της πολιτικής επαναστατικής πρωτοπορίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος», ρόλος που διακρίνεται «όχι μόνο ως καθοδηγητικός παράγοντας της σοσιαλιστικής επανάστασης, αλλά και σε όλη την πορεία της ταξικής πάλης, η οποία συνεχίζεται με άλλες μορφές, για τη διαμόρφωση, ισχυροποίηση και τελική νίκη της νέας κομμουνιστικής κοινωνίας».
