Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο πιέζει τα Ηνωμένα Έθνη να παρατείνουν το εμπάργκο όπλων εναντίον του Ιράν.
Σύμφωνα με το Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης, το οποίο έλυσε το ζήτημα του πολιτικού πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, το τρέχον εμπάργκο όπλων θα αρθεί τον Οκτώβριο.
Οι ΗΠΑ, οι οποίες έχουν αποχωρήσει από τη συμφωνία JCPoA, χρησιμοποιούν δικά τους επιχειρήματα για να επιβάλουν ανανεωμένο εμπάργκο. Άλλα μέλη με βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα απορρίψουν προφανώς την κίνηση. Οι ενέργειες του Πομπέο δεν έχουν σκοπό να επιτύχουν κάτι. Είναι υλικό καμπάνιας που απευθύνεται στο αμερικανικό κοινό.
Μέρος της εκστρατείας του Πομπέο είναι μια ώθηση προπαγάνδας για «τρομακτικό Ιράν». Εδώ είναι ένα παράδειγμα:
Εάν το @UN Arms Embargo (εμπάργκο όπλων) στο Ιράν λήξει τον Οκτώβριο, το Ιράν θα μπορεί να αγοράσει νέα μαχητικά αεροσκάφη, όπως το SU-30 της Ρωσίας και το J-10 της Κίνας. Με αυτά τα αεροσκάφη, η Ευρώπη και η Ασία θα μπορούσαν να βρίσκονται στο σταυροδρόμι του Ιράν. Οι ΗΠΑ δεν θα αφήσουν αυτό να συμβεί.
Το tweet του Πομπέο αναρτήθηκε μαζί με συνημμένο χάρτη που δείχνει τη μέγιστη απόσταση που τα αεροπλάνα, τα οποία μπορεί να αγοράσει το Ιράν, μπορούν να πετάξουν, καθώς και ότι οι ΗΠΑ δεν θα το επιτρέψουν.
Ο Πομπέο υποστηρίζει ότι το Ιράν θα ξοδέψει δεκάδες εκατομμύρια σε αεροπλάνα και θα τα πετά ασταμάτητα μέσω της κάλυψης ραντάρ πολλών χωρών.
Αυτό δεν έχει νόημα. Κανένας ξένος πολιτικός δεν θα εντυπωσιαστεί από αυτό το «επιχείρημα». Το tweet του Πομπέο προορίζεται για κατανάλωση στις ΗΠΑ.
Στα Ηνωμένα Έθνη, οι ΗΠΑ προσπαθούν να αποσπάσουν νέο ψήφισμα για εμπάργκο όπλων εναντίον του Ιράν: η διοίκηση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ εισήγαγε ένα πολυαναμενόμενο σχέδιο ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (UNSC) για την παράταση του εμπάργκο όπλων στο Ιράν, που πρόκειται να λήξει τον Οκτώβριο, θέτοντας το στάδιο για μια σύγκρουση μεγάλης δύναμης και πιθανό βέτο στον ΟΗΕ, κύριο φορέα ασφαλείας, σύμφωνα με αντίγραφο του σχεδίου που λαμβάνεται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Εάν εγκριθεί, το ψήφισμα εμπίπτει στο Κεφάλαιο VII του Χάρτη του Ηνωμένου Βασιλείου, καθιστώντας το νομικά δεσμευτικό και εκτελεστό.
Ωστόσο το μέτρο των ΗΠΑ, σύμφωνα με πολλούς διπλωμάτες του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ηνωμένου Βασιλείου, έχει λίγες πιθανότητες να εγκριθεί από το συμβούλιο των 15 εθνών.
Η Ρωσία και η Κίνα έχουν επίσης διευκρινίσει ότι: ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ και ο ανώτερος διπλωμάτης της κινεζικής κυβέρνησης, Γουάνγκ Γι, έγραψαν και οι δύο στο 15μελές συμβούλιο και τον γ.γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες απειλούν να πυροδοτήσουν το λεγόμενο απόσπασμα κυρώσεων στο πλαίσιο της πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν (παρόλο που η Ουάσινγκτον παραιτήθηκε από τη συμφωνία το 2018).
Ο Λαβρόφ έγραψε στην επιστολή της 27ης Μαΐου, που δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν «γελοίες και ανεύθυνες». «Αυτό είναι απολύτως απαράδεκτο και χρησιμεύει μόνο για να θυμηθούμε τη διάσημη αγγλική παροιμία σχετικά με το να έχει κάποιος ένα κέικ και να το φάει» έγραψε ο Λάβροφ.
Ο Λάβροφ ανέφερε άποψη του Διεθνούς Δικαστηρίου του 1971, η οποία διαπίστωνε ότι η θεμελιώδης αρχή που διέπει τις διεθνείς σχέσεις ήταν ότι «ένα μέρος που αποποιείται ή δεν εκπληρώνει τις δικές του υποχρεώσεις δεν μπορεί να αναγνωριστεί διατηρώντας δικαιώματα».
Η πολιτική του Τραμπ εναντίον του Ιράν απέτυχε. Δοκίμασε εκστρατεία «μέγιστης πίεσης» για να εκβιάσει το Ιράν σε περισσότερες παραχωρήσεις. Ωστόσο, παρά τις κυρώσεις και τα οικονομικά προβλήματα που του προκαλούν, το Ιράν δεν είναι πρόθυμο να συνομιλήσει μαζί του.
Οι προϋποθέσεις για συνομιλίες είναι σαφείς: «Δεν έχουμε πρόβλημα για συνομιλίες με τις ΗΠΑ, αλλά μόνο εάν η Ουάσιγκτον εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της βάσει της πυρηνικής συμφωνίας και ζητήσει συγγνώμη και αποζημιώσει την Τεχεράνη για την απόσυρσή της από τη συμφωνία του 2015» δήλωσε ο Ιρανός πρόεδρος Ρουχανί σε τηλεοπτική ομιλία.
Με την επιρροή του Ιράν στην περιοχή να αυξάνεται και τη Ρωσία να διεισδύει, ακόμη και με τους ένθερμους συμμάχους των ΗΠΑ, όπως η Σαουδική Αραβία, φαίνεται ότι η πραγματική επιρροή των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή βρίσκεται σε καθοριστική κάμψη.
Σύνταξη Κ. Μπετινάκης
