Η οξίνιση των ωκεανών αυξήθηκε κατά μέσο όρο κατά 26% τα τελευταία 200 χρόνια, απορροφώντας περισσότερο από το ένα τέταρτο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που προκαλεί η ανθρώπινη δραστηριότητα, ένα φαινόμενο που θα συνεχιστεί, επισημαίνει έρευνα που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα στη Σεούλ.
Περί τους 30 ερευνητές στους οποίους είχε ανατεθεί η επανεξέταση εκατοντάδων μελετών που υπάρχουν για το φαινόμενο αυτό, στο πλαίσιο της Συνθήκης για τη βιοποικιλότητα, συνέταξαν μια έκθεση την οποία παρουσίασαν στην Πιονγκτσάνγκ της Κορέας, με αφορμή τη 12η σύνοδο της CDB, της συνθήκης του ΟΗΕ που ορίζει το πλαίσιο της βιοποικιλότητας.
Η έκθεση υπογραμμίζει τη σοβαρότητα του φαινομένου –το οποίο εξελίσσεται με πρωτοφανή ταχύτητα– τις πολυποίκιλες επιδράσεις του και το γεγονός ότι η οξίνιση θα συνεχιστεί τις προσεχείς δεκαετίες.
«Είναι τώρα αναπόφευκτο ότι από 50 μέχρι 100 χρόνια οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που οφείλονται στην ανθρώπινη δραστηριότητα θα αυξήσουν περαιτέρω την οξίνιση των ωκεανών σε επίπεδα που θα έχουν μαζικές επιδράσεις, τις περισσότερες φορές αρνητικές, στους θαλάσσιους οργανισμούς και στα οικοσυστήματα, καθώς και στα αγαθά και στις υπηρεσίες που αυτά παρέχουν» αναφέρουν οι επιστήμονες.
Η οξίνιση των ωκεανών ποικίλλει φυσικά στη διάρκεια μιας ημέρας, των εποχών, σε τοπική και περιφερειακή κλίμακα και επίσης σε συνάρτηση με το βάθος του νερού, διευκρινίζουν οι επιστήμονες, οι οποίοι προειδοποιήσουν ότι «τα οικοσυστήματα και οι παράκτιες περιοχές πλήττονται περισσότερο από την ανοικτή θάλασσα».
Εργασίες έδειξαν, για παράδειγμα, ότι η γονιμοποίηση ορισμένων ειδών είναι πολύ ευαίσθητη στην οξίνιση των ωκεανών και ότι άλλα είναι πιο ανεκτικά σε αυτήν.
Τα κοράλλια, τα μαλάκια και τα εχινόδερμα (αστερίες, αχινοί, ολοθούρια γνωστά ως αγγούρια της θάλασσας κ.ά.) επηρεάζονται ιδιαίτερα από την αλλαγή αυτή που μειώνει τον ρυθμό ανάπτυξής τους και το ποσοστό επιβίωσής τους. Ορισμένα φύκια και μικρο-φύκια μπορούν αντίθετα να ωφεληθούν από την οξίνιση, όπως μερικοί τύποι φυτοπλαγκτόν.
Η έρευνα προτάσσει τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες που είναι ήδη ορατές σε ορισμένες περιοχές του κόσμου: στην υδατοκαλλιέργεια στις βορειοδυτικές ΗΠΑ ή στην καλλιέργεια στρειδιών.
Οι κίνδυνοι για τους κοραλλιογενείς υφάλους των τροπικών περιοχών προκαλούν επίσης «μεγάλη ανησυχία», καθώς ο βιοπορισμός περίπου 400 εκατομμυρίων ανθρώπων εξαρτάται από τις περιοχές αυτές», τονίζουν.
Τέλος, οι ερευνητές, υπογραμμίζοντας ότι οι επιδράσεις της οξίνισης των ωκεανών αποτελούν ένα πεδίο μελέτης πολύ μεγαλύτερης διερεύνησης, επισημαίνουν ότι «μόνο μια μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα θα επιτρέψει να εξαλειφθεί το πρόβλημα».
Χ.Λ.
