Ζήσης Ψάλλας
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αποσύνθεση των δοντιών προκαλείται, εν μέρει, επειδή τα βακτηρίδια προσελκύουν την ανεπιθύμητη βοήθεια των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που είναι γνωστά ως ουδετερόφιλα.
Τα ουδετερόφιλα αναπτύσσονται μέσω των ούλων για την καταπολέμηση μιας λοίμωξης. Ενώ δεν μπορούν να βλάψουν τα δόντια από μόνα τους, φαίνεται ότι προκαλούν τα βακτηρίδια να απελευθερώσουν ένα όξινο μείγμα αυτοάμυνας. Με τη σειρά του, το οξύ αυτό προκαλεί βλάβη στα δόντια μας.
«Κανείς δεν θα πίστευε ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα θα έπαιζε ρόλο στη δημιουργία της τερηδόνας», λέει ο επικεφαλής της μελέτης Yoav Finer, από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο στον Καναδά. «Τώρα έχουμε τα αποδεικτικά στοιχεία. Είναι σαν να παίρνεις ένα σφυρί για να χτυπήσεις μια μύγα στον τοίχο. Αυτό συμβαίνει όταν τα ουδετερόφιλα παλεύουν με τους εισβολείς».
Με βάση τις δοκιμές στο εργαστήριο, η ομάδα των ερευνητών πιστεύει ότι το οξύ που απελευθερώνεται από τα βακτήρια όταν προσβάλλονται από τα ουδετερόφιλα διαλύει το επιφανειακό σμάλτο που λειτουργεί ως εμπόδιο στην φθορά των δοντιών.
Φθοροποιά ένζυμα
Τα ένζυμα τόσο από τα στοχευόμενα βακτήρια όσο και από τα ουδετερόφιλα στη συνέχεια “τρώνε” τα δόντια, παρόλο που τα ουδετερόφιλα εμπλέκονται μόνο για να βοηθήσουν. Η διαδικασία κάνει τα δόντια ιδιαίτερα ευάλωτα στην τερηδόνα, και αυτό μπορεί να συμβεί μέσα σε λίγες ώρες, σύμφωνα με τους ερευνητές. Τόσο η οδοντίνη μέσα στα δόντια όσο και η ρητίνη που χρησιμοποιείται σε τεχνητά γεμίσματα μπορεί να είναι ευάλωτες.
Η διαδικασία που ανακαλύφθηκε μπορεί να εξηγήσει γιατί τα άσπρα σφραγίσματα συχνά αποτυγχάνουν μέσα σε λίγα χρόνια – έχουν σχεδιαστεί για να αντικαταστήσουν το χαμένο σμάλτο και την οδοντίνη αλλά δέχονται επίθεση από τα βακτηρίδια και το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού.
Θα χρειαστεί περισσότερη έρευνα για να εξακριβωθεί ποια είναι η σχέση μεταξύ της φθοράς των δοντιών και των ουδετερόφιλων – αυτή ήταν η πρώτη μελέτη γι’ αυτό το θέμα.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Acta Biomateralia.
