Αλγεινή εντύπωση προκαλεί στο κοινό περί δικαίου αίσθημα η καταδίκη σε 38 μήνες φυλάκιση – ποινή χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα – μιας 19χρονης προσφυγοπούλας από τη Συρία, για το αδίκημα της «αντίστασης κατά της αρχής». Φαίνεται ότι οι δικαστές του Πρωτοδικείου Σάμου εξάντλησαν την αυστηρότητά τους, αναγκάζοντας μια κοπέλα οριακά ενήλικη, που κατόρθωσε να διαφύγει από τη φρίκη του πολέμου με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής στην Ευρώπη, να περάσει τα επόμενα τρία και πλέον χρόνια ως έγκλειστος εγκληματίας στις γυναικείες φυλακές Θηβών, για ένα αδίκημα το οποίο, σίγουρα και με βάση τη νομολογία και πλείστες όσες αντίστοιχες περιπτώσεις, τιμωρείται με εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Σύμφωνα με πληροφορίες του zougla.gr, πρόσφατα τρεις Σύροι πρόσφυγες -η κοπέλα και δύο νεαροί- που διαμένουν στη δομή φιλοξενίας του νησιού, πιάστηκαν από αστυνομικούς να καπνίζουν χασίς. Οι Σύροι αντιστάθηκαν στη σύλληψη, χωρίς να προκληθεί πάντως βία ή τραυματισμός του οποιουδήποτε, και κατά τη διάρκεια της έντασης έσπασε το κινητό του ενός αστυνομικού.
Το αποτέλεσμα ήταν η καταδίκη που αναφέραμε. Μέσω του δικηγόρου της, όπως είναι λογικό, η πρόσφυγας άσκησε έφεση κατά της απόφασης, η οποία όμως δεν έγινε δεκτή, αν και ο σχετικός νόμος ορίζει διαφορετικά. Επίσης, η 19χρονη αρνείται την κατηγορία της αντίστασης, την οποία φαίνεται ότι προέβαλλαν οι νεαροί.
Στην αίτηση έφεσης αναφέρεται χαρακτηριστικά:
«Επειδή δεν είμαι ύποπτος φυγής, αφού έχω γνωστή διαμονή, στη δομή φιλοξενίας προσφύγων στη Σάμο. Δεν έχω κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνω τη φυγή μου, δεν υπήρξα κατά το παρελθόν φυγόποινος ή φυγόδικος και ούτε ποτέ κρίθηκα ένοχος για απόδραση κρατουμένου ή παραβίαση περιορισμών διαμονής.
»Επειδή, συνακόλουθα, συντρέχουν όλες οι από τον νόμο απαιτούμενες προϋποθέσεις για τη χορήγηση αναστολής εκτελέσεως της ως άνω με αριθμό …./02.11.2019 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Σάμου, ωσότου εκδικαστεί η εναντίον της ασκηθείσα έφεση.
»Επειδή, το μόνο αδίκημά μου είναι ότι είμαι ένα δεκαεννιάχρονο προσφυγόπουλο, ένα ανυπεράσπιστο κορίτσι, που έχασα οικεία πρόσωπά μου και το σπίτι μου, από τον πόλεμο στη Συρία. Ήλθα στην Ελλάδα, θαλασσοδαρμένη, νηστική, άρρωστη. Η ελληνική πολιτεία, διά ένα αδίκημα, το οποίον ουδέποτε θα ηδυνάμην να πράξω, λόγω του καχεκτικού σώματός μου (αντίσταση κατά αστυνομικού υπαλλήλου), με εγκλείει, μετά σαθράς και επιληψίμου αιτιολογίας, διά 38 μήνας εις την φυλακήν, μη χορηγώντας εις εμέ, ανασταλτικόν αποτέλεσμα εις την ασκηθείσαν νομοτύπως και εμπροθέσμως, έφεσίν μου».
