Διάλεξη για τις γυναικοκτονίες στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο πραγματοποίησε ο Γιώργος Τσούκαλης.
«Πριν από μερικές ημέρες είχα την τιμή να βρεθώ ως επίσημος ομιλητής σε εκδήλωση που οργάνωσε ο δήμος Ασπροπύργου.
Η διάλεξη μου στο ανοικτό πανεπιστήμιο πραγματοποιήθηκε στο πνευματικό κέντρο Ασπροπύργου και είχε θέμα της τη βία κατά των γυναικών.
Αναμφίβολα ο κοινός παρονομαστής όλων των περιστατικών έμφυλης βίας που έχουν ως κατάληξη τους τη γυναικοκτονία είναι κατά βάση η απανθρωποποίηση της γυναίκας. Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και δυστυχώς στις ημέρες μας έχει εξελιχτεί σε κακό σήριαλ.
Βλέπουμε καθημερινά περιστατικά όπου η γυναίκα μπαίνει στο στόχαστρο και υφίσταται τα πάνδεινα από έναν άνδρα ο οποίος είναιδυνάστης και έχει τη μορφή του συζύγου του εραστή του συντρόφου του παράνομου δεσμού. Βλέπουμε δυστυχώς τους τελευταίους μήνες ένα απίστευτο φαινόμενο που εξελίσσεται και τείνει να γίνει τσουνάμι με δολοφονίες γυναικών.
Κάθε μέρα δίπλα μας ανακαλύπτουμε ότι δυστυχώς υπάρχει πάντα κάποιος πρόθυμος εξωτερικός παράγοντας που έρχεται για να βάλει μία γυναίκα στο στόχαστρο. Δεν ξέρω εάν όλο αυτό είναι απλά ένα είδος σεξισμού μια μορφή μισογυνισμού ή απλά μια νέα «τάξη πραγμάτων» με τη γυναίκα να είναι σε ρόλο του θύματος και τον άνδρα να είναι πάντα ο θύτης που αναζητά – όχι πάντα – μια αιτία που τον οδήγησε στην αποτρόπαιη πράξη του.
Βλέπουμε πρόσωπα που έχουν δεχτεί bullying , γυναίκες που έχουν δολοφονηθεί, προσωπικότητες που έχουν καταρρακωθεί να δέχονται μία απίστευτη επίθεση από ποικίλες πλευρές λες και είναι ένοχες. Ακούμε παράλληλα ψιθύρους από παντού, ακόμη και από διαπρεπείς παράγοντες της κοινωνίας, που αφήνουν εντελώς τυχαία άμεσα ή έμμεσα υπονοούμενα ότι το εκάστοτε θύμα τα’ θελε και τα ‘παθε.
Ας μη κρυβόμαστε.
Πολλοί εξ ημών μεγάλωσαν σε κοινωνίες άλλης εποχής όπου μέσα στα σπίτια τους ή αν θέλετε στα διπλανά σπίτια τους υπήρχαν πάντα γυναίκες που χτύπησαν μόνες τους. Μανάδες που εντελώς τυχαία έπεσαν από τη σκάλα ή ακόμη και κυρίες που εντελώς τυχαία και κατά λάθος τις είχε χτυπήσει ένα διερχόμενο αμάξι ή άλλες που απλά είχαν σκοντάψει σε ένα πεζοδρόμιο ή είχαν πέσει τυχαία στο δρόμο ή απλά είχαν ένα ατύχημα στο μπάνιο τους.
Από την εικόνα εκείνη σήμερα έχουμε φτάσει στο θλιβερό σημείο να έχουμε γυναικοκτονίες που εξελίσσονται σε επιδημία…
Φόνοι βιαιοπραγίες και παραβατικές πράξεις με μόνιμα θύματα γυναίκες. Οι τίτλοι των δελτίων ειδήσεων και των εντύπων γεμίζουν πρωτοσέλιδα Πρόσωπα που πέφτουν θύματα του ίδιου δράματος. Είναι όλες εκείνες οι γυναίκες που ζούσαμε παλιά μαζί τους δίπλα τους στην ίδια γειτονιά στην ίδια πόλη στο ίδιο γραφείο. Είναι τα πρόσωπα της νέας τραγωδίας που συνδυάζεται με τον εγκλεισμό με τα απόνερα του κορωνοϊού με τη στέρηση της ελευθερίας και την υποχρεωτική κοινή ζωή των ζευγαριών στο ίδιο περιβάλλον διαρκώς χωρίς καμία ανάσα ελευθερίας. Κάθε γυναικοκτονία όμως μιλάει για όλες τις γυναίκες. Κάθε φόνος αφορά τις μητέρες μας, τις γιαγιάδες μας, τις φίλες μας, τις κόρες μας, τις γειτόνισσες μας, τις αδερφές μας, τα συγγενικά μας πρόσωπα. Εμάς τους ίδιους σε τελική ανάλυση γιατί πολύ απλά κάθε μία γυναικοκτονία είναι μέρος μιας ιστορίας που έχουμε ζήσει που έχουμε ακούσει που έχουμε βιώσει ως θεατές η ως απλοί παρατηρητές.
Αν βάλουμε τα πράγματα κάτω απλά έχουμε χάσει το μέτρημα.
Η μαύρη λίστα των δολοφονημένων γυναικών ολοένα και αυξάνεται. Μαζί με τις παράπλευρες απώλειες της πανδημίας και τα θύματα του κορωνοϊού μετράμε καθημερινά κι άλλα θύματα μιας έμφυλης βίας που πλέον δεν μπορούμε να διαχειριστούμε.
Η αναπόφευκτη σύνδεση της αύξησης των γυναικοκτονιών στη φάση της πανδημίας με την άρση των lockdown έχει οδηγήσει σε απίστευτες περιπτώσεις δολοφονιών.
Στην Ισπανία, μετά την άρση των μέτρων έκτακτης ανάγκης τον Μάιο του 2021, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της περασμένης χρονιάς, ένας πρώην ή νυν σύντροφος δολοφονούσε μια γυναίκα κάθε τρεις μέρες, έναντι μίας δολοφονίας που γινόταν κάθε εβδομάδα (κατά μέσο όρο) πριν την πανδημία.
Στη Γαλλία, σύμφωνα με την οργάνωση «Γυναικοκτονίες από συντρόφους ή πρώην», από την αρχή του 2021 είχαν διαπραχθεί 56 γυναικοκτονίες, έναντι 46 που είχαν γίνει το 2020 κατά τη διάρκεια της ίδιας χρονικής περιόδου. Τα στοιχεία αυτά είναι ενδεικτικά της νέας τρομοκρατίας που έχει ενσκύψει.
Στα μέρη μας όλο το 2021 βάφτηκε με αίμα γυναικών που έπεσαν όλες θύματα πρώην η νυν συντρόφων και συζύγων… Ο κατάλογος μακρύς και θλιβερός. Ο χορός των απωλειών ξεκίνησε από τα Χανιά σημαδεύτηκε από την στυγερό έγκλημα στα Γλυκά νερά και φτάσαμε δυστυχώς στο 17ο περιστατικό που έγινε στη Θεσσαλονίκη όπου είχαμε ένα ακόμη θέμα έμφυλης βίας.
Οι λόγοι που οπλίζουν το χέρι των δολοφόνων είναι πολλοί. Σύμφωνα με λόγια των ειδικών επιστημόνων όλη αυτή η ξαφνική επιστροφή στην κανονική ζωή και στην λεγόμενη κανονικότητα μετά την άρση των lockdown και των περιορισμών γεγονός που όπως αποδεικνύεται ισχυροποίησε προφανώς το αίσθημα της απώλειας ελέγχου στους βίαιους άνδρες και στους βίαιους συντρόφους είναι μια από τις βασικές αιτίες που οδήγησαν στην έκρηξη και προκάλεσαν τον απίστευτο πολλαπλασιασμό όλων αυτών των περιστατικών έμφυλης βίας και έφεραν αύξηση στον αριθμότων γυναικοκτονιών τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Από τη στιγμή που ο τυφλός εγωισμός η το πάθος μας κυριεύουν χάνεται κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Αυτό πρέπει να μη φεύγει από μυαλό μας και σε συνδυασμό με τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο πρέπει να αποτελεί μόνιμο οδηγό στην καθημερινότητα μας.
Θέλω κλείνοντας την σημερινή επικοινωνία μου μαζί σας να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου προς τον δήμαρχο Ασπροπύργου Νίκο Μελετίου την πρόεδρο του πνευματικού κέντρου Ιωάννα Πηλιχού και την υπεύθυνη του προγράμματοςδιαλέξεων Ασημίνα Φούφα Κορώνη».
