Η άλλη Ελλάδα που δεν είναι καθόλου μόνο αρχαιολογικός χώρος, ούτε ένα χαριτωμένο όμορφο τοπίο για τους τουρίστες, όπως θέλουν να τη βλέπουν κάποιοι.
Η Ελλάδα είναι ζωντανός οργανισμός, που έρχεται από τις αμμουδιές του Ομήρου.
Ανδρώνεται στην αγορά της αθηναϊκής δημοκρατίας.
Γίνεται οικουμενική με τον Έλληνα Μακεδόνα Αλέξανδρο
Δίνει το φως της στη μεγαλομάτα Ευρώπη, που της έβγαλα τα μάτια νεοευρωπέη (το «πε» με έψιλον, παρακαλώ)
Κι οι Γερμανο-Ευρωπαίοι:
Μας ρίχνουν σφαίρες ευρω-ντουμ-ντουμ
Και μας σκοτώνουν στα euro-room
«Ευρωπαϊκός πολιτισμός μπιχλιμπίδι. Να χέσω τον ευρωπαϊκό πολιτισμό je m’en fous de la civilisation europeenne…» (Γ. Σεφέρης)
Θεριεύει, ξανά, στην Πόλη, στην Αγιά Σοφιά,
Χαμωζεί μέσα στην Τουρκιά για τετρακόσια χρόνια,
Και, Να την, «πετιέται από ξαρχής», με τους ήρωες του «21», του έπους της Αλβανίας, με την αντίσταση του λαού της στον Ναζισμό και τον Φασισμό, με το Πολυτεχνείο των νέων, της φαιάς ουσίας του μέλλοντος..
Μέσα στην λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης, η Άλλη Ελλάδα, αντιστέκεται με το φως του ήλιου της, της αλήθειας της, της παράδοσής της και του πολιτισμού της, κραυγάζοντας με την αρχαία πολεμική κραυγή «ελελεύ»!
Η άλλη Ελλάδα που λέει ΟΧΙ!
ΟΧΙ! Στους ελληναράδες, με το κούφιο νταηλίκι.
ΟΧΙ! Στους κενόκρανους σαλτιμπάγκους της διανόησης.
ΟΧΙ! Σ’ αυτούς που λοιδορούν και θέλουν ν’ αφανίσουν τις ανθρώπινες αξίες: φιλία, αγάπη, φιλαλληλία, παράδοση, πατρίδα, γλώσσα,
και να βάλουν στη θέση τους τη μόνη αξία που γνωρίζουν, αυτοί και οι απάτριδες παγκοσμιοποιημένοι πάτρωνές τους: το χρήμα και τη δύναμη ως αποκλειστικό μέτρο πλέον με το οποίο μετρούν τους ανθρώπους.
ΟΧΙ! Σ’ αυτούς που στα ερείπια της ανθρωπιάς χτίζουν τη σύγχρονη Βαβέλ, με την θηριωδία της παγκοσμιοποιημένης τιποτολογίας.
ΟΧΙ! Στην πολιτικάντικη πολιτική, την διαβρωμένη από την διαπλοκή με τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και τους εφραιμοκαλόγερους πνευματικούς της.
ΟΧΙ! Στο καταναλωτικό δόγμα: consume ergo sum (καταναλώνω άρα υπάρχω) και την περιφρόνηση του καρτεσιανού cogito ergo sum (σκέπτομαι άρα υπάρχω).
ΟΧΙ! Στο κυνικό δόγμα, πως αυτός που δεν υποκύπτει στην σύγχρονη αντίληψη του «καπάτσου», να βρει μιαν αργομισθία, να βολευτεί κάπου, να γίνει κομπιναδόρος, σήμερα θεωρείται μαλάκας.
ΟΧΙ! Στον κυνικό πλανήτη των παγκοσμιοποιημένων ηλιθίων, που εχθρεύονται την ανιδιοτέλεια και την ελευθερία.
Λοιδορούν το φιλότιμο και την μπέσα.
Περιθωριοποιούν την παράδοση και κολοβώνουν την Πατρίδα,
ΟΧΙ!
Στο ξαναγράψιμο της ιστορίας μας, πολιτικώς ορθά (το παραπλανητικό παρανόμι για τη σκοπούμενη και έξωθεν επιβεβλημένη διαστρέβλωση της ιστορίας μας)
ΟΧΙ! Σ’ όσους λένε: «καλά όλα αυτά, παράδοση και τέτοια», αλλά «ξεπερασμένα, πια, βρε παιδί μου. Ας είμαστε σώφρονες, και πραγματιστές: Τα σύνορα καταργούνται πια. Ο κόσμος μας με την τεχνολογία και την πληροφορία είναι ένα παγκόσμιο χωριό. Και ο κύριος ρυθμιστής κι αφέντης των ανθρωπίνων σχέσεων είναι η ελεύθερη αυτορρυθμιζόμενη αγορά και οι κανόνες της.
ΟΧΙ! Στους μεταμοντέρνους διανοουμενίζοντες, που διαπιστώνουν πως «η Τουρκία έχει «τεράστιο αιγαιακό μέτωπο και υφαλοκρηπίδα»
Προφανώς, κατά τον τουρκοπεόφρονα κάλαμο, έχει «ζωτικά» και «νόμιμα» συμφέροντα και στην Κύπρο, όπου κατέχει το μισό σχεδόν μιας χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη «νόμιμη» και «εύλογη» εισβολή του Αττίλα.
Και προφανέστατα, έχει και «ζωτικά και «νόμιμα» συμφέροντα και στη Θράκη, κατά τον ίδιο απελέκητο κάλαμο.
«Ελάβατε νουν καθηγεμόνα… και του ανοηταίνειν ου παύεσθε»
ΟΧΙ! Στους χαλασοχώρηδες και τους γλωσσοχαλαστήδες, της ιστορίας και της ιστορίας των Ελλήνων. Της μόνης γλώσσας στον κόσμο που μιλιέται συνεχώς και στον ίδιο ακριβώς τόπο, εδώ και τρείς χιλιάδες χρόνια:
«γλώσσα», «θάλασσα», «ουρανός», «γη», «νους», «ψυχή», «άνθρωπος», «επιστήμη» και «μύριες» άλλες «λέξεις», «έπεα πτερόεντα», που πεταρίζουν στο στόμα των Ελλήνων (και των νέο-Ελλήνων), μέσα στον ίδιον αυτόν αέρα που αναπνέουμε, κάτω από τον ίδιο ουρανό, που μας γαλαζοντύνει, πάνω σ’ αυτήν εδώ τη γη, που κατοικούμε, από την εποχή του Ομήρου.
ΟΧΙ! Στους πονηρούς μεταμοντέρνους πραγματιστές, που, προσπαθούν να καταντήσουν τη γλώσσα, απλό επικοινωνιακό εργαλείο, τεχνολογικής σκοπιμότητας, για να «κάνουνε τη δουλειά τους».
Να βρίσκουν οι επιτήδειοι φτηνά εργατικά χέρια και κενούς εγκεφάλους.
ΟΧΙ! Στους χθεσινούς Λαγίδες, που λοιδορούν, αδυνατούντες «να νοιώσουν το φρόνημα της Σπάρτης» (Καβάφης).
ΟΧΙ! Στους ευνουχισμένους διανοούμενους, στους μικρούς ανίκανους και τυφλούς κυβερνήτες.
«Μας μεταχειρίστηκαν σαν ανθρώπους άλλης φυλής που τους κάνουν ελεημοσύνη… Μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις πολύ ταχτικά πολύ σιωπηλά, πολύ σοφά» (Γ. Σεφέρης)
ΟΧΙ στου ηλίθιους αμνήμονες που ως Γερμανοί Εκπρόσωποι τύπου, για τις γερμανικές αποζημιώσεις :
«Νομίζω ότι πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά και όχι προς τα πίσω. Μιλάτε για μια υπόθεση που αφορά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.» (Σκέρτσος)
Γύρνα τους την πλάτη, Έλληνα. Κλείσε τους την πόρτα.
«Και μην ανοίγεις όσο κι αν χτυπούν.
Φωνάζουν μα δεν έχουν τι να πουν». (Σεφέρης).
