The Evil Within 2 – Review: Η παράνοια παίρνει μορφή

Πληροφορίες

Τίτλος: The Evil Within 2
Πλατφόρμες: PlayStation 4, Xbox One, PC
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4
Εταιρεία Ανάπτυξης: Tango Gameworks
Εκδότρια Εταιρεία: BethesdaSoftworks
Είδος: Survival horror
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 13 Οκτωβρίου 2017

Εισαγωγή
Τον Οκτώβριο του 2014 κυκλοφόρησε ένας νέος survival horror τίτλος που έδωσε μια πνοή ζωής στο horror genre, μια αλλαγή που ήταν αναγκαία για το είδος, καθώς με τα χρόνια είχε “κουραστεί” και φάνταζε στάσιμο, καταδικασμένο να επαναλαμβάνει τις ίδιες και τις ίδιες ιδέες, σε ένα ατέλειωτο βρόχο ανακυκλωμένου τρόμου.

Αν θέλετε να δείτε περισσότερα για το The Evil Within 2, πατήστε εδώ.

Ο λόγος φυσικά για το The Evil Within, το οποίο έφερε τα πάνω κάτω, τόσο για τη βιομηχανία, όσο και για τους παίκτες που ακολούθησαν το σενάριο του. Με τη σφραγίδα του μοναδικού βετεράνου του είδους, Shinji Mikami, το παιχνίδι συνδύασε το τρόμο, τη παράνοια και την ατμόσφαιρα σε ένα μείγμα πρωτοτυπίας, που παρά τα ελαττώματά του αγαπήθηκε από πολλούς. Τώρα, η Tango Gameworks μας προσφέρει τη συνέχεια της σειράς, και το The Evil Within 2 τιμά τον προκάτοχό του με μια ακόμα πιο έντονη δόση ιδιαιτερότητας.

Σενάριο
Το The Evil Within 2 μας μεταφέρει τρία χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού, με τον ντετέκτιβ Sebastian Castellanos να βρίσκεται για ακόμα μια φορά στο πρωταγωνιστικό ρόλο. Με την έναρξη του παιχνιδιού μαθαίνουμε πως τα γεγονότα που έζησε στο πρώτο τίτλο βαραίνουν τη συνείδηση του Sebastian και σε συνδυασμό με το χαμό της κόρης του, Lily, τον έχουν οδηγήσει στον αλκοολισμό.

Γρήγορα όμως ανακαλύπτει πως για ακόμα μια φορά τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, καθώς και το δεύτερο μέρος του franchise φλερτάρει ασταμάτητα με τις παραισθήσεις και τη παράνοια… Στον τομέα του σεναρίου, το The Evil Within 2 είναι πιο γερά “δεμένο” σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, γνωρίζοντας από την αρχή μέχρι το τέλος που οδεύει και ποιος είναι ο τελικός του στόχος. Η πλοκή του έρχεται να ρίξει φως σε πολλές απορίες που είχε δημιουργήσει ο προκάτοχος του, εξηγώντας την προέλευση και τον σκοπό του STEM (του κόσμου εικονικής πραγματικότητας), αλλά και την εταιρεία πίσω από αυτό, τη Mobius.

Σαν σύνολο, η ιστορία του δεν αποτελεί κάτι το καινούργιο, αντιθέτως είναι γνώριμη και χιλιοειπωμένη, όμως παρόλα αυτά καταφέρνει να αφήσει το δικό της αποτύπωμα, κυρίως χάρις στις λεπτομέρειες που εμπλουτίζουν το ταξίδι μας αλλά και τους δευτερεύοντες χαρακτήρες που συναντάμε σε αυτό. Με διάρκεια που ποικίλει από τις 17 μέχρι τις 22+ ώρες (αναλόγως της δυσκολίας και του πόσο θα εξερευνήσετε), ο τίτλος διατηρεί μονίμως τη μοναδική του ατμόσφαιρα και το μέγεθος που πρέπει, χωρίς να χάνει το νόημα του.

Gameplay
Πέρα όμως από το σενάριο, η Tango Gameworks αποφάσισε να επαναπροσδιορίσει σε μεγάλο βαθμό και το gameplay. Η σημαντικότερη αλλαγή είναι η προσθήκη του open world στοιχείου ή πιο συγκεκριμένα, της ψευδαίσθησης αυτού. Πλέον, έχετε τη δυνατότητα να εξερευνήσετε ένα γενναίο κομμάτι της κάθε περιοχής που θα βρεθείτε, χωρίς όμως να μετατρέπεται σε ένα χαοτικό και ανούσιο “ανοιχτό κόσμο”.

Αντιθέτως, η επιπλέον ελευθερία χρησιμοποιείται για κερδοφόρα εξερεύνηση και για τη διαμόρφωση ενός πιο ζωντανού και πειστικού περιβάλλοντος. Η κάθε περιοχή που θα επισκεφθείτε αποτελεί κομμάτι της πόλης Union, ενώ η μεταφορά σας ανάμεσα σε αυτές γίνεται μέσω των υπόγειων περασμάτων του The Marrow. Μέσα σε αυτές τις περιοχές θα συναντήσετε εχθρούς, προμήθειες, επιπλέον όπλα και πυρομαχικά, καθώς και side quests. Επιπλέον, μέσα στη Union υπάρχουν και μερικοί NPCs, οι οποίοι θα σας βοηθήσουν να προοδεύσετε στην ιστορία. Τα side quests είναι μετρημένα, χωρίς να σας τραβάνε από τη κεντρική ιστορία, ενώ η διάρκειά τους είναι ισορροπημένη, δίνοντας επιπλέον διάρκεια στο παιχνίδι, αποφεύγοντας όμως την υπερβολή.

Κατά την εξερεύνησή σας θα βρείτε και διάφορα collectibles, με κάποια από αυτά να σας προσφέρουν επιπλέον προμήθειες και με κάποια άλλα να εμπλουτίζουν το υπόβαθρο της ιστορίας. Η δεύτερη κατηγορία προσφέρει από τα πιο ουσιώδη collectibles που έχουμε δει, αλλά και μια από τις πιο τρομακτικές εμπειρίες μέσα στο παιχνίδι.

Παράλληλα, εξερευνώντας τον κόσμο του παιχνιδιού, πέρα από τα γνωστά πυρομαχικά και γιατρικά θα βρείτε πλέον και υλικά για crafting. Το The Evil Within 2 σας δίνει τη δυνατότητα να φτιάξετε πυρομαχικά για το οπλοστάσιο σας και γιατρικά, συλλέγοντας πρώτες ύλες και συνδυάζοντας τες. Το crafting γίνεται στα workbench, όμως σας δίνεται η ευκαιρία να φτιάξετε προμήθειες και εν κινήσει, με το field crafting, χρησιμοποιώντας όμως παραπάνω πρώτες ύλες.

Επιπλέον, το upgrading των όπλων αλλά και του Sebastian επιστρέφει, με την κατανάλωση weapon parts και με green gel αντίστοιχα. Φυσικά με την επιστροφή του green gel έχουμε και την επιστροφή του καθρέφτη (Mirror) και του συσχετισμένου NPC, ενώ πλέον υπάρχουν και μερικά shooting mini games, που προσφέρουν αμοιβές όταν φτάσετε συγκεκριμένα scores. Τα mini games χωρίζονται και με δυσκολίες.

Tο gameplay χωρίζεται από δυο βασικούς χειρισμούς: Το stealth και το shooting. Γενικά, η κίνηση του χαρακτήρα είναι πιο βαριά και ρεαλιστική, με μικρά προβλήματα όσον αφορά την ευαισθησία του στόχου αλλά και τη κίνηση του χαρακτήρα στον χώρο, καθώς μερικές φορές τον βλέπουμε να κινείται αλλόκοτα. Το stealth λειτουργεί ελαφρώς προβληματικά μέχρι την αναβάθμιση κάποιων perks, κάτι που δεν διευκολύνουν τα σκαμπανεβάσματα της ποιότητας στην AI των εχθρών (θα αναφερθούμε ξανά σε αυτό σε λίγο).

Το οπλοστάσιο περιέχει διάφορα όπλα, για κοντινές και μακρινές αποστάσεις, ενώ αν κάτι κάνει αισθητή την απουσία του είναι οι πιο περίπλοκοι γρίφοι. Τα puzzles είναι αρκετά, χωρίς όμως κάποια ιδιαίτερη δυσκολία. Τα αφεντικά (bosses) είναι λιγότερα σε αριθμό από το πρώτο τίτλο, αλλά εξίσου μοναδικά και ιδιαίτερα. Από replayability το The Evil Within 2 προσφέρει τη δυνατότητα να ξανά-παίξετε την ιστορία σε New Game Plus (NG+), αλλά και σε μεγαλύτερες δυσκολίες.

Τεχνικός Τομέας
Το The Evil Within 2 χρησιμοποιεί την μηχανή γραφικών STEM, η οποία με λίγα λόγια είναι μια τροποποιημένη έκδοση της id Tech 5, ώστε να εξυπηρετεί τις ανάγκες του τίτλου. Το παιχνίδι τρέχει στα 1080p και στα, σχεδόν κλειδωμένα, 30 καρέ το δευτερόλεπτο. Κατά τη πρώτη φόρτωση του τίτλου ή σε μεγάλες περιοχές, παρατηρούνται μερικά framedrops, τίποτα όμως που μπορεί να χαλάσει την εμπειρία.
Συνάμα, ο τίτλος δεν παρέχει κάποια αναβάθμιση για την elite έκδοση του PlayStation 4, το PlayStation 4 Pro, όμως ίσως δούμε update στο μέλλον, με την κυκλοφορία του Xbox One X, για τη προσθήκη 4K και HDR.

Ο οπτικός τομέας του παιχνιδιού είναι αρκετά ικανοποιητικός, με το μεγαλύτερο ελάττωμα να εντοπίζεται στα textures, καθώς θα μπορούσαν να είναι και καλύτερα εν έτει 2017. Παρόλα αυτά, ο φωτισμός είναι μακράν το πιο δυνατό σημείο του, προσθέτοντας κατά πολύ στην όλη εμπειρία, εντείνοντας την ατμόσφαιρα και δημιουργώντας αξιομνημόνευτες εικόνες. Η AI των εχθρών κυμαίνεται από καλή, σε ελαφρώς προβληματική. Οι εχθροί είτε θα σας χάσουν μέσα σε δευτερόλεπτα και θα αρχίσουν να κάνουν κύκλους γύρω από τον εαυτό τους, είτε θα σας εντοπίσουν πιο εύκολα από ότι θα έπρεπε. Το lip sync έχει… δει και καλύτερες μέρες, καθώς παρατηρείται ελαφρύς ασυγχρονισμός της ομιλίας και της κίνησης των χειλιών, αλλά δεν ενοχλεί.

Ο ήχος είναι ένα από τα μεγαλύτερα ατού του τίτλου, προσθέτοντας στην ήδη σκοτεινή και αποπνικτική ατμόσφαιρα, με το soundtrack να βάζει τη τελευταία πινελιά σε μια από τις καλύτερες horror εμπειρίες των τελευταίων ετών.

Συμπέρασμα
Το The Evil Within 2 αποδεικνύει πως παρά τα κλισέ και τα ελαττώματα, ο τρόμος μπορεί ακόμα να ανανεωθεί μέσα από τις λεπτομέρειες. Με επιρροές Silent Hill και David Lynch, οι τοποθεσίες του προκαλούν το αποπνικτικό συναίσθημα που λείπει από πολλά σύγχρονα παιχνίδια του είδους. Ο τίτλος διαμορφώθηκε γύρω από σωρεία βελτιώσεων, με ένα πιο στοχευμένο και ικανοποιητικό σενάριο, γνώρισμα που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει όλα τα sequel.

Βαθμολογία:  8/10

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την IGE S.A. για τις ανάγκες του Review.