του Δημήτρη Διατσίδη

 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Σήμερα ίσως μετά από τριάμιση χρόνια (αν δεν πάρει κι άλλη αναβολή) γίνει το ποινικό δικαστήριο για ένα ατύχημα που είχα τον Ιούλιο του 2019, όταν στη Λεωφόρο Μεσογείων το απόγευμα και ενώ κατευθυνόμουν με μια Βέσπα προς την Αγία Παρασκευή, ένα αυτοκίνητο από την τέρμα δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας έπεσε επάνω μου, με αποτέλεσμα να σπάσω την κλείδα μου, να κοπεί ο δείκτης του δεξιού μου χεριού και να έχω μια τρύπα στον θώρακα, παρά το ότι φορούσα όλον τον κατάλληλο προστατευτικό εξοπλισμό. Ο οδηγός με τρεμάμενη φωνή μου είπε “δεν σε είδα παιδί μου”, στην αγωνία του να κάνει την διάσχιση της λεωφόρου για να στρίψει προς Αθήνα σε σημείο που απαγορεύεται.

Ένα λάθος λοιπόν, από μια απερισκεψία, από μια έλλειψη προσοχής, ή πραγματικά επειδή δεν έβλεπε καλά ο οδηγός του αυτοκινήτου. “Ναι, είναι αλήθεια ότι ένα μεγάλο ποσοστό οδηγών δεν είναι ικανοί στο να οδηγήσουν αυτοκίνητο και έχουν προβλήματα όρασης ή ακοής ή οπτικού προσανατολισμού ή έλλειψη ικανότητας σωστής αντίδρασης όταν βρίσκονται υπό πίεση”, μου είπε ο Δρ. Αναστάσιος Σταλίκας (ερευνητής, κλινικός – αθλητικός ψυχολόγος) που είναι ο ιδρυτής του ΚΕ.Ψ.Α. (Κέντρο Ψυχοτεχνικής-Αξιολόγησης-Πιστοποίησης οδηγών), που λειτουργεί στη χώρα μας από το 1998. “Οι οδηγοί που αξιολογούμε έχουν αρκετά προβλήματα ανεπάρκειας ως προς τις παραμέτρους ασφαλούς οδήγησης, όπως προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Περίπου 15% από αυτούς έχουν προβλήματα όρασης και συγκεκριμένα στην στερεοσκοπία, τη χρωματική αντίληψη και τη μονοφθαλμία. Ένα 4% έχει προβλήματα με σύνδρομο άπνοιας και ένα 6% έχει ανεπάρκεια των άλλων λειτουργιών, όπως η κινητική αντίδραση ή η ικανότητα αυτοσυγκέντρωση και προσοχής”, μας εξήγησε ο Δρ. Σταλίκας.

Άρα πραγματικά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο οδηγός που με κτύπησε να είναι ακατάλληλος για οδήγηση ή απλά να έχει προβλήματα όρασης, κάτι που δεν γνωρίζει ο ίδιος, όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις που εξετάζονται στο ΚΕ.Ψ.Α.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Σκοπός αυτού του Κέντρου είναι η αξιολόγηση των οδηγών όλων των δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς, όπως είναι των ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ, ΟΣΕ, ΜΕΤΡΟ, ΤΡΑΜ, ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ, ΟΑΣΑ. Επίσης οδηγοί σχολικών λεωφορείων, ταξί, βυτιοφόρων με επικίνδυνα φορτία αλλά και ιδιώτες μπορούν να αξιολογηθούν και να κατανοήσουν αν και πόσο είναι ικανοί να οδηγούν αυτοκίνητο ή μοτοσυκλέτα.

Το Κέντρο βέβαια λειτουργεί με τα διεθνή στάνταρτ και η αξιολόγηση γίνεται με απόλυτα επιστημονικό τρόπο, που μπορεί να δείξει αν κάποιος είναι ικανός ή όχι και σε ποια σημεία είναι που υστερεί. Μήπως λοιπόν όλοι μας πρέπει να περνούμε από εκεί; Μήπως οι οδηγοί που εμπλέκονται σε δύο ατυχήματα να πρέπει να περνούν αυτήν την αξιολόγηση, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στην Γερμανία;

“Μπορεί κάποιος να έχει αχρωματοψία και να μην βλέπει το πράσινο και κόκκινο των σηματοδοτών, μπορεί κάποιος να υστερεί στην περιφερειακή όραση και να μην αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω του, μπορεί κάποιος να έχει έλλειψη της απαραίτητης προσοχής υπό πίεση και υπάρχουν και αρκετοί άλλοι παράγοντες που αξιολογούνται, όπως και η σημαντική κινητική αντίδραση (αυτό που λέμε ανακλαστικά)”, μας εξηγεί ο ιδρυτής του κέντρου.

Για να δούμε λοιπόν αν η πολιτεία και οι ασφαλιστικές εταιρίες θα “ανακαλύψουν” το ΚΕ.Ψ.Α. και θα θεσμοθετήσουν την ψυχοτεχνική αξιολόγηση και την απαραίτητη πιστοποίηση τουλάχιστον των οδηγών των δημόσιων μέσων μεταφοράς για αρχή και τον επιρρεπών σε ατύχημα οδηγών.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης