Μάιος 2015. Ένας μήνας αφιερωμένος στον πολιτισμό και στην έβδομη τέχνη. Ο παλμός της πολιτιστικής επικαιρότητας χτυπά δυνατά στις Κάννες, το κόσμημα της Γαλλικής Ριβιέρας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Την ίδια περίοδο με το Φεστιβάλ των Καννών, μια άλλη εκδήλωση, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, έλαβε χώρα στην πολύπαθη Γάζα, σε μια προσπάθεια ανάδειξης του πολιτισμού της και προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτωνΕκατοντάδες δημοσιογράφοι, φωτογράφοι και καμεραμάν συρρέουν κάθε χρόνο προκειμένου να αναμεταδώσουν τη λαμπρή γιορτή του κινηματογράφου.

Οι θέσεις των VIPs είναι πάντοτε έτοιμες να τους υποδεχτούν και αφού στρωθεί το κόκκινο χαλί τα φώτα ανάβουν και το… σόου αρχίζει. Λαμπροί καλεσμένοι, με αυστηρό dress code, προσέρχονται στον χώρο του φεστιβάλ, χαμογελούν με νόημα στην κάμερα και ο φωτογραφικός φακός παίρνει φωτιά… Κάπως έτσι έχουμε συνηθίσει όλοι -σινεφίλ και μη- τέτοιου είδους εκδηλώσεις.

Την ίδια περίοδο με το Φεστιβάλ των Καννών, μια άλλη εκδήλωση, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και κάπως παράταιρη σε σχέση με ανάλογες του είδους της, έλαβε χώρα μεταξύ 12 και 14 Μαΐου στην πολύπαθη Γάζα, σε μια προσπάθεια ανάδειξης του πολιτισμού της και προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Aνθρωπίνων Δικαιωμάτων Καράμα («Αξιοπρέπεια») του 2015 αποτελεί ένα εγχείρημα για «να δείξουμε ότι οι άνθρωποι της Γάζας είναι και αυτοί ανθρώπινα όντα που αγαπούν τη ζωή, επιθυμούν την ειρήνη και επιζητούν μια φυσιολογική ζωή», όπως αναφέρουν οι διοργανωτές του.

Πρόκειται για το πρώτο τέτοιου είδους φεστιβάλ που διεξήχθη στη Γάζα, όπου και κόκκινο χαλί στρώθηκε και ταινίες προβλήθηκαν – συνολικά 180, όλες αφιερωμένες στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Από κει και πέρα όμως, αυτή η γιορτή του πολιτισμού δεν είχε καμία σχέση με τις υπόλοιπες. Το ολοκαίνουριο κατακόκκινο χαλί στρώθηκε ανάμεσα σε χαλάσματα, σε μια από τις γειτονιές της Γάζας, τη Shujaiyeh, που επλήγησαν περισσότερο κατά την ισραηλινή επίθεση το καλοκαίρι του 2014. Οι θεατές ήταν «απλοί» άνθρωποι, ενώ τα μέσα που κάλυψαν το πρωτόγνωρο -για τα δεδομένα της περιοχής- γεγονός ήταν ελάχιστα.

Μια ακόμη ειδοποιός διαφορά: θέσεις VIPs δεν υπήρχαν και οι περισσότεροι θεατές κάθονταν κοντά ο ένας στον άλλο, πάνω στα συντρίμμια των κατεστραμμένων κτηρίων της περιοχής, η οποία εδώ κι έναν ολόκληρο χρόνο προσπαθεί μάταια να ανακάμψει μετά την πολύνεκρη επίθεση.

Το μήνυμα είναι ένα και είναι απλό: σε μια περιοχή που πλήττεται διαρκώς και επί σειρά ετών από τη λαίλαπα και τις θηριωδίες του πολέμου, ο πολιτισμός μπορεί να δώσει δύναμη και να συμφιλιώσει τους ανθρώπους, προσφέροντάς τους μια «ονειρική πραγματικότητα».

Σύμφωνα με έναν εκ των διοργανωτών, τον βετεράνο δημοσιογράφο Saud Aburamadan, το φεστιβάλ επιχειρεί να υπενθυμίσει στον κόσμο ότι τώρα είναι η ώρα να δράσουμε, να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη να ξαναχτίσουν τα σπίτια και τις ζωές τους.

«Αυτό το φεστιβάλ αποστέλλει ακόμη ένα μήνυμα προς τη Χαμάς και τη Φατάχ, ότι οι διαφορές τους καταστρέφουν τις ζωές μας» προσθέτει ο Aburamadan.

Διαβάστε επίσης:

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης