Μία από τις πιο ισχυρές θεωρίες συνωμοσίας των τελευταίων είκοσι ετών στις Ηνωμένες Πολιτείες επικεντρώθηκε σε κατασκευασμένες κατηγορίες εναντίον του ιρακινού κράτους τα έτη 2002-2003. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτές, το Ιράκ φερόταν να διατηρεί μυστικά όπλα μαζικής καταστροφής, τα οποία σκόπευε να χρησιμοποιήσει άμεσα κατά της Δύσης.
Μάλιστα κάποιες εκδοχές της υπαινίσσονταν ότι το καθεστώς του Σαντάμ συμμετείχε με κάποιον αόριστο τρόπο στη διάπραξη των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου μαζί με τους ορκισμένους εχθρούς του, τα κινήματα Τζιχάντ, τα οποία στη συνέχεια δραστηριοποιούνταν ως Αλ Κάιντα. Αυτό είπε επανειλημμένα ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης των ΗΠΑ Τσέινι.
Οι ισχυρισμοί αυτοί δημιουργήθηκαν από αξιωματούχους και πράκτορες σε διάφορες υπηρεσίες των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και άλλων κρατών, από διάφορες ομάδες συμμαχικών δημοσιογράφων, αλλά και από ανεξάρτητους δημοσιογράφους που θέλησαν να λάβουν μέρος σε όλη αυτή τη δράση.
Οι κατασκευαστές των ισχυρισμών ήξεραν ότι ψεύδονταν και γνώριζαν ότι είπαν ψέματα για να πουλήσουν έναν προγραμματισμένο, απρόκλητο πόλεμο επιθετικότητας στους Αμερικανούς, στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλες δυτικές χώρες. Ο πόλεμος που προέκυψε κατέστρεψε ένα έθνος, οδήγησε σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο θανάτους και επιτάχυνε την ίδρυση κέντρων βασανιστηρίων υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ.
Εν ολίγοις, η θεωρία συνωμοσίας «Saddam-WMD-9/11» ήταν ολοκληρωτικά μια πράξη που διεξήχθη από κρατικούς πράκτορες εναντίον του και από σχεδόν όλα τα όργανα των εταιρικών μέσων των ΗΠΑ.
Ουδένας από τους δράστες της εκστρατείας συνωμοσίας έχει διωχθεί, ενώ μάλιστα οι περισσότεροι συνέχισαν τις καριέρες τους ανεμπόδιστα μετά τη συμμετοχή τους σε αυτό το γνωστό έγκλημα. Σήμερα πολλοί από αυτούς έχουν αγκαλιαστεί από το Δημοκρατικό κατεστημένο ως ηρωικοί μαχητές ενάντια στον Τραμπ – το ίδιο Δημοκρατικό κατεστημένο που αναζητά πάντα απόσταση από τους πραγματικούς μαχητές ενάντια στον Τραμπ.
Αυτές οι εκστρατείες κατάφεραν να σπρώξουν την αμερικανική κοινωνία και την πολιτική προς τη ακροδεξιά και συνέβαλαν εν μέρει στην κατάργηση των προοδευτικών, αριστερών και αληθινά φιλελεύθερων κινημάτων της εποχής τους.
Λαμβάνοντας υπόψη την αποτυχία τους να πολεμήσουν τον Τραμπ στην πολιτική -και δεδομένου ότι οι Δημοκρατικοί αγκαλιάζουν την πολιτική του Μπους και εγκληματίες πολέμου της εποχής Μπους- ο Τραμπ έχει πιθανότητες να πετύχει την επανεκλογή του, εκτός και αν τον εμποδίσουν απρόβλεπτοι παράγοντες όπως αυτοί του Covid-19, της κατάθλιψης και των ανοιχτών εκδηλώσεων οργανωμένης φασιστικής βίας στον δρόμο που επαινεί.
Σε περίπτωση που χάσουν, οι Δημοκρατικοί θα κατηγορήσουν την πραγματική αντιπολίτευση, και το κάνουν ήδη προληπτικά. Έτσι, προς το παρόν, ο Τραμπ παραμένει πίσω στις δημοσκοπήσεις, παρά την τετραετή χάρη που του δόθηκε από την επιχείρηση #Russiagate με το αίτημά του για κάλυψη προβλέψιμων αστοχιών.
Ο συνωμοτικός πανικός είναι το προπαγανδιστικό όπλο που στηρίζει τη συνολική απεικόνιση της μάζας του λαού (και ιδιαίτερα των επικριτών της ιδεολογικής ηγεμονίας, οποιασδήποτε μερίδας, καλής ή κακής) ως de facto, προληπτικά δυσφημισμένο και επικίνδυνο.
Σύνταξη Κ. Μπετινάκης
