Ένας Ιταλός γιατρός και δήμαρχος της Σάντα Λουτσία ντι Πάβε (περιοχή στο Τρεβίζο), που εδώ και 40 χρόνια εξασκεί το επάγγελμά του, από τότε που άρχισε η πανδημία, ξεκίνησε να επισκέπτεται ασθενείς με Covid-19 στο σπίτι τους προκειμένου να τους δίνει οδηγίες για την αντιμετώπιση της νόσου.
Πρόκειται για μια άλλη προσέγγιση από αυτή που συστήνει προς το παρόν το ιταλικό κράτος σε πολίτες που έχουν τα πρώτα συμπτώματα, δηλαδή να πάρουν παρακεταμόλη και να περιμένουν. Τη μέθοδο αυτή, δηλαδή την επίσκεψη στο σπίτι για την παρακολούθηση του ασθενούς, προτιμούν και άλλοι επιστήμονες, όπως ο Γάλλος Ντιντιέρ Ραούλ και ο γιατρός Λουίτζι Καβάνα.
Ωστόσο, παρά το σημαντικό κατόρθωμά του να θεραπεύει ασθενείς, αφού δεν έχει στο ενεργητικό του κανέναν νεκρό, η ιταλική πολιτεία, όπως ο ίδιος λέει, δεν φαίνεται να συμμερίζεται αυτή τη μέθοδο.
Όπως υποστηρίζει σε συνέντευξή του σε ιταλικό ραδιόφωνο ο Ρικάρντο Ζούμσκι, «όσοι γιατροί έμειναν σε επαφή με τους ασθενείς, μεταξύ άνοιξης και καλοκαιριού του 2020, ακόμα κι αυτοί που συνέστησαν υδροξυχλωροκίνη, είχαν ανατρεπτικά αποτελέσματα».
Ο ίδιος προσθέτει πως «οι κανόνες που έχουν θεσπιστεί από το ιταλικό κράτος για τη θεραπεία των ασθενών με Covid-19 αμφισβητούνται».
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του είπε:
«Η επίσκεψη στο σπίτι είναι σημαντική, διότι ο ασθενής πρέπει να ακούσει ένα άτομο, το οποίο είναι ο γιατρός του που τον επισκέπτεται. Ο γιατρός τον παρακολουθεί στενά, προχωράει στη διάγνωση και αυτό του επιτρέπει καλύτερη αντιμετώπιση της νόσου και επομένως καλύτερα αποτελέσματα. Έτσι ο ασθενής δεν αισθάνεται μόνος του, αφού ο γιατρός συνεχίζει να τον παρακολουθεί και να τον υποστηρίζει. Χρειαζόμαστε πάντα υποστήριξη, πόσο μάλλον όταν είμαστε άρρωστοι και όταν γύρω μας υπάρχει μια πληθώρα αρνητικών μηνυμάτων που φθάνουν ανά πάσα στιγμή από την τηλεόραση, από τον Τύπο και από καθηγητές, που θα ήθελα να τους δω να παρακολουθούν ανθρώπους από σπίτι σε σπίτι.
»Δεν αποσκοπώ στο να διαφημίζομαι ότι μπορώ και παρακολουθώ ασθενείς με Covid-19 στο σπίτι αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά τη νόσο. Θέλω να στείλω ένα μήνυμα στις Αρχές, ότι κάτι θα μπορούσε να γίνει, επειδή η τραγωδία υπάρχει, επειδή έχουμε ακόμη ένα πρωτόκολλο θεραπείας της κυβέρνησης που λέει: “πάρτε παρακεταμόλη και περιμένετε”.
»Αυτό σημαίνει ότι απλώς προσεύχεσαι. Εάν πιστεύετε σε κάτι, προσευχηθείτε σε αυτό και έχετε ελπίδα ότι θα πάει καλά. Αυτό είναι δράμα.
»Σίγουρα τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα και να μην υπήρχε τόσο μεγάλη εξάπλωση του ιού. Δεν ονομάζω τη διαδικασία αυτή πρωτόκολλο θεραπείας, αλλά πρόκειται για την κλινική εμπειρία κάποιου στον τομέα. Δεν κέρδισα το βραβείο Νόμπελ στην Ιατρική, αλλά είδα τι έκαναν σε άλλες καταστάσεις προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Δεδομένου ότι πάντα αντιμετωπίζουμε περιπτώσεις πνευμονίας, και αυτός ο τύπος δεν είναι κάτι νέο που ξαφνικά εμφανίστηκε.
»Από τους ασθενείς που παρακολούθησα, δεν έχω χάσει κανέναν. Αποτέλεσμα; Με καλούν άτομα τα οποία δεν υπήρξαν ασθενείς μου και ζητούν τη βοήθειά μου.
»Σε κάποιες περιπτώσεις, υπήρχαν ασθενείς σε πολύ άσχημη κατάσταση, κατά την οποία δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι, αλλά στους δικούς μου ασθενείς που έκανα θεραπεία δεν είχα καμία αρνητική εξέλιξη.
»Ο καθένας είναι διαφορετικός ασθενής. Ο γιατρός πρέπει να παρατηρεί την πορεία της ασθένειας. Για παράδειγμα, σε έναν ασθενή με καρδιολογικό πρόβλημα δεν μπορείς απλώς να πεις “πάρτε, αυτά είναι τα φάρμακα για καρδιακή ανεπάρκεια”. Πρέπει να τον παρακολουθήσεις στενά, να δεις πώς ανταποκρίνεται και να αλλάξεις κάτι εάν είναι απαραίτητο. Πρέπει να είσαι εκεί, παρών.
»Ως δήμαρχος έχω αναφέρει πολλά στο υπουργείο, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω πάρει απαντήσεις. Προφανώς δίνουν σημασία και δεν λαμβάνουν υπόψη αυτά τα οποία κάνω.
»Λυπάμαι που το λέω αλλά με υπονόμευσαν και με κυνήγησαν επειδή συνέχιζα να χρησιμοποιώ υδροξυχλωροκίνη τον Ιούλιο, χωρίς να με νοιάζει για την απαγόρευση. Κι αυτό επειδή ο ασθενής μου έπρεπε να υποβληθεί σε θεραπεία και να μη διακινδυνέψει λόγω περιορισμών, που αργότερα αποδείχθηκαν λανθασμένοι και αβάσιμοι στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Επίσης οι αρμόδιες Αρχές μού είπαν να σταματήσω.
»Δεν υπάρχει κανένας πόλεμος που διεξάγεται, απλώς θα πρέπει να διευθετηθούν ορισμένα ζητήματα προς όφελος όλων και φυσικά του Συστήματος Υγείας. Εάν θεραπεύονται ασθενείς στο σπίτι, μειώνεται η εισαγωγή τους στα νοσοκομεία, στις εντατικές, μειώνονται οι θάνατοι.
»Άλλη λύση δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει αντιικό φάρμακο που να λειτουργεί 100% έναντι αυτού του ιού.
»Έχουμε όμως ευκαιρίες, και το μήνυμα προς τους γιατρούς πρέπει να είναι σαφές. Να πάνε επίσκεψη στα σπίτια των ασθενών και να μη συμβουλεύουν από το τηλέφωνο “πάρτε παρακεταμόλη και βλέπουμε”».
