Επιμέλεια: Θάνος Ξυδόπουλος
Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο ένας ιός στο μυαλό όλων: ο SARS-CoV-2, ο ιός που προκαλεί τη νόσο COVID-19. Αλλά η ανθρωπότητα μαστίζεται από πολλούς ιούς του αναπνευστικού, όπως η γρίπη Α και οι αναπνευστικοί συγκυτιακοί ιοί (RSV), που προκαλούν εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους κάθε χρόνο.
Μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης βρήκε τι συμβαίνει όταν μολυνόμαστε με μερικούς από αυτούς τους ιούς ταυτόχρονα, κάτι που έχει επιπτώσεις στο πόσο μας αρρωσταίνουν.
Έρευνες δείχνουν ότι έως και το 30% των λοιμώξεων μπορεί να φιλοξενούν περισσότερους από έναν ιούς. Αυτό σημαίνει ότι κάποια στιγμή δύο διαφορετικοί ιοί μολύνουν τα κύτταρα που καλύπτουν τη μύτη ή τους πνεύμονές σας.
Η συν-μόλυνση μπορεί να είναι σημαντική αν εξεταστεί μια διαδικασία που ονομάζεται «αντιγονική μετατόπιση» στους ιούς της γρίπης, η οποία προκαλείται βασικά από το «φύλο» του ιού. Αυτό συμβαίνει μερικές φορές όταν δύο διαφορετικά στελέχη γρίπης συναντιούνται στο ίδιο κύτταρο και ανταλλάσσουν γονίδια, επιτρέποντας την εμφάνιση μιας νέας παραλλαγής.
Η συν-μόλυνση μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα για τους ιούς όταν πρέπει να ανταγωνιστούν για τον ίδιο πόρο: τα ανθρώπινα κύτταρα. Μερικοί ιοί φαίνεται να μπλοκάρουν άλλους ιούς, ενώ κάποιοι φαίνεται να «συμπαθούν» ο ένας τον άλλον. Το τι οδηγεί αυτές τις θετικές και αρνητικές αλληλεπιδράσεις κατά τη διάρκεια των συν-λοιμώξεων είναι άγνωστο, αλλά μελέτες σε ζώα υποδεικνύουν ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι κρίσιμο για το πόσο βαριά αρρωσταίνουμε.
Η μελέτη του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης διερεύνησε τι συμβαίνει όταν μολύνονται ανθρώπινα κύτταρα στο εργαστήριο από δύο αναπνευστικούς ιούς. Για τα πειράματά τους, οι ερευνητές επέλεξαν τον ιό της γρίπης Α και τον αναπνευστικό συγκυτιακό ιό, οι οποίοι προκαλούν πολλές ασθένειες και θανάτους κάθε χρόνο.
Διαπίστωσαν ότι μερικά από τα ανθρώπινα πνευμονικά κύτταρα του εργαστηρίου περιείχαν και τους δύο ιούς. Και κοιτάζοντας από κοντά αυτά τα συν-μολυσμένα κύτταρα διαπίστωσαν ότι οι ιοί που αναδύονταν είχαν δομικά χαρακτηριστικά τόσο του ενός όσο και του άλλου ιού. Τα νέα «χιμαιρικά» σωματίδια του ιού είχαν πρωτεΐνες και των δύο ιών στην επιφάνειά τους και μερικά περιείχαν ακόμη και γονίδια από το άλλο. Με άλλα λόγια είχε προκύψει ένας υβριδικός ιός. Αυτή είναι η πρώτη απόδειξη ότι ένας υβριδικός ιός μπορεί να προέλθει από συν-μόλυνση διακριτών ιών.
Τα πειράματα έδειξαν ότι αυτοί οι νέοι χιμαιρικοί ιοί ήταν πλήρως λειτουργικοί και μπορούσαν να μολύνουν κύτταρα που ήταν ανθεκτικά στη γρίπη, προφανώς αποκτώντας πρόσβαση μέσω των νέων πρωτεϊνών που απέκτησαν από τον συγκυτικό ιό, και θα μπορούσαν και να φτάσουν σε ένα ευρύτερο φάσμα ανθρώπινων κυττάρων σε σχέση με αυτά που θα μπορούσαν οι δύο ιοί ξεχωριστά.
Η μελέτη παθογόνων που προκαλούν ασθένειες είναι εξαιρετικά σημαντική και χρήσιμη για τη δημιουργία εμβολίων και θεραπειών.
Γνωρίζουμε για τον σημαντικό ρόλο που μπορεί να παίξει η συν-λοίμωξη στη ζωή ενός ιού, όπως κατά τη διάρκεια της αντιγονικής μετατόπισης της γρίπης ή της περίεργης περίπτωσης του ιού της ηπατίτιδας D που δανείζεται κομμάτια άλλων ιών, όπως η ηπατίτιδα Β, για να εξαπλωθεί. Το έργο των ερευνητών του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης έχει σημαντικές επιπτώσεις στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο άλλοι διαφορετικοί ιοί του αναπνευστικού μπορούν να αλληλεπιδράσουν, να ανταγωνιστούν ή ακόμη και να προωθήσουν τις λοιμώξεις στο οικοσύστημα της μύτης και των πνευμόνων μας. Αυτό το έργο δείχνει τις πολύπλοκες και συχνά αρνητικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ιών κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Πηγή: The Conversation
