Ζήσης Ψάλλας
Στους ενήλικες που έχουν ήδη ένα υγιές βάρος ή που έχουν λίγα κιλά επιπλέον, η περικοπή περίπου 300 θερμίδων την ημέρα βελτίωσε σημαντικά τα ήδη καλά επίπεδα χοληστερόλης, της αρτηριακής πίεσης, του σακχάρου στο αίμα και άλλων δεικτών.
Τα ευρήματα της τυχαιοποιημένης, ελεγχόμενης δοκιμής 218 ενηλίκων κάτω των 50 ετών αναφέρθηκαν στο περιοδικό The Lancet Diabetes & Endocrinology.
Η δοκιμή, μέρος ενός συνεχιζόμενου προγράμματος των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ που ονομάζεται CALERIE (Comprehensive Assessment of Long-term Effects of Reducing Intake of Energy) συνεχίζει να βασίζεται στην υπόθεση των ερευνητών ότι δεν είναι μόνο η απώλεια βάρους που οδηγεί σε αυτές τις βελτιώσεις, αλλά μερικές πιο πολύπλοκες μεταβολικές αλλαγές που προκαλούνται από την κατανάλωση λιγότερων θερμίδων σε σχέση με αυτές που δαπανώνται.
«Υπάρχει κάτι στον θερμιδικό περιορισμό, κάποιος μηχανισμός που δεν καταλαβαίνουμε ακόμη και οδηγεί σε αυτές τις βελτιώσεις», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης, William E. Kraus, καρδιολόγος και διακεκριμένος καθηγητής ιατρικής στο Duke. «Συλλέξαμε αίμα, μυς και άλλα δείγματα από τους συμμετέχοντες και θα συνεχίσουμε να διερευνούμε ποιο μπορεί να είναι το μεταβολικό σήμα ή το μαγικό μόριο».
Για τον πρώτο μήνα της δοκιμής, οι συμμετέχοντες έτρωγαν τρία γεύματα την ημέρα κόβοντας το ένα τέταρτο των ημερήσιων θερμίδων τους για να τους βοηθήσει να εκπαιδευτούν στη νέα δίαιτα. Μπορούσαν να επιλέξουν από έξι διαφορετικά γεύματα ανάλογα με τις προτιμήσεις τους. Οι εθελοντές συμμετείχαν επίσης σε ομαδικές και ατομικές συμβουλευτικές συνεδρίες για τους πρώτους έξι μήνες της δοκιμής. Τα μέλη μιας ομάδας ελέγχου συνέχισαν τη συνήθη διατροφή τους και είχαν συνάντηση με τους ερευνητές μία φορά κάθε έξι μήνες.
Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να διατηρήσουν τη μείωση των θερμίδων κατά 25% για δύο χρόνια. Η ικανότητά τους να το κάνουν αυτό διέφερε μεταξύ τους, με τη μέση μείωση των θερμίδων να είναι περίπου 12%. Παρόλα αυτά, ήταν σε θέση να διατηρήσουν μια πτώση 10% του βάρους, εκ του οποίου το 71% ήταν λίπος.
Υπήρξαν πολυάριθμες βελτιώσεις στους δείκτες που μετρούν τον κίνδυνο μεταβολικής νόσου. Μετά από δύο χρόνια, οι συμμετέχοντες έδειξαν επίσης μείωση σε ένα βιοδείκτη που υποδεικνύει χρόνια φλεγμονή και έχει συνδεθεί με καρδιακές παθήσεις, καρκίνο και γνωσιακή πτώση.
