Ζήσης Ψάλλας
Τα παιδιά που καταναλώνουν πολύ ζάχαρη θα μπορούσαν να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκα, υπερκινητικά και νοητικά λιγότερα ικανά, ως ενήλικες, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μελέτης σε ποντίκια και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Neuroscience.
Η μελέτη είχε ως αποτέλεσμα να παρατηρηθεί μειωμένος κίνδυνος αύξησης του βάρους και άλλα προβλήματα υγείας όταν στα ποντίκια δόθηκε πολύ μικρότερη ημερήσια δόση σακχαρόζης.
Ένας από τους κύριους συγγραφείς, η νευροεπιστήμων του Queensland University of Technology, Selena Bartlett, είπε ότι πολλά παιδιά, έφηβοι και ενήλικες σε πάνω από 60 χώρες, ακολουθούν μια διατροφή που αποτελείται από 100 γρ. ζάχαρης την ημέρα όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά το πολύ 25 γρ. την ημέρα.
«Η μελέτη μας διαπίστωσε ότι η μακροχρόνια κατανάλωση σακχάρων (περίοδος 12 εβδομάδων στα ποντίκια τα οποία ξεκίνησαν τη δοκιμή σε ηλικία πέντε εβδομάδων) συνεισφέρει στην αύξηση του βάρους και προκαλεί μια ανώμαλη και υπερβολική διέγερση του νευρικού συστήματος ως απόκριση στην “καινοτομία”. Επίσης, έχει επίδραση στη μνήμη. Αυτά τα αποτελέσματα είναι παρόμοια με εκείνα που αναφέρονται σε διαταραχές έλλειψης προσοχής και υπερκινητικότητας. Οι ανθρώπινες δοκιμές θα πρέπει να γίνουν».
Θεωρείται ολοένα και περισσότερο ότι η απεριόριστη κατανάλωση τροφίμων και ποτών με υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα στο πλαίσιο της δυτικής διατροφής μπορεί να συνδέεται με την επιδημία παχυσαρκίας. Έχει επίσης αποκαλυφθεί μια ισχυρή σχέση μεταξύ ελλείμματος προσοχής / υπερκινητικότητας και υπερβολικού βάρους. Συνολικά, αυτά τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η παχυσαρκία που προκαλείται από τα σάκχαρα μπορεί να συμμετέχει στην αναπτυσσόμενη παθογένεση συμπτωμάτων που μοιάζουν με ΔΕΠΥ σε δυτικές χώρες. Σε παιδιά, η υψηλή κατανάλωση σακχάρων σχετίζεται με υπερκινητικότητα και σε ενήλικες, με απροσεξία και παρορμητικότητα.
Ωστόσο, είναι ασαφές εάν η χρόνια υπερκατανάλωση σακχαρόζης -ξεκινώντας από την παιδική ηλικία- έχει ίδιο αρνητικό αντίκτυπο στο νευρικό μας σύστημα, τα συναισθήματα ή τη γνώση κατά την την ενηλικίωση με άλλα εθιστικά φάρμακα.
«Η παρούσα μελέτη σε ποντίκια προχωρά στην επίλυση αυτού του ζητήματος. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν για πρώτη φορά ότι η μακροχρόνια κατανάλωση σακχαρόζης οδηγεί σε σημαντική αύξηση βάρους και προκαλεί επίμονη υπερκινητικότητα και μαθησιακές δυσκολίες», είπε η Bartlett.
