Η Κατρακύλα τής Ελληνικής Δικαιοσύνης συνεχίζεται…
Όταν εξέσπασε το πολιτικό σκάνδαλο μεγατόνων με την Εύα Καϊλή,
άπαντες στην Ελλάδα διεπιστώναμε μέρα με τη μέρα
πως η Βελγική Δικαιοσύνη απέχει έτη φωτός από την Ελληνική Δικαιοσύνη.
Οι πληροφορίες που δημοσιοποιούνταν γύρω από τη δράση τής ημεδαπής ευρωβουλεύτριας
και -κυρίως- οι κινήσεις που έκαναν οι Βελγικές Αρχές για να διαλευκάνουν την υπόθεση,
είχαν μία αλληλουχία που ταυτιζόταν με την Κοινή Λογική
(άρα -κατ’ επέκτασιν- και με το Κοινό Περί Δικαίου Αίσθημα)
και δεν παρατηρούταν η οποιαδήποτε παρέκκλιση
που συνεπαγωγικώς θα παρήγαγε καχυποψία, δυσπιστία, απαξίωση.
Εν κατακλείδι, από την πρώτη στιγμή που ήρθε στην επιφάνεια η υπόθεση,
ουδεμία δυσάρεστη έκπληξη υπήρξε, ουδεμία δικαστική ανακολουθία, ουδεμία σκιά,
οι εξελίξεις είχαν απολύτως ομαλή ροή και η κατάληξη ήταν η αναμενόμενη.
Η ξεπουλημένη Καϊλή οδηγήθηκε στη φυλακή.
Και ενώ αυτά συνέβαιναν στις Βριξέλες,
άπαντες οι νομιμόφρονες και έντιμοι Έλληνες πολίτες εκάναμε την ίδια σκέψη·
ναι,
αυτή η σκέψη που αντανακλά την εγχώρια πραγματικότητα
και πιστοποιεί την παγιωμένη σήψη των θεσμών στη χώρα μας,
ήταν πάλι εδώ, ήταν εκκωφαντικώς παρούσα για νιοστή φορά.
Η στερεότυπη άμεση πρόβλεψη «(Δεν) θα γίνει τίποτα.»
και η επίσης στερεότυπη υπονοούμενη πρόβλεψη «Στην Ελλάδα βρισκόμαστε…»,
θα εκφέρονταν από τα χείλη μας
και εν τέλει θα υφιστάμεθα ξανά την πικρή επιβεβαίωσή μας.
Αν η Καϊλή χρηματιζόταν στην τεταρτοκοσμική Νεοελληνική Μπανανία,
ουδέποτε θα βρισκόταν σε κελί, αλλά θα αφηνόταν εξ αρχής ελεύθερη,
διότι το Σύστημα (θα) προστατεύει πάντα τις «σημαίες» του.
Νομοθετική Εξουσία.
Εκτελεστική Εξουσία.
Δικαστική Εξουσία.
Αυτή είναι η ιεραρχική «Διάκριση των Εξουσιών»,
πάνω στην οποία (οφείλει να) κινείται το Κράτος Δικαίου
προκειμένου να διασφαλίζονται η Ισονομία και η Δημοκρατία.
Φευ·
εδώ, στην πάλαι ποτέ «Γενέτειρα τής Δημοκρατίας»,
η «“Υπ’ Αριθμόν Ένα” Εξουσία» είναι η «Κατάχρηση Εξουσίας».
Αυτός που καταχράται την εξουσία (του),
θεωρείται μάγκας, θεωρείται γαμιάς (κυριολεκτικώς και μεταφορικώς),
θεωρείται στυλοβάτης τού Συστήματος, θεωρείται «τοτέμ» και «σύμβολο».
Δεν υπάρχει πια χώρος ούτε για ψήγματα αυταπάτης·
στη χώρα μας,
οι τρεις μορφές Εξουσίας βιάζουν εξακολουθητικώς την Κοινή Λογική και το Κοινό Περί Δικαίου Αίσθημα,
ούσες τοξικά «πλυντήρια» που -τηρουμένων των εκάστοτε αναλογιών-
ξεπλένουν προκλητικά και απροκάλυπτα κάθε περίοπτο εγκληματία.
Έτσι προστατεύει το Σύστημα τις «σημαίες» του.
Ο Λιγνάδης, ο Φιλιππίδης, η Καϊλή είναι «Σημαίες τού Νεοελληνικού Συστήματος».
Η Εύα Καϊλή -αν δεν διέπραττε τα ανομήματά της στο Βέλγιο, αλλά στην Ελλάδα-
ουδέποτε θα είχε μπει στη «στενή»,
διότι -τάχα μου- δεν μπορούμε να στερούμε ένα παιδί από τη μητρική αγκαλιά,
ακόμη κι αν η ίδια η μητέρα βάζει σε δεύτερη μοίρα το παιδί της
και σε πρώτη μοίρα τις βαλίτσες με τα αναρίθμητα «φράγκα».
Ο Λιγνάδης καταδικάστηκε τον Ιούλιο σε φυλάκιση 12 ετών για δύο βιασμούς ανηλίκων ανδρών,
αλλά -κόντρα στην Κοινή Λογική και στο Κοινό Περί Δικαίου Αίσθημα-
αφέθηκε ελεύθερος μέχρι την εκδίκαση τής έφεσης.
Ο Φιλιππίδης καταδικάστηκε εχθές σε φυλάκιση 8 ετών για δύο απόπειρες βιασμού γυναικών,
αλλά -κόντρα στην Κοινή Λογική και στο Κοινό Περί Δικαίου Αίσθημα-
αφέθηκε ελεύθερος μέχρι την εκδίκαση τής έφεσης.
Προσωπικώς, δεν εκδίδω δικαστική ετυμηγορία, παρά μόνον στηρίζομαι στις ήδη ειλημμένες αποφάσεις.
Δύο πρωτοβαθμίως κριθέντες και καταδικασθέντες
-ως βιαστής ο μεν και ως αποπειραθείς βιασμούς ο δε-
κυκλοφορούν ελεύθεροι με τις ευλογίες τής αυτο-αναιρούμενης Νεοελληνικής Δικαιοσύνης.
Δύο επικίνδυνοι (υπ)άνθρωποι που καραχρώνταν συστηματικώς την εξουσία τους
επιδεικνύοντας πλήρη ασέβεια και αναλγησία προς τα θύματά τους,
είναι ελεύθεροι με την υπογραφή τής Νεοελληνικής Δικαιοσύνης
και κυκλοφορούν ανάμεσά μας
μολύνοντας τον αέρα που αναπνέουμε και μαγαρίζοντας την Κοινωνία
με την ανεμπόδιστη περιφορά τού σάπιου σαρκίου τους και τής σάπιας ψυχής τους.
Οι δύο πρωτοβαθμίως κριθέντες και καταδικασθέντες, ο Λιγνάδης και ο Φιλιππίδης, δεν ήταν τυχεροί·
ήταν έξυπνοι, διότι ήξεραν πού διέπρατταν τα ανομήματά τους.
Η εξαγορασμένη και ξεπουλημένη Καϊλή δεν ήταν άτυχη·
ήταν ανόητη, διότι δεν ήξερε πού διέπραττε τα ανομήματά της.
Ο Λιγνάδης και ο Φιλιππίδης είναι ελεύθεροι,
διότι η Ελλάδα βρίσκεται εδώ και δεκαετίες υπό καθεστώς σκλαβιάς,
όπου κυριαρχούν η Διαφθορά, η Διαπλοκή, η Σήψη, το Παρακράτος, το Έγκλημα.
Η Καϊλή είναι στη φυλακή,
διότι το Βέλγιο σέβεται την υπόστασή του,
σέβεται τούς πολίτες του, σέβεται την κοινωνία του, σέβεται τούς θεσμούς του
και δεν καταδέχεται να είναι «Ελλάδα».
Τόσο απλά και -δυστυχώς για εμάς που αγαπάμε αυτήν την Πατρίδα- τόσο οδυνηρά.
Η Κατρακύλα τής Ελληνικής Δικαιοσύνης συνεχίζεται…
Ο Υπο-Κοσμικός
(Twitter: @Ypokosmikos
