Τα τσακάλια της Τετάρτης || Δημήτρης Χατζόπουλος "Ο Αμερικανός"

Γράφει ο Γιάννης Πετρόχειλος

Είναι αρκετός καιρός τώρα που σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο θα εντάξω τους απλούς καθημερινούς Το Τσακάλι αυτής της εβδομάδας είναι ο Δημήτρης Χατζόπουλοςαναβάτες στον κόσμο της ενημέρωσης. Άλλωστε όλα για εκείνους γίνονται, άρα γιατί να μην έχουν λόγο και εκείνοι.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Σε αυτήν τη στήλη λοιπόν θα βρίσκουμε έναν από εσάς που οδηγείτε τη μοτοσικλέτα σας καθημερινά ή εκείνους που βγαίνετε γρήγορες βόλτες στα Σαββατοκύριακα ή εσάς που γυρίζετε τον κόσμο με δίκυκλο και θα μας μιλάτε για όλα αυτά που σας έχει προσφέρει η μοτοσικλέτα, αλλά και για τις δύσκολες στιγμές στη συμβίωση με τους δύο τροχούς.

Ο θρυλικός “Αμερικανός” Δημήτρης Χατζόπουλος

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο Δημήτρης Χατζόπουλος είναι παιδί της αχαλίνωτης εποχής της δεκαετίας του 1990. Τότε που η Με ένα Honda CBR600F4 πέρασε τη γέφυρα του Μανχάταν με σούζα! μοτοσικλέτα έπρεπε να κινείται μόνο στη μία ρόδα, το κράνος ήταν άγνωστη λέξη και οι κόντρες ήταν θέμα τιμής. Μια εποχή που όσοι τα κατάφεραν ήταν πολύ τυχεροί, αλλά ταυτόχρονα και ευλογημένοι που έζησαν – μάλλον καλύτερα – ρούφηξαν τη ζωή με το καλαμάκι.

Ο Δημήτρης γεννήθηκε στην Αμερική και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στη Νέα Υόρκη. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα δε σταμάτησε να οδηγεί μοτοσικλέτα την οποία πραγματικά λάτρεψε και λατρεύει. Οι ιστορίες του είναι καθηλωτικές και είμαι σίγουρος ότι αν τις έλεγε σε κάποιον 20χρονο μάλλον δε θα τον πίστευε, αλλά στη δική μου περίπτωση, επειδή είμαι και εγώ παιδί εκείνης της εποχής, μου ξύπνησε θύμησες μιας εποχής με πραγματικά τσακάλια, τρομερούς οδηγούς, αλλά και μιας εποχής γεμάτη κινδύνους και ρίσκου.

Η βοήθεια από λέσχες μοτοσικλέτας που έγινε παράδειγμα προς μίμηση

Η ιστορία που με σαγήνευσε περισσότερο πάντως ήταν εκείνη με το ατύχημα που είχε το 2016 με το Μπράβο στη Λέσχη που βοήθησε τον Τζίμη και έδωσε το παράδειγμα σε όλους τους υπόλοιπουςαγαπημένο του Yamaha XT550. Τραυματίστηκε σε πτώση και έσπασε το πόδι του το οποίο χρειάστηκε πολλαπλές επεμβάσεις για να επανέλθει. Με στόμφο, σεβασμό και συγκίνηση ο Τζίμης μου περιέγραψε την απίστευτη στήριξη που βρήκε από τον Χρήστο Αρκουμάνη και το ΧΤ Club Greece και το XT550 Για να θυμούνται οι παλιοί, οι οποίοι τον βοήθησαν τόσο οικονομικά αλλά κυρίως ηθικά να σταθεί ξανά στα πόδια του και να συνεχίσει χωρίς κανένα πρόβλημα τη ζωή του. Αυτό έγινε παράδειγμα για πολλά ακόμα Club στην Ελλάδα προκειμένου να στηρίζουν κάποιο μέλος τους όταν βρεθεί σε δύσκολη θέση.

Ο Τζίμης με έκανε να γυρίσω το χρόνο πίσω και να θυμηθώ την εποχή τη Βούτας, της Μαύρης και το Παλατάκι. Ένας θρύλος που έχει ζήσει απίστευτες περιπέτειες, απόλαυσε την ελευθερία της μοτοσικλέτας όπως τη γνωρίσαμε εμείς και παραδέχεται πλέον ότι κανείς δεν πρέπει να κινείται με μοτοσικλέτα χωρίς κράνος. Σκέφτηκα φεύγοντας από το σπίτι του στην Αγία Παρασκευή ότι θα ήταν φανταστικό αν κάποιος κατέγραφε σε ένα βιβλίο όλες τις ιστορίες του… αλλά αυτό το αφήνω για την επόμενη φορά! Ευχαριστώ Τζίμη, είσαι πραγματικός Legend!

Ας δούμε τι έχει να μας πει ο Δημήτρης.

Η καλύτερη μοτοσικλέτα που είχα ποτέ ήταν… Αξεπέραστο για μένα ήταν το Kawasaki ZXR-750R που είχα. Εκατομμύρια (δραχμές τότε) είχα ρίξει πάνω του (αγωνιστικά πιστόνια, εξατμίσεις κλπ) αλλά ήταν η πιο γρήγορη μοτοσικλέτα της εποχής.

Η πιο απολαυστική διαδρομή που έχω κάνει ποτέ είναι… Με διαφορά το ανέβασμα από Αθήνα προς Καρπενήσι με όποια μοτοσικλέτα και αν είχα.

Το καλύτερο συνεργείο που έχω πάει είναι… Σεβασμός στο XTG-Giannopoulos. Κορυφαίος!

Το καλύτερο κατάστημα εξοπλισμού/αξεσουάρ που επισκέφτηκα είναι… Για τα περισσότερα εμπιστευόμουν το Moto Shop στη Μιχαλακοπούλου.

Η μάρκα ελαστικών που προτιμώ είναι… Μόνο Michelin. Σε ότι μοτοσικλέτα και αν είχα μου ταίριαζε καλύτερα.

Η μοτοσικλέτα για μένα είναι… Ελευθερία!

Η μεγαλύτερη τρέλα που έχω κάνει είναι… Πηγαίνοντας να ανανεώσω το διαβατήριο μου στο Manhattan στην επιστροφή, σούζα με τον ξάδερφό μου δικάβαλο σε CBR600F4 στη γέφυρα του Queens. Το σκέφτομαι και ανατριχιάζω!

Ο μεγαλύτερος μου φόβος με τη μοτοσικλέτα είναι… Μην πεταχτεί κάποιος και δεν προλάβω να αντιδράσω.

Το αγαπημένο μου αυτοκίνητο είναι… Λόγω εποχής και ηλικίας το Fiat Uno Turbo, το οποίο είχα και στην κατοχή μου.

Η συμβουλή μου για νέους μοτοσικλετιστές είναι… Να φορούν πάντα κράνος. Είναι κάτι που άργησα να τηρήσω λόγω εποχής και άγνοιας, αλλά κυριολεκτικά σώζει ζωές.