Ζήσης Ψάλλας
Η σχέση μεταξύ νου, εγκεφάλου και σώματος έχει απασχολήσει φιλόσοφους και επιστήμονες για αιώνες. Το 1995, ο Δρ. Francis Crick έγραψε στην περίεργη υπόθεσή του ότι δεν είμαστε τίποτα περισσότερο από μια «εξαιρετικά σύνθετη συλλογή νευρώνων». Αλλά μερικοί πιστεύουν ότι ο νους είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα των φυσικών κυττάρων του εγκεφάλου.
Η καλύτερη κατανόηση της σχέσης μεταξύ νου, εγκεφάλου και σώματος έχει ως επίκεντρο το πνευμονογαστρικό νεύρο. Η καλή λειτουργία αυτού του νεύρου υποστηρίζει την ικανότητα ενός ατόμου για ρύθμιση των συναισθημάτων του, την κοινωνική δέσμευση και τη γνωστική λειτουργία. Αντίθετα, η διαταραχή του νεύρου μπορεί να παίξει ρόλο στην εμφάνιση της κατάθλιψης.
Το πνευμονογαστρικό νεύρο είναι το μεγαλύτερο κρανιακό νεύρο, “περιπλανιέται” σε πολλές περιοχές ξεκινώντας από το στέλεχος του εγκεφάλου μέχρι ένα τμήμα του παχέος εντέρου. Είναι υπεύθυνο για τη ρύθμιση του ελέγχου της καρδιάς, τους πνεύμονες, του μυς του λαιμού και των αεραγωγών, το συκώτι, το στομάχι, το πάγκρεας, τη χοληδόχο κύστη, τον σπλήνα, τα νεφρά, το λεπτό έντερο και ένα μέρος του παχέος εντέρου.
Το πόσο καλά λειτουργεί αυτό το νεύρο είναι καθοριστικός παράγοντας για την υγεία ενώ η δυσλειτουργία του σχετίζεται με ασθένειες. Λειτουργεί ως διπλής κυκλοφορίας αυτοκινητόδρομος. Οι πληροφορίες ρέουν πέρα δώθε από τα όργανα στον εγκέφαλο. Μέσω του νεύρου αυτού, ο εγκέφαλος είναι σε θέση να γνωρίζει εάν όλα είναι όλα εντάξει στο σώμα και συνεπώς μπορεί να το χαλαρώσει.
Η καλή λειτουργία του πνευμονογαστρικού νεύρου είναι επίσης γνωστό ότι παίζει σημαντικό ρόλο στη γνωστική λειτουργία του εγκεφάλου. Βοηθά στην καταστολή άσχετων και παρεμβατικών ερεθισμάτων.
Μελέτες έχουν υποδείξει πως το πνευμονογαστρικό νεύρο, όταν δεν λειτουργεί σωστά, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρυθμιστικό ρόλο στις φλεγμονώδεις διεργασίες, συμβάλλοντας στην καταπολέμηση του διαβήτη, της παχυσαρκίας και των καρδιαγγειακών παθήσεων -όλα αυτά επηρεάζουν επίσης τη γνωστική λειτουργία.
Ωστόσο, μικρή έρευνα μέχρι σήμερα έχει εξετάζει πώς το νεύρο αυτό επηρεάζει το σώμα και το πνεύμα συγχρόνως. Η εξασθένηση της λειτουργίας του φαίνεται να αυξάνει την αντίσταση στην ινσουλίνη, η οποία συμβάλλει σε πάχυνση των καρωτιδικών αρτηριών, και το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει αρνητικά τη γνωστική λειτουργία. Αυτό σημαίνει ότι η λειτουργία του εκκινεί μια σειρά από δυσμενείς επιδράσεις που στη συνέχεια οδηγούν σε γνωστική εξασθένηση.
