Ζήσης Ψάλλας
Μια τελευταία έρευνα δείχνει ότι η χρήση παπουτσιών αλλάζει τον τρόπο που τρέχουμε και εξασθενεί το πόδι με τρόπο που μπορεί να συμβάλει σε κοινούς αθλητικούς τραυματισμούς.
Προηγουμένως, μια ερευνητική ομάδα αποκάλυψε ότι μπορούμε ακόμα να τρέξουμε χωρίς παπούτσια, ειδικά αν ξεκινήσουμε νέοι. Τα παιδιά στη Νέα Ζηλανδία ηλικίας 12-19 τρέχουν σπριντ και μεσαίες αποστάσεις χωρίς παπούτσια. Επιπλέον, ο επιπολασμός του πόνου στα κάτω άκρα (γόνατα, αστράγαλοι και πόδια) ήταν σχετικά χαμηλός σε σύγκριση με παιδιά παρόμοιων ηλικιών από άλλες χώρες.
Όταν το πόδι έρχεται σε επαφή με το έδαφος, το δέρμα, οι σύνδεσμοι, οι τένοντες και τα νεύρα του ποδιού τροφοδοτούν μια πλούσια πηγή πληροφοριών στον εγκέφαλο και στον νωτιαίο μυελό σχετικά με την ακριβή θέση του ποδιού μας, συμπεριλαμβανομένης της έντασης, του τεντώματος και της πίεσης . Η ποιότητα αυτών των πληροφοριών επιτρέπει τον ακριβή έλεγχο των μυών να μετακινήσει τις αρθρώσεις μας σε μια θέση που απορροφά την πρόσκρουση και περιορίζει τη ζημιά.
Η τελευταία κριτική έρευνα υποδηλώνει ότι τα παπούτσια μειώνουν την ποιότητα των πληροφοριών που αποστέλλονται στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, λόγω της μηχανικής του τρεξίματος. Τα παπούτσια επιτρέπουν στους δρομείς να προσγειωθούν με πιο όρθια θέση σώματος και εκτεταμένο πόδι, οδηγώντας σε υπερβολικές δυνάμεις πρόσκρουσης. Αυτό φαίνεται να παίζει ρόλο σε μερικούς από τους πιο συνηθισμένους τραυματισμούς στο τρέξιμο.
Η μακροχρόνια καθημερινή χρήση υποδημάτων οδηγεί επίσης σε πιο αδύναμο πόδι και συχνά σε μια καταρρέουσα καμάρα. Όταν αρχίζουμε να τρέχουμε με παπούτσια, το πόδι μας δεν είναι προσαρμοσμένο να αντιμετωπίζει αυτή τη μηχανική.
Είναι ενδιαφέρον ότι μια μελέτη διαπίστωσε πως το μέγεθος και η δύναμη των μυών του ποδιού βρέθηκαν να αυξάνονται μετά από οκτώ εβδομάδες όταν γινόταν χρήση ενός μινιμαλιστικού παπουτσιού. Αυτό συμβαίνει επειδή η αφαίρεση του μαξιλαριού που στηρίζει την καμάρα έκανε τους μυς του ποδιού να δουλέψουν σκληρότερα.
Οι δραστηριότητες ισορροπίας συνιστώνται επίσης για τη βελτίωση της ιδιοδεκτικής αίσθησης, δηλαδή της επίγνωσής μας για τη θέση και τις κινήσεις του σώματός μας.
Όμως η απλούστερη μορφή ιδιοδεκτικής προπόνησης για τους δρομείς είναι να βγάλουν τα παπούτσια τους και να περπατήσουν ή να τρέξουν.
Παρόλο που το τρέξιμο χωρίς παπούτσια μπορεί να μη λειτουργεί για όλους, αν θέλετε να δοκιμάσετε, η καλύτερη συμβουλή είναι να περπατήσετε πριν τρέξετε.
