Από τις αρχές Μαρτίου, όταν η Ρωσία και η Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία για το Ίντλιμπ μέχρι σήμερα παραμένει ανοιχτό το ερώτημα για το πώς η Τουρκία θα αναγκάσει τις ένοπλες ομάδες που ελέγχουν το τελευταίο προπύργιο των ανταρτών, να ξεπεράσουν το πρόβλημα.

Έκτοτε, η Τουρκία διπλασίασε τη στρατιωτική της παρουσία και, σύμφωνα με πηγές της συριακής αντιπολίτευσης, προωθεί νέο σχέδιο για τη συγχώνευση των ανταρτικών φατριών σε έναν «οργανωμένο στρατό» υπό τον έλεγχο του τουρκικού στρατού.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η Τουρκία ανταποκρίθηκε με ελεγχόμενο τρόπο στους διαδηλωτές που παρεμποδίζουν τις τουρκο-ρωσικές περιπολίες στον αυτοκινητόδρομο Μ4. Στη συμφωνία της Μόσχας, ωστόσο, η Τουρκία ανανέωσε τη δέσμευσή της για εξάλειψη τρομοκρατικών ομάδων. Όμως, το σχέδιο μετασχηματισμού ένοπλων ομάδων σε έναν «οργανωμένο στρατό» περιλαμβάνει μερικές από τις φατρίες στο διοικητικό συμβούλιο του Idlib.

Τον Δεκέμβριο του 2017, η Τουρκία συγκέντρωσε διάφορες ομάδες κάτω από την ομπρέλα του Συριακού Εθνικού Στρατού (SNA) καθώς προσπάθησε να τακτοποιήσει το πεδίο μετά την Επιχείρηση Euphrates Shield (Ασπίδα του Ευφράτη) και να μετατρέψει την ένοπλη αντιπολίτευση σε συνομιλητή στη διαδικασία Astana.

Ομάδες που παρέμειναν εκτός του SNA δημιούργησαν έναν συνασπισμό, που ονομάζεται Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (NLF), τον Μάιο του 2018. Στις αρχές Οκτωβρίου 2019, καθώς η Τουρκία προχώρησε στην επιθετική αποστολή Ασπίδα του Ευφράτη, συνολικά 44 ομάδες συνεργάστηκαν κάτω από την ομπρέλα του SNA. Ωστόσο, οι ένοπλες φατρίες έχουν διατηρήσει τις δικές τους ρυθμίσεις, εντολές και σημαίες. Αν και συνδέεται με το «υπουργείο Άμυνας» της προσωρινής κυβέρνησης της αντιπολίτευσης, το SNA στερείται πραγματικής διοίκησης. Είναι στρατός μόνο στο όνομα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Σύμφωνα με το νέο σχέδιο, οι ένοπλες ομάδες αναμένεται να διαλυθούν και να ενταχθούν στο νέο στρατό.
Σύμφωνα με πηγές αντιπολίτευσης της Συρίας, η Τουρκία προσελκύει μαχητές από διάφορες ομάδες στο Idlib στα στρατιωτικά της φυλάκια, με 300 μαχητές να αναλαμβάνουν ολοκληρωμένη δράση με τις τουρκικές δυνάμεις σε κάθε επίπεδο.

 Ο αρχικός στόχος λέγεται ότι είναι ένας «οργανωμένος στρατός» με τη συμμετοχή φατριών SNA και NLF. Η επιτυχημένη ολοκλήρωση αυτού του σταδίου θα ακολουθηθεί από προσπάθεια να καταστεί ο Hayat Tahrir al-Sham (HTS), η κυρίαρχη ομάδα στην περιοχή, και αφού διαλυθεί, να ενταχθεί στον νέο στρατό.

Μέχρι στιγμής, η ομάδα είναι επιφυλακτική για να μην υποκύψει στην Τουρκία, παρά τις εσωτερικές ρήξεις και τις ανησυχίες σχετικά με μια «τουρκική κατοχή». Ταυτόχρονα, τα συριακά μέσα ενημέρωσης κατηγόρησαν το HTS ότι ενορχηστρώνει την αντίσταση στο M4. Σύμφωνα με πληροφορίες, το HTS ενισχύει τις θέσεις του σε ορισμένους τομείς. Στις 14 Απριλίου, οι διοικητές του HTS διέταξαν τη δημιουργία τριών νέων ταξιαρχιών.

Το HTS είναι επίσης αντίθετο με ομάδες που υποστηρίζονται από την Τουρκία και κερδίζουν επιρροή στο Idlib.

Η ομάδα συνέλαβε για μικρό διάστημα τον διοικητή Faylaq al-Sham μαζί με 10 από τους άντρες του στη Σαρακίμ στις 13 Απριλίου. Αυτό πιστεύεται ότι ήταν απάντηση στον Φαϊλάκ αλ-Σαμ που συνόδευσε τις τουρκικές δυνάμεις για να διαλύσει διαδήλωση στο M4. Τέτοιες κινήσεις είναι σημάδια αντίστασης του HTS σε οποιεσδήποτε αλλαγές στο status quo στο Idlib.
Ωστόσο, το HTS έχει διατηρήσει προσεκτική δημόσια διπλωματία με την Τουρκία, απορρίπτοντας τις κατηγορίες ότι βρίσκεται πίσω από τις διαμαρτυρίες που μπλοκάρουν το M4.

Ο πόλεμος της Συρίας έχει δει πολλές προσπάθειες να ενώνουν ένοπλες φατρίες  σε κοινές επιχειρήσεις.

Η πιο αξιοσημείωτη προσπάθεια, ίσως, ήταν ο στρατός ο οποίος κατέλαβε το  Ιντλίμπ, αλλά με δύο κύρια συστατικά του – την Jabhat al-Nusra και το Ahrar al-Sham – που αποκαλύφθηκαν το ένα  μετά το άλλο.
Σήμερα, η κατάσταση είναι πιο σοβαρή. Η Τουρκία είναι σε θέση να επιβάλει τους όρους της, καθώς όλες οι ομάδες στο «απελευθερωμένο» Idlib γνωρίζουν ότι πλησιάζει το τέλος του δρόμου.

Ωστόσο, το σχέδιο για έναν ολοκληρωμένο στρατό είναι ένα δύσκολο έργο. Η δημιουργία ενός στρατού από κατά κύριο λόγο τζιχαντιστικές φατρίες που είναι ιδεολογικά ενοχλητικά και γεμάτα κακό αίμα βρίσκεται στο αδύνατο.

Η Τουρκία απέτυχε να αποτρέψει τις μάχες μεταξύ συμμαχικών πολιτοφυλακών, ακόμη και σε περιοχές υπό τον έλεγχό της. Οι πιο πρόσφατες αψιμαχίες πραγματοποιήθηκαν στις 14 Απριλίου στο Jandiras στην περιοχή του Afrin και στις 16 Απριλίου στο al-Ghandourah στη βορειοανατολική επαρχία του Χαλεπίου.

Η HTS ήταν απρόθυμη να μοιραστεί το Idlib με τους συμμάχους της Τουρκίας, και μένει να δούμε πώς θα ανταποκριθεί στο σχέδιο.

Τι προβλέπει το σχέδιο για τον Hurras al-Din – τον συνασπισμό ομάδων που δεσμεύεται με την Αλ Κάιντα και τις φατρίες της, όπως οι Ansar al-Din, Ansar al-Tauhid και Ansar al-Islam;

Τι γίνεται με το Ισλαμικό Κόμμα του Τουρκιστάν που είναι συνδεδεμένο με τους Ταλιμπάν, το Τσετσενικό Ajnad al-Kavkaz και την Ταξιαρχία Ιμάμ αλ Μπαχάρι του Ουζμπεκιστάν;

Αυτές οι ομάδες δεν δείχνουν καμία πρόθεση να υποστηρίξουν την ρωσική-τουρκική συμφωνία.
Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να έρθει ξανά σε αντιπαράθεση με τη Ρωσία, εάν ο τρόπος της εξάλειψης τρομοκρατικών φατριών – όπως έχει οριστεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών – οφείλεται σε μια προσπάθεια επαναπροσδιορισμού και ενοποίησης αυτών των φατριών.
Χωρίς αμφιβολία, γίνεται προσπάθεια να αγοράσει χρόνο στην Τουρκία. Αν και η Ρωσία γνωρίζει ότι η συμφωνία δεν λειτουργεί και οι επαναστάτες κερδίζουν χρόνο για να ανακάμψουν, προτιμά, προς το παρόν, να διατηρηθεί η διαχείριση των εντάσεων. Η τελική της προσδοκία παραμένει η διάλυση αυτών των ομάδων, ώστε η Δαμασκός να μπορεί και πάλι να ελέγξει την περιοχή.

Πληροφορίες από https://www.al-monitor.com/

Σύνταξη Κ. Μπετινάκης

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης