Ζήσης Ψάλλας
Έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Behavioral Neuroscience δείχνει για πρώτη φορά ότι η λεβάντα που εξατμίζεται και απορροφάται από τους πνεύμονες, έχει ηρεμιστικά αποτελέσματα. Θα μπορούσε λοιπόν να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση του προεγχειρητικού στρες.
Στη λαϊκή ιατρική, υπάρχει η πίστη ότι ορισμένες μυρωδιές που προέρχονται από φυτικά εκχυλίσματα μπορούν να ανακουφίσουν από το άγχος, είπε ένα από τους συγγραφείς της μελέτης, ο Hideki Kashiwadani του Πανεπιστημίου Kagoshima της Ιαπωνίας.
Η σύγχρονη ιατρική έχει παραβλέψει την αρωματοθεραπεία παρά την ανάγκη για ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις έναντι των σημερινών αγχολυτικών φαρμάκων όπως είναι οι βενζοδιαζεπίνες.
Η χαλάρωση προκαλείται από τα οσφρητικά σήματα της λιναλοόληςΠολλές μελέτες επιβεβαιώνουν τώρα τα ισχυρά χαλαρωτικά αποτελέσματα της λιναλοόλης, μιας αρωματικής ουσίας που βρίσκεται στα εκχυλίσματα λεβάντας. «Ωστόσο, οι τόποι δράσης της λιναλοόλης δεν εξετάζονταν συνήθως στις μελέτες αυτές», επισημαίνει ο Kashiwadani. H εικασία είναι ότι η απορρόφηση στην κυκλοφορία του αίματος μέσω της εισπνοής οδηγεί σε άμεσες επιδράσεις στους υποδοχείς των εγκεφαλικών κυττάρων όπως είναι οι GABAA που αποτελούν στόχο των βενζοδιαζεπινών. Όμως, ο καθορισμός του πραγματικού μηχανισμού των χαλαρωτικών αποτελεσμάτων της λιναλοόλης είναι ένα βασικό βήμα για την κλινική χρήση στον άνθρωπο.
Ο Kashiwadani και οι συνάδελφοί του εξέτασαν ποντίκια για να δουν αν είναι η μυρωδιά της λιναλοόλης – δηλαδή η διέγερση των οσφρητικών νευρώνων της μύτης – που προκαλούν τη χαλάρωση. Ο Kashiwadani είπε: «Παρατηρήσαμε τη συμπεριφορά των ποντικών που εκτέθηκαν στους ατμούς λιναλοόλης για τον προσδιορισμό των αγχολυτικών τους επιπτώσεων. Όπως και σε προηγούμενες μελέτες, διαπιστώσαμε ότι η οσμή της λιναλοόλης έχει αγχολυτικό αποτέλεσμα στα φυσιολογικά ποντίκια». Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις βενζοδιαζεπίνες και τις ενέσεις λιναλοόλης, των οποίων οι επιδράσεις στην κίνηση είναι παρόμοιες με εκείνες του αλκοόλ.
Ο ρόλος της όσφρησης
Εντούτοις, δεν υπήρξε αγχολυτική επίδραση στα ανοσμικά ποντίκια – των οποίων οι οσφρητικοί νευρώνες έχουν καταστραφεί – υποδεικνύοντας ότι η χαλάρωση στα φυσιολογικά ποντίκια προκλήθηκε από τα οσφρητικά σήματα της λιναλοόλης. Επιπλέον, η αγχολυτική επίδραση σε φυσιολογικά ποντίκια εξαφανίστηκε όταν είχαν προηγουμένως υποβληθεί σε θεραπεία με φλουμαζενίλη, η οποία μπλοκάρει τους υποδοχείς GABAA.
«Όταν συνδυάζονται αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η λιναλοόλη δεν δρα άμεσα στους υποδοχείς GABAA όπως οι βενζοδιαζεπίνες αλλά πρέπει να ενεργοποιήσει τους οσφρητικούς νευρώνες στη μύτη για να παραχθούν τα χαλαρωτικά αποτελέσματα» εξήγησε ο Kashiwadani.
Αυτά τα ευρήματα φέρνουν πιο κοντά στην κλινική χρήση τη λιναλοόλη για την ανακούφιση του άγχους κατά την χειρουργική επέμβαση, για παράδειγμα, όπου μπορεί βοηθήσει τους ασθενείς να μπουν πιο ομαλά κάτω από τη γενική αναισθησία.
