Όταν έσκασε η υπόθεση Energa, ουδείς θα μπορούσε να πιστέψει πως πίσω από τους επιχειρηματίες λαμόγια που συνελήφθησαν, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν κρυβόταν ένα κύκλωμα του υποκόσμου, το οποίο στη συνέχεια θα επιχειρούσε να αντλήσει αμοιβές από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας.
Έτσι φθάσαμε στην ιστορία του διδύμου Ά. Φλώρου – Γ. Αντωνόπουλου, όπου ο δικηγόρος του
εμπλεκομένου στην ιστορία Αριστείδη Φλώρου, Γιώργος Αντωνόπουλος, γλύτωσε παρά τρίχα από απόπειρα δολοφονίας εναντίον του στην Πεντέλη, όταν η σφαίρα διαπέρασε το κρανίο του χωρίς να προκαλέσει ζημιές. Τότε η αστυνομία είχε συλλάβει δύο Καζάκους εκτελεστές, οι οποίοι απεδείχθησαν «αθώοι του αίματος».
Η πρώτη αποτυχία οδήγησε στον εντοπισμό των πραγματικών υπευθύνων για την απόπειρα δολοφονίας κατά του δικηγόρου, οι οποίοι ήταν αλβανικής καταγωγής. Συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν. Έκτοτε ζουν εντός, εκτός και επί τα αυτά του ελληνικού σωφρονιστικού συστήματος-σουρωτήρι. Ουδείς αμφιβάλλει πως οι πτέρυγες υψίστης ασφαλείας των ελληνικών φυλακών είναι ταυτόχρονα και στρατηγεία σχεδιασμού των βαρέων εγκλημάτων που παρακολουθούμε δυστυχώς σχεδόν καθημερινά στην Ελλάδα. Αυτό είναι μια διαπίστωση. Αλλά είναι και ένα μεγάλο πρόβλημα.
Ο Μιχάλης Ζαφειρόπουλος είχε τα τελευταία τρία χρόνια εμπλακεί σε βαριές υποθέσεις και, όπως ομολογούν οι συνάδελφοί του, η δικηγορική αυτή δραστηριότητά του ήταν μια στροφή στην επαγγελματική του πορεία. Μία από αυτές τις υποθέσεις αφορούσε στην Energa.
Το Σάββατο το πρωί, σε συνοικισμό Ρομά της Πάτρας, συνελήφθη ο «Ψηλός», ο οποίος φέρεται να πυροβόλησε τον δικηγόρο στο γραφείο του με το μικρού διαμετρήματος όπλο του. Ο συλληφθείς μεταφέρθηκε αμέσως στα κεντρικά της ΓΑΔΑ στην Αθήνα, αφού είχε διαπιστωθεί πως είχε βγει από τη φυλακή με άδεια και, βεβαίως, δεν ξαναγύρισε ποτέ. Ως δραπέτης μετήχθη στη ΓΑΔΑ, έτσι ώστε να υπάρχει και η δικαιολογία για την επιμήκυνση της κράτησής του, διότι από την πρώτη στιγμή η Διεύθυνση Ανθρωποκτονιών αντιλήφθηκε πως ήταν ενδεχομένως ο εκτελεστής του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου. Ο «Ψηλός» είναι Ρομά, αλβανικής καταγωγής. Στο γραφείο του δικηγόρου συνοδευόταν από ένα άλλο άτομο, τον «Κοντό», όπως λέει η αστυνομία, το οποίο πήγε επίσης στην Πάτρα, αλλά κατάφερε να διαφύγει πίσω στην Αλβανία. Είναι επίσης Ρομά και αλβανικής καταγωγής.
Στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας μετήχθησαν στη ΓΑΔΑ άλλα τρία άτομα, τα οποία εκτίουν ποινές στις ελληνικές φυλακές. Και τα τρία είναι αλβανικής καταγωγής και, όπως φαίνεται εκ των συμφραζομένων, εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην υπόθεση απόπειρας δολοφονίας του δικηγόρου Αντωνόπουλου και άρα σχετίζονται με την υπόθεση Energa και τα ξεκαθαρίσματα που έχουν λάβει χώρα έκτοτε μεταξύ των πρωταγωνιστών.
Το παζλ αυτό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον για τις διωκτικές αρχές. Από τη μια η αστυνομία έχει στα χέρια της τους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονίας, όπως ισχυρίζονται αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. Από την άλλη η υπόθεση δεν μπορεί να κλείσει, αν δεν εντοπιστούν και οι ηθικοί αυτουργοί, οι οποίοι και «νοίκιασαν» τις υπηρεσίες των εκτελεστών.
Η λογική επιτάσσει να αναλογιστεί κάποιος ποιο είναι το πραγματικό κίνητρο της δολοφονίας Ζαφειρόπουλου. Όλα δείχνουν πως είναι ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και είναι προφανές ότι οι δύο εκτελεστές «νοικιάστηκαν» για να εισπράξουν το ποσό αυτό. Πρόκειται για χρωστούμενα από προηγούμενη υπόθεση, όπως αυτή του Φλώρου-Αντωνόπουλου; Διότι η πιάτσα λέει πως τα χρήματα αυτά για τη δολοφονία Αντωνόπουλου, που τελικά κατέληξε σε απόπειρα δολοφονίας, δεν εισπράχθηκαν ποτέ. Αλλά αυτά τα λέει η πιάτσα. Πρόκειται για άλλο χρηματικό ποσό που αφορά σε συναφή υπόθεση που σχετίζεται με την σπείρα των Αλβανών στις φυλακές; Ο Μιχάλης Ζαφειρόπουλος προφανώς βρέθηκε στη μέση των υποθέσεων αυτών.
Η αστυνομία μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει καταφέρει να «δέσει» κατηγορία κατά των ηθικών αυτουργών. Για την ιστορία φαίνεται πως έχει ξεκαθαρίσει και άρα εξιχνιάσει το έγκλημα εντοπίζοντας τους εκτελεστές. Για την ίδια όμως την ουσία της υπόθεσης θα πρέπει να ταυτοποιηθούν και οι ηθικοί αυτουργοί, γιατί αλλιώς θα υπάρξει συνέχεια. Στα άδυτα των ελληνικών φυλακών λειτουργεί ένα σύστημα αναπαραγωγής συμβολαίων θανάτου, τα οποία εκτελούνται από άτομα που στην Ελλάδα και γενικότερα στη Βαλκανική συνωστίζονται στην πιάτσα των ενδιαφερομένων. Από τον Καύκασο μέχρι την Αλβανία και από τη Ρουμανία μέχρι τη Βουλγαρία η πιάτσα των εκτελεστών βρίσκεται σχεδόν στο απυρόβλητο και ανατροφοδοτείται συνεχώς.
Σε κάθε υπόθεση βαρέος εγκλήματος ταυτοποιούνται άτομα τα οποία προέρχονται από τις χώρες αυτές. Ας θυμηθούμε στην υπόθεση Λεμπιδάκη τη συμμετοχή ενός εκ των εμπλεκομένων από την ΠΓΔΜ ή ας θυμηθούμε τη συμμετοχή ατόμων από τον Καύκασο ή από την Αλβανία σε κάθε μεγάλη υπόθεση που απασχόλησε τους τελευταίους έξι μήνες την Ελληνική Αστυνομία. Το συμπέρασμα είναι σαφές. Τα σύνορα, οι καταυλισμοί που λειτουργούν ως γκρίζες ζώνες και τέλος το σουρωτήρι του ελληνικού σωφρονιστικού ιδρύματος επιτρέπουν αυτήν τη διακίνηση παρανόμων και μάλιστα, απ’ ό,τι λέγεται, σε «χαμηλές τιμές». Αυτό ίσως αποτελέσει το επόμενο πρόβλημα μετά την πλήρη εξιχνίαση της δολοφονίας Ζαφειρόπουλου.
