Πιστά στο ετήσιο –παραμονές εορτών- ραντεβού με τους βιβλιόφιλους αναγνώστες τους, τα δύο κορυφαία ταμπλόϊντ, πρόσφεραν χθες πολυσέλιδα ένθετα στις εκδόσεις του Σαββατοκύριακου. Μάλιστα, ΤΑ ΝΕΑ, με φύλλο 160 σελίδων (άντε να συναγωνιστούν οι λοιπές εφημερίδες, αλλά αυτή είναι μια άλλη θλιβερή ιστορία που νομιμοποιείται από τους όρους της …ελεύθερης αγοράς) με ένα 24σέλιδο ένθετο (το επιτυχημένο ‘Βιβλιοδρόμιο’), καταχώρησε πλήθος βιβλίων δίνοντας απίστευτη προτεραιότητα στην λογοτεχνία (ελληνική και μεταφρασμένη), αρκετό χώρο στα δοκίμια, ένα δισέλιδο στο παιδικό βιβλίο και τρεις σελίδες, σε ύλη των οποίων η εφημερίδα χαρακτήρισε (προσβλητικά) «Χωρίς ετικέτα».
Δυστυχώς, οι έχοντες την ευθύνη των επιλογών διακεκριμένοι συνεργάτες και κριτικοί βιβλίου της εφημερίδας, γύρισαν την πλάτη σε μπόλικους συγγραφείς που θα περίμεναν 5-6 αράδες στο αφιέρωμα, ενώ έδειξαν σεβασμό σε… επανεκδόσεις τίτλων που έχοντας πωλήσει εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα με πλήθος ανατυπώσεων, σαφώς δεν θα χανόταν ο κόσμος αν δεν εύρισκαν θέση στο αφιέρωμα. Λόγου χάρη, το έπος του Τζορτζ Όργουέλ «1984» (μισό αιώνα μετά την πρώτη του έκδοση) ή το καταπληκτικό «Τρίτο στεφάνι» του Ταχτσή (του περασμένου αιώνα) εντυπωσιάζουν με την επιλογή τους…
Να επισημάνω επίσης, το παρατεταμένο ‘απαγορευτικό’ στο ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ, μολονότι την χρονιά που λήγει υπήρξαν κάποιες εκδόσεις που θα’ πρεπε να επισημανθούν. Έστω σε μια γωνιά, ως τομέας (όπως Ιστορία, δοκίμιο, Βιογραφίες κλπ.)
Εννοείται ότι την μερίδα του λέοντος των προβεβλημένων τίτλων, είχαν οι εκδόσεις των …ισχυρών εκδοτικών οίκων. Αυτών, δηλαδή, που συχνά πληρώνουν διαφημιστικές καταχωρήσεις…
ΥΓ: Άθελά μου, θυμήθηκα μια πόντια θεία μου, η οποία μου έλεγε «έτσι είναι παιδάκι μου η ζωή` σε δίνω με δίνεις»!
