Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος-Φίλιππος Καραμέτος
«Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της» είχε εύστοχα διαπιστώσει κάποτε ο Ρώσος συγγραφέας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.
Πεποίθηση, που για πολλά κράτη αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία δομήθηκαν σωφρονιστικά συστήματα και καταστήματα κράτησης που σέβονταν το δικαίωμα του ανθρώπου -ακόμα και του πιο σκληρού ποινικού- στην αξιοπρέπεια και την φυσικά την επανένταξή του στην κοινωνία.
Η Ελλάδα, μάλλον αδιάβαστη ή αδιάφορη για τα δικαιώματα των φυλακισμένων, δεν είναι λίγες οι φορές που έχει απασχολήσει ακόμη και τα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με την εικόνα που παρουσιάζουν τόσο οι φυλακές της όσο και οι κρατούμενοί της.
Υπεράριθμοι κρατούμενοι και άθλιες κτιριακές υποδομές, βρόμα και ελλιπής ιατρική περίθαλψη είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που περιγράφουν το ελληνικό «σωφρονιστικό» σύστημα, που τελικά ούτε σωφρονιστικό ούτε και σύστημα είναι και για την αναδιάρθρωση του οποίου έχουν υπάρξει πάμπολλες υποσχέσεις.
Σοκαριστικές κυριολεκτικά είναι οι επιστολές που εξασφάλισε η zougla.gr από οροθετικούς κρατούμενους των φυλακών Κορυδαλλού που αποδίδουν κυριολεκτικά σε θαύμα το γεγονός πως ακόμη βρίσκονται στη ζωή…
«Μας αντιμετωπίζουν σαν σκουπίδια»
Αλβανικής καταγωγής, μεσήλικας, και με τάση στις… «απαγορευμένες ουσίες», ο Α. Β., διαβιοί το τελευταίο
χρονικό διάστημα στον Κορυδαλλό. Η κατάσταση της υγείας του ανάγκασε τους επικεφαλής του σωφρονιστικού καταστήματος να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο κρατουμένων, ο «Άγιος Παύλος».
Κάπου εκεί λοιπόν ξεκίνησε η περιπέτεια του. Όπως περιγράφει στην άκρως αποκαλυπτική –σχετικά με τις συνθήκες κράτησης- επιστολή του, οι υπάλληλοι του καταστήματος κράτησης τον έβρισαν, τον χτύπησαν και στη συνέχεια τον πέταξαν στην απομόνωση, στερώντας του ακόμα και τα φάρμακά του.
«Εδώ μας αντιμετωπίζουν σαν σκουπίδια. Εγώ, μαζί με τους συγκρατούμενους μου κάναμε μια αίτηση προς τη διοίκηση του νοσοκομείου για τα δικαιώματά μας. Μας είπαν να τους δώσουμε διορία μια εβδομάδα» αρχίζει να γράφει στην λευκή κόλλα χαρτί που έχει μπροστά του.
Οι ημέρες περνούσαν, η διορία τελείωνε αλλά οι υπάλληλοι, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο κρατούμενος, δεν ικανοποιούσαν κανένα από τα αιτήματά του που αφορούσαν τις συνθήκες διαβίωσης.
«Με κλώτσησαν και με χτύπησαν με καλώδια ρεύματος»
Αντίθετα, όταν αντέδρασε, ζητώντας τα «αυτονόητα», οι φύλακες άρχισαν να τον χτυπούν με απίστευτη βιαιότητα, χρησιμοποιώντας… καλώδια ρεύματος.
«Με είχαν κλείσει μέσα σε ένα ασανσέρ για τέσσερις ώρες και μου έριχναν δακρυγόνα και χημικά. Είχα σχεδόν λιποθυμήσει όταν μπήκε μέσα ο προϊστάμενος των υπαλλήλων μαζί με κάποιους φουσκωτούς και με τράβηξαν έξω. Με έδεσαν με χειροπέδες και ένας από αυτούς με κλώτσησε στο πρόσωπο με την αρβύλα που φορούσε. Μετά άρχισαν να με βαράνε με χοντρά καλώδια ρεύματος σε όλο μου το σώμα σέρνοντάς με μέχρι το ψυχιατρείο» αναφέρει.
Επειδή αιμορραγούσε από το μάτι, οι υπάλληλοι τον μετέφεραν στο Τζάνειο, προκειμένου να υποβληθεί σε εξετάσεις. Στην επιστροφή όμως, αντί να τον μεταφέρουν εκ νέου στο νοσοκομείο των φυλακών (λόγω της πάθησής του), τον μετέφεραν στο ψυχιατρείο και τον απομόνωσαν σε ένα δωμάτιο.
«Το πρωί ήρθε ο προϊστάμενος των υπαλλήλων και μου είπε ότι φεύγω με μεταγωγή για την Κέρκυρα. Όταν 
τον ρώτησα πως θα γίνει αυτό, αφού είμαι οροθετικός, εκείνος επικοινώνησε τηλεφωνικά με την αρμόδια επιτροπή και ζήτησε να μεταφερθώ. Του έκαναν το χατίρι γιατί είναι κλίκα. Όντως μετά από δύο ημέρες ξεκίνησε η μεταγωγή μου».
Ο κρατούμενος μεταφέρθηκε, όπως περιγράφει, χωρίς τα προσωπικά του είδη, χτυπημένος και με φοβερούς πόνους να μουδιάζουν όλο του το σώμα.
«Κάναμε μια στάση στα Ιωάννινα. Όταν με είδε ο αξιωματικός υπηρεσίας των Ιωαννίνων, τρομοκρατήθηκε και ενημερώθηκε αμέσως ένας ιατροδικαστής ο οποίος διαπίστωσε την κατάσταση της υγείας μου, ενημερώνοντας το Αστυνομικό Τμήμα Ιωαννίνων. Μου πήραν κατάθεση και έκανα μήνυση. Κρατήθηκε μια εβδομάδα στα Ιωάννινα για να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις. Μετά από μια εβδομάδα έγινε η μεταγωγή μου στη Κέρκυρα», περιγράφει.
«Με κλείδωσαν στα λευκά κελιά»
Παρόμοια όμως, όπως καταγγέλλει, ήταν η αντιμετώπιση που του επεφύλασσαν και οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι της Κέρκυρας.
Όταν έφτασε στο νησί, οι υπάλληλοι της φυλακής, αντί να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο, τον τοποθέτησαν σε ένα κελί με τοίχους διαβρωμένους απ΄ την υγρασία.
«Με έβαλαν στα λευκά κελιά να κοιμηθώ στο πάτωμα πάνω σε ένα βρεγμένο από την υγρασία στρώμα και με κράτησαν εκεί 10 ημέρες. Είχα αφόρητους πόνους. Μετά από 10 ημέρες ήρθαν τρεις σωφρονιστικοί και μου είπαν ότι θα με μεταφέρουν αλλού. Με πήγαν σε μία απομόνωση με δύο κρεβάτια. Εκεί κάθισα 6 μήνες χωρίς να προαυλίζομαι. Γιατρός δεν υπήρχε, παρά μόνο ένας αγροτικός, ενώ δεν είχα καθόλου φάρμακα».
Έρευνα για την καταγγελία
Έπειτα από πέντε ημέρες, το κελί του Α. Β. άνοιξε και την πόρτα του πέρασε ένας άλλος κρατούμενος, 
Έλληνας, ονόματι Κ. Ρ., ο οποίος ήταν επίσης οροθετικός.
Ο Κ.Ρ., αντικρίζοντας τις συνθήκες κράτησης επικοινώνησε με το υπουργείο Δικαιοσύνης, το οποίο όχι μόνο μετέφερε τον Α.Β. πίσω στο Νοσοκομείο του Κορυδαλλού αλλά και διέταξε Ένορκη Διοικητική Εξέταση, το πόρισμα της οποίας αποτελεί πραγματικό κόλαφο για τους εμπλεκομένους.
Στελέχη του υπουργείου, μιλώντας στη zougla.gr, ανέφεραν ότι μετά την έρευνα που διενεργήθηκε, οι συνέπειες για τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους που ενέχονται, πρόκειται να είναι άμεσες, ενώ δήλωσαν ότι, μία από τις προτεραιότητες τους είναι η ολική αναδιαμόρφωση του σωφρονιστικού συστήματος.
Αυτό επαληθεύεται από τις ενέργειες του Υπουργείου το οποίο επιχειρεί να προβεί σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις όσον αφορά το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων. Ωστόσο, γενική αλλαγή της κατάστασης που ισχύει έως σήμερα, δείχνει εξαιρετικά δύσκολη.
Έκκληση στον πρωθυπουργό
Η zougla.gr έγινε παραλήπτης μιας ακόμη επιστολής κρατουμένων, οι οποίοι απευθύνουν έκκληση στον πρωθυπουργό για τις συνθήκες κράτησης. Το μόνο που θέλουν είναι να ακουστεί η φωνή τους. Φωνάζουν σιωπηλά μέσα από κάποιο κελί, από κάποιον σκοτεινό θάλαμο…
