Δύο εβδομάδες μετά την επίσκεψη του Πούτιν στην Άγκυρα και του Ερντογάν στην Τεχεράνη, και η Βαγδάτη, η οποία ελέγχεται πλήρως από το σιιτικό αραβικό στοιχείο, διέταξε την έναρξη της επίθεσης κατά των Κούρδων στην πλούσια σε πετρελαιοπηγές πόλη του Κιρκούκ.
Οι εξελίξεις στο Κιρκούκ οδήγησαν σήμερα στην αύξηση των πετρελαϊκών τιμών στις ασιατικές αγορές.
Οι πρώτες αναφορές από τη Βαγδάτη ισχυρίζονταν πως οι ιρακινές δυνάμεις απώθησαν τους Κούρδους Πεσμεργκά από το μεγάλο πετροχημικό συγκρότημα των διυλιστηρίων και από το αεροδρόμιοΤο Κιρκούκ κατελήφθη από τις κουρδικές δυνάμεις των Πεσμεργκά το 2014, όταν ο τακτικός ιρακινός στρατός απεσύρθη μετά την επίθεση του Ισλαμικού Κράτους στη Μοσούλη. Έκτοτε ο θύλακας του Κιρκούκ συμπεριελήφθη στην περιφέρεια του Β. Ιράκ που ελέγχεται από τους Κούρδους του Μπαρζανί.
Αμέσως μετά το δημοψήφισμα στο κουρδικό Βόρειο Ιράκ και την υπερψήφιση της ανεξαρτησίας των Κούρδων η Βαγδάτη αμφισβήτησε την κυριαρχία του κουρδικού στοιχείου στο Κιρκούκ βασιζόμενη στον πολυφυλετικό – πολυδογματικό – πολυεθνικό χαρακτήρα της πόλης, στην οποία συμβιώνουν Κούρδοι, Άραβες και Τουρκομάνοι. Αυτοί οι τελευταίοι αποτελούν και το «άλλοθι» της Άγκυρας για τη στοιχειοθέτηση των παρεμβάσεών της στο Βόρειο Ιράκ.
Ωστόσο, η σιιτική Βαγδάτη δεν θα έκανε τίποτα χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Τεχεράνης, η οποία με τις σιιτικές πολιτοφυλακές της ελέγχει ένα μεγάλο μέρος της στρατιωτικής ισχύος του πρόεδρου του Ιράκ Χαϊντάρ αλ Αμπάντι.
Το Σάββατο τα μεσάνυχτα προς Κυριακή οι δυνάμεις του ιρακινού στρατού κατόπιν εντολής της Βαγδάτης κινήθηκαν για «την επιβολή συνθηκών ασφάλειας» στο Κιρκούκ. Επί του εδάφους αναφέρονται ανταλλαγές βολών πυροβολικού και συστοιχιών ρουκετών τύπου «κατιούσκα» εκατέρωθεν.
Οι πρώτες αναφορές από τη Βαγδάτη ισχυρίζονταν πως οι ιρακινές δυνάμεις απώθησαν τους Κούρδους Πεσμεργκά από το μεγάλο πετροχημικό συγκρότημα των διυλιστηρίων και από το αεροδρόμιο, ωστόσο στρατιωτικές πληροφορίες που προέρχονται από το Κιρκούκ δεν επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο. Ο κυβερνήτης του Κιρκούκ Ναϊσμπαλντίν Καρίμ κάλεσε τους κατοίκους της πόλης να βγουν στους δρόμους και ισχυρίστηκε πως οι δυνάμεις των Κούρδων Πεσμεργκά θα είναι σε θέση να διατηρήσουν τις θέσεις τους στο Κιρκούκ. Σημειώνεται πως ο πρόεδρος του Β. Ιράκ και των Κούρδων Μασούντ Μπαρζανί κάλεσε τις δυνάμεις του να μην προκαλέσουν την έναρξη των εχθροπραξιών, αλλά να απαντήσουν σε περίπτωση επίθεσης.
Ο τηλεοπτικό σταθμός «Αλ Ιρακίγια» ανέφερε πως ιρακινές δυνάμεις του στρατού, μονάδες της Αντιτρομοκρατικής καθώς και μονάδες της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας έθεσαν υπό τον έλεγχό τους κάποιες περιοχές γύρω από την πόλη, χωρίς να υπάρξει ένοπλο συμβάν. Το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ανέφερε πως κομβόι με ιρακινές δυνάμεις κατευθύνονται βόρεια από τα νότια προάστια του Κιρκούκ.
Η συμφωνία Μόσχας-Τεχεράνης-Άγκυρας
Μία τέτοια στρατιωτική επιχείρηση κατά του Κιρκούκ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την πολιτική κάλυψη της Βαγδάτης ταυτόχρονα από τον ιρανικό, ρωσικό και τουρκικό παράγοντα. Η συμφωνία κυρίων «gentlemen’s agreement» μεταξύ Μόσχας, Άγκυρας και Τεχεράνης έθεσε τα θεμέλια για την έναρξη αυτής της επιχείρησης, κατά την οποία σε κάποια φάση της ενδεχομένως να δούμε και στρατιωτική παρέμβαση της σουνιτικής Τουρκίας στο πλευρό των σιιτών της Βαγδάτης.
Πράγματα πρωτόγνωρα, καθώς καταγράφονται στην ιστορία της περιοχής για πρώτη φορά. Το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία των Κούρδων καθώς και ο απόλυτα στρατηγικός χαρακτήρας της πόλης του Κιρκούκ λόγω των κοιτασμάτων πετρελαίου, των πετροχημικών συγκροτημάτων, αλλά και των αγωγών μεταφοράς πετρελαίου προς την Τουρκία θα προκαλούσαν αργά ή γρήγορα την παρέμβαση εκείνων των περιφερειακών δυνάμεων της περιοχής που δεν επιθυμούν να αφήσουν στα χέρια ενός διαμορφούμενου Κουρδιστάν τον έλεγχο του Κιρκούκ.
Ο βασικός υποστηρικτής και προμηθευτής στρατιωτικού υλικού προς τις δυνάμεις των Κούρδων του Ιράκ, οι ΗΠΑ, εξέφρασαν ήδη την έντονη ανησυχία τους για τις εξελίξεις.
Παραμένει άγνωστο πώς θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ σε αυτήν την πρόκληση, όταν μάλιστα μαίνεται η μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους σε διάφορες περιοχές του Ιράκ και του Λεβάντε.
Σημειώνεται, επίσης, πως η μοναδική στρατιωτική δύναμη της περιοχής η οποία εγκρίνει την ανεξαρτησία των Κούρδων αλλά και τον έλεγχο των πετρελαιοφόρων περιοχών από τις κουρδικές δυνάμεις είναι το Ισραήλ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον καθορισμό των τοπικών συμμαχιών μεταξύ σιιτών Αράβων, των σιιτών της Τεχεράνης, των σουνιτών της Τουρκίας αλλά και των σουνιτών Αράβων του Ιράκ, πάντα με στόχο την αναχαίτιση της κουρδικής επιρροής.
