Πληροφορίες
 

Τίτλος: Arise: A Simple Story
Διαθέσιμο σε: PlayStation 4 / Xbox One / PC
Δοκιμάστηκε σε: PC
Εταιρεία Ανάπτυξης: Piccolo Studios
Εκδότρια Εταιρεία: Techland Publishing
Είδος: Puzzle Platformer
Ηλικίες: 7+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 3 Δεκεμβρίου 2019

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το Arise: A Simple Story ξεχώρισε αμέσως ανάμεσα στις άλλες, σχεδόν αναμενόμενες, ανακοινώσεις του πιο πρόσφατου State of Play, όπου παρουσιάστηκε ως επερχόμενη κυκλοφορία για το PlayStation 4. Τα vibes από Journey στοιχεία μας άφησαν να υποθέσουμε πως αποτελεί συγχρόνως και αποκλειστικότητα της Sony, κάτι που διαψεύστηκε αμέσως από την είδηση πως ο τίτλος θα κυκλοφορήσει επίσης σε Xbox, αλλά και στο Epic Store του PC.
 

Το ύφος του μας προϊδεάζει για κάποιο indie project που ψαρεύτηκε από crowd funding, όμως η πραγματική του προέλευση δεν είναι τόσο… εναλλακτική. Το Arise γίνεται βάπτισμα του πυρός για την Piccolo Studios, η οποία ασχολήθηκε στο παρελθόν κυρίως με διαφημίσεις, αποφασίζοντας να δοκιμάσει την τύχη της στο gaming, με τη βοήθεια ισπανών βετεράνων του development. Εκδότρια εταιρία, ωστόσο, είναι η Techland, γνωστή για τις κυκλοφορίες των Dead Island, Dying Light και Call of Juarez, παίζοντας ρόλο εγγυητή στο όλο εγχείρημα, που, εκ πρώτης άποψης, δείχνει να αποδίδει και να στέκεται με θάρρος ανάμεσα σε άλλα, φαινομενικά πιο φιλόδοξα project.
 

Η κυκλοφορία του είναι προγραμματισμένη για τις 3 Δεκεμβρίου του 2019 και το Zougla.gr είχε τη χαρά να δοκιμάσει ένα preview build, βγάζοντας σημαντικά συμπεράσματα για το παιχνίδι. Σας παρουσιάζουμε, λοιπόν, το Arise• μια απλή ιστορία, όπως δηλώνει ο τίτλος του, που ίσως μέσα του κρύβει πιο σύνθετα νοήματα από αυτά που υπαινίσσεται το όνομά του.

Το παραπάνω οξύμωρο είναι η σεναριακή βάση του Arise, που καταπιάνεται με την ιδέα του θανάτου και τη μακροσκοπική παρατήρηση της ζωής από τον θανόντα, μέσα από την καλλιτεχνική αναπαράσταση των αναμνήσεών του.

Το παιχνίδι ξεκινά… με το τέλος του ηλικιωμένου πρωταγωνιστή και τον θάνατό του. Η εισαγωγή είναι κυριολεκτικά η τελετή καύσης του, εικάζουμε, σε κάποια φυλή ενός φανταστικού κόσμου. Αμέσως μετά, βρισκόμαστε σε ένα χιονισμένο τοπίο, που, στο βάθος του, αχνοφαίνεται μια πηγή λάμψης. Στην προσπάθειά μας να… πάμε προς το φως, πρέπει να ανοίξουμε ένα μονοπάτι, περνώντας από συγκεκριμένα σημεία όπου σχηματίζονται παράξενες μορφές από χιόνι, που πάντα κάτι μας θυμίζουν.
 

Σύντομα αντιλαμβανόμαστε πως το τοπίο είναι ένα level hub, ένας χάρτης, ενώ τα σημεία με τις χιονισμένες μορφές, portals που μας μεταφέρουν σε άλλα μέρη. Βρισκόμαστε σε limbo. Επισκεπτόμαστε τις αναμνήσεις του πρωταγωνιστή, καθώς περιπλανιόμαστε σε πανέμορφα τοπία δυσανάλογων μεγεθών, με τεράστια ζώα, έντομα και φυτά. Ή μήπως είμαστε εμείς μικροσκοπικοί; Δεν βγάζει νόημα, αλλά πότε έβγαλε νόημα ο θάνατος; Γιατί το κάνουμε όλο αυτό; Γιατί βλέπουμε τις αναμνήσεις του παππού; Τι έγινε στη ζωή του; Για τι χαίρεται; Για τι λυπάται;

Η απάντηση ίσως κρύβεται στο τέλος, στο φωτεινό σημείο που παλεύουμε να φτάσουμε. Μπορεί και όχι. Προχωράμε; Η απάντηση είναι “ναι”, κι όπου μας βγάλει. Θα χρειαστεί αρκετό platforming και βασικές ικανότητες επίλυσης puzzle. Το ταξίδι όμως προβλέπεται ενδιαφέρον και με μεγάλη ποικιλία στα συναισθήματα που δύναται να προκαλέσει.

Το μοτίβο είναι συγκεκριμένο και επαναλαμβανόμενο. Μπαίνουμε σε μια πίστα, και προσπαθούμε να φτάσουμε στο τέλος της, λύνοντας τους γρίφους. Στην πορεία, υπάρχουν collectibles κρυμμένα στα πιο δυσπρόσιτα σημεία. Πρακτικά, μιλάμε για “φωτογραφίες” με τις αναμνήσεις του πρωταγωνιστή, που, στον κόσμο του παιχνιδιού, μοιάζουν με μικρά αστραφτερά orbs. Περάστε από αρκετά levels και, υποθέτω, θα φτάσετε στο τέλος του παιχνιδιού.
 

Τις έξτρα πινελιές ενδιαφέροντος τις βάζει η ικανότητα που μας δίνεται να παίζουμε με τον χρόνο. Χρησιμοποιώντας το δεξί αναλογικό μπορούμε να πάμε μπροστά ή πίσω σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Άλλες φορές ελέγχουμε ολόκληρη τη μέρα, ορίζοντας το σημείο του ήλιου στον ουρανό, ενώ άλλες ελέγχουμε μόνο μερικά δευτερόλεπτα. Είναι δύσκολο, πάντως, να μιλήσουμε για τον χρόνο σε κλίμακα, μιας και δείχνει… σχετικός μπροστά στα σουρεάλ συμβαίνοντα.

Το gameplay έχει στιβαρή αίσθηση και όλα δουλεύουν αρμονικά, με πολλούς από τους μηχανισμούς να δρουν συνεργατικά. Στα δύο levels που δοκιμάσαμε δεν αντιμετωπίσαμε κάποια σπουδαία πρόκληση, παρά μόνο την εξ ορισμού δύσκολη προσέγγιση του platforming με fixed camera σε 2.5D περιβάλλον. Κάναμε συχνά λάθη, χάσαμε, αλλά το παιχνίδι δεν μας τιμώρησε, κάνοντας το respawn ακριβώς δίπλα στο σημείο του σφάλματος. Οι γρίφοι, σε αντίστοιχη μοίρα, συχνά απαιτούν την εμπειρία που αποκτήθηκε από προηγούμενες πίστες, όσον αφορά τον συνδυασμό ενεργειών, παλιών και νεοδίδακτων.
 

Δεν γνωρίζουμε πώς σκοπεύει να κλιμακωθεί το παιχνίδι στην τελική του μορφή ή αν θα εμπλουτιστεί με μηχανισμούς, ωστόσο, αν υποθέσουμε πως στο preview παίξαμε τα δύο πρώτα επίπεδα, ο τίτλος δείχνει να κάνει καλή διαχείριση με μια ομαλή εισαγωγή που μας εθίζει στο gameplay του.

Αισθητικά, οι εικόνες μιλούν από μόνες τους. Θυμίζοντας έντονα άλλα παιχνίδια του είδους, δεν μπορούμε να πούμε πως πρωτοτυπεί, αν και παρουσιάζει μία από τις καλύτερες εφαρμογές του εν λόγω art style. Το ίδιο ισχύει και τεχνικά, με τις μεθόδους για τα εφέ και το animation να ανεβάζουν επίπεδα το παιχνίδι, διαχωρίζοντάς το εύκολα από αντίστοιχα indie games που επιχειρούν ένα παρόμοιο ύφος.
 

Η μουσική και τα ambient sounds είναι ένα δείγμα της ποιότητας που χαρακτηρίζει το Arise, καθολικά. Η επιλογή που έχει γίνει για το soundtrack είναι εξαιρετική και έχει ντύσει το παιχνίδι πολύ όμορφα.
 

Συνοψίζοντας, η “απλή” ιστορία του Arise είναι ένα ποιητικό retrospect, μια ωδή στην πολυδιάστατη ανθρώπινη ζωή. Με απλούς μηχανισμούς που εφαρμόζονται έξυπνα, η Piccolo ετοιμάζει ένα άρτιο puzzle platformer με επιβλητική αισθητική που θα μας ταξιδέψει και θα μας βάλει σε σκέψη.
 

Η συγκεκριμένη έκδοση του παιχνιδιού μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του preview.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης