«Περπατάω πολύ, κινούμαι συνεχώς και απολαμβάνω τη θάλασσα της Κινέττας. Μέσα και δίπλα στο νερό αισθάνομαι παιδί, τραγουδάω, φωνάζω, χορεύω, με βλέπει ο κόσμος και δεν με απασχολεί αν με παρεξηγεί. Κάποιοι μπορεί να λένε ότι είμαι τρελή. Ε, ναι λοιπόν! Είμαι μια τρελή γεμάτη ζωή! Ναι, τώρα ζω, γιατί τώρα μπορώ να απολαμβάνω την κάθε μέρα. Κάποτε δούλευα από το πρωί έως το βράδυ και δεν καταλάβαινα τι γινόταν δίπλα μου, γύρω μου. Ξεκινούσα από τις 7.00 το πρωί για γύρισμα στον Φίνο ή στον Καραγιάννη. Μετά πήγαινα στο θέατρο και στη συνέχεια στα νυχτερινά μαγαζιά όπου δούλευα. Έφτανα στο σημείο να κοιμάμαι τρεις και τέσσερις ώρες. Δεν βαρυγκωμώ, αντιθέτως, να ‘ναι καλά -όπου βρίσκονται- όλοι εκείνοι που με στήριξαν, ο Φίνος, ο Δαλιανίδης που με πίεζε να…»
Διαβάστε περισσότερα στο govastileto.gr…
