Επιφυλάξεις για τη χρηματοδότηση επενδυτικών προγραμμάτων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) εξέφρασε ο πρώην πρόεδρος της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν ερωτώμενος για το «σχέδιο Γιούνκερ», σε συνέντευξη Τύπου στη Σαμοθράκη.
Ο κ. Άκερμαν, αναγνωρίζοντας τη δύσκολη οικονομική συγκυρία και τα υψηλά επίπεδα ανεργίας στις ευρωπαϊκές χώρες, σημείωσε ότι «υπάρχει ασφαλώς επιθυμία να αλλάξει αυτό αμέσως», αλλά εξέφρασε τις αντιρρήσεις του στο άνοιγμα του ESM για μεγάλες επενδύσεις, χωρίς στόχευση.
«Προσωπικά, δεν πιστεύω πως μεγάλα επενδυτικά προγράμματα χωρίς καθαρό σχέδιο για το πού να επενδύσουμε, είναι σωστή συνταγή» τόνισε.
Επικαλούμενος την εμπειρία του σε διαφορετικές φάσεις από διάφορες χώρες, ανέφερε ότι «ανοίγοντας το “Κουτί της Πανδώρας” για μεγάλες επενδύσεις χωρίς συγκεκριμένη στόχευση πολύ συχνά χάνονται πόροι χωρίς να φέρνουν αποτέλεσμα».
«Είναι προτιμότερες οι επιλεγμένες επενδύσεις που πραγματικά βοηθούν και από την άλλη η συνέχιση των δομικών μεταρρυθμίσεων και όχι μόνο να ανοίξουμε αυτό το είδος του “Κουτιού της Πανδώρας”, γιατί δεν θα λειτουργήσει» πρόσθεσε.
«Οι στοχευμένες επενδύσεις και οι συνεργασίες συχνά μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, αυτή είναι κατά την άποψή μου καλύτερη λύση από το να ανοίξουμε τον ESM για να πληρώσουμε μεγάλα επενδυτικά προγράμματα» σημείωσε.
Για την ελληνική οικονομία είπε ότι «έχουν γίνει πολλά που βελτιώνουν το οικονομικό τοπίο, αλλά όχι αρκετά για να φέρουν ακόμη μεγάλη αναπτυξιακή ορμή», σημειώνοντας ότι η Ελλάδα «βρίσκεται στο σωστό μονοπάτι» και ότι πρέπει να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο των δομικών μεταρρυθμίσεων, ώστε να βελτιώνει την ανταγωνιστικότητά της, το διοικητικό μοντέλο και το οικονομικό περιβάλλον.
Νωρίτερα στην εκδήλωση που έγινε για την αναγόρευσή του σε δημότη της Σαμοθράκης ο κ. Άκερμαν είχε την ευκαιρία να αναφερθεί στη στάση του κατά τη διάρκεια της κρίσης του ελληνικού δημοσίου χρέους την περίοδο 2009-2012.
Σημείωσε ότι η υποστήριξή του «δεν ήταν αλτρουιστική», αλλά ήταν προς το συμφέρον όχι μόνο των ευρωπαϊκών χωρών με παρόμοια προβλήματα χρέους, αλλά και της Ε.Ε. και της πατρίδας του της Ελβετίας και της Deutsche Bank, καθώς, όπως είπε, ούτε η Ελβετία θα μπορούσε να είναι «νησί ευημερίας», ούτε και η Deutsche Bank ανταγωνιστική προς τα αντίστοιχα αμερικανικά ιδρύματα, με ένα αδύναμο ευρώ, σε μια αδύναμη Ευρώπη.
«Θεωρώ ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία όχι μόνο για να κρατήσουμε την Ευρώπη ενωμένη αλλά για να βαθύνουμε την ιστορία της, να ανακάμψει η Ελλάδα. Για να παίζει η Ευρώπη σημαντικό ρόλο στον κόσμο του μέλλοντος, έναντι των μεγάλων δυνάμεων, όπως η Αμερική και η Κίνα, πέρα από την Ευρώπη δεν υπάρχει μέλλον για τα έθνη της, ούτε ακόμη για τα μεγαλύτερα, τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο. Αν δε διατηρήσουμε την ενότητα μας και εάν δε τη βαθύνουμε, θα καταλήξουμε μια περιφερειακή δύναμη στη διεθνή σκηνή» κατέληξε.
