Predator: Hunting Grounds – Review: Ο Κυνηγός επιστρέφει

Πληροφορίες‌

‌
Τίτλος:‌ Predator: Hunting Grounds
Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ PlayStation 4, PC
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ PC
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ IllFonic
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ Sony Interactive Entertainment
Είδος:‌ Action / Shooter
Ηλικίες:‌ ‌‌18+‌ ‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 24 Απριλίου 2020

Ο Predator αποτελεί μια χαρακτηριστική φιγούρα κακού των late 80’s, καθώς η ομώνυμή ταινία με τον Arnold Schwarzenegger, παρότι απέσπασε μέτριες προς κακές κριτικές θεωρήθηκε cult και αποτέλεσε το εφαλτήριο του Κυνηγού, για μια σειρά από ταινίες, comics και παιχνίδια που φτάνουν μέχρι και στις μέρες μας. Βέβαια ποιοτικό παιχνίδι με πρωταγωνιστή τον Predator έχουμε ξεχάσει πότε παίξαμε τελευταία φορά…

Αυτό το σκεπτικό φαίνεται ότι είχαν στο μυαλό τους στην illFonic, η οποία μετά το σχετικά μέτριο Friday the 13th: The Game και την αναβίωση ενός ακόμα εμβληματικού κακού των 80s, τον Jason, αποφάσισαν ότι ήταν ώρα για την επιστροφή του Predator στις οθόνες μας.

Το Predator: Hunting Grounds είναι ένα asymmetrical multiplayer παιχνίδι, όπου τέσσερις παίκτες (marines) βρίσκονται αντιμέτωποι με τον Predator. Η illFonic συνεχίζει να πατάει στην συνταγή των asymmetrical multiplayer παιχνιδιών καθώς μετά το Friday the 13th, το Predator: Hunting Grounds αποτελεί τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο της εταιρίας που ακολουθά το ίδιο είδος.

Gameplay
 

Tο Predator: Hunting Grounds είναι καθαρά multiplayer τίτλος. Δεν διαθέτει το παραμικρό single-player στοιχείο, ούτε κάποιο σενάριο. Σκοπός των marines είναι να ολοκληρώσουν τα objectives τους και να αποδράσουν από την εκάστοτε περιοχή μέσα σε 15 λεπτά και σκοπός του Predator είναι να τους εξοντώσει πριν τα καταφέρουν. Ναι, αυτό είναι όλο το παιχνίδι.

Ξεκινώντας, θα πρέπει να διαλέξετε αν θέλετε να παίξετε σαν marine ή σαν Predator. Κάθε επιλογή αλλάζει δραστικά το gameplay, καθώς σαν marine θα παίξετε ένα καθαρόαιμο, αλλά αρκετά generic first-person shooter, ενώ σαν Predator, η οπτική αλλάζει σε third-person και το gameplay αποκτά κάποιο ενδιαφέρον.

Αφού επιλέξετε και φτιάξετε το loadout του παίκτη σας, το παιχνίδι σας τοποθετεί σε έναν από τους μόλις τρεις διαθέσιμους χάρτες του παιχνιδιού. Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, σαν marines, θα σας ανατεθούν ορισμένα objectives τα οποία θα πρέπει να ολοκληρώσετε πριν περάσουν τα 15 λεπτά και σαν Predator θα πρέπει να αποτρέψετε τους άλλους παίκτες από την ολοκλήρωση. Βέβαια τα objectives είναι όσο πιο βαρετά και αδιάφορα γίνεται, αφού κάθε φορά θα πρέπει είτε να υποκλέψετε κάτι ή να σκοτώσετε κάποιον NPC και στη συνέχεια να πάτε στο extract point.

Εκτός του Predator, «αντίσταση» θα βρείτε και από τα NPCs που φρουρούν τις περιοχές, των οποίων όμως το A.I. είναι τόσο τραγικό που μπορεί να σας σημαδεύουν για 2-3 δευτερόλεπτα χωρίς να κάνουν κάτι παραπάνω. Πραγματικά πέραν του Predator, το παιχνίδι δεν προσφέρει την παραμικρή πρόκληση για να δυσκολέψει τον παίκτη, οπότε αν αυτός που έχει αναλάβει τον Predator δεν ξέρει να παίζει, ουσιαστικά δεν υπάρχει παιχνίδι.

Δυστυχώς, το Predator: Hunting Grounds βασίζεται υπερβολικά στον κακό του, αφήνοντάς τον όμως απίστευτα ακάλυπτο απέναντι στους marines, ιδιαίτερα στα αρχικά επίπεδα. Επιλέγοντας τον Κυνηγό, μπορείτε να ανιχνεύσετε την θερμοκρασία των αντιπάλων, να γίνετε αόρατος και να ρίξετε λέιζερ από την μάσκα σας. Επίσης το οπλοστάσιο του κυνηγού διαθέτει ένα σωρό από iconic gadgets, τα οποία όμως ξεκλειδώνουν αρκετά αργά.

Σαν Predator, θα χρησιμοποιήσετε τα δέντρα, καθώς και οι τρεις πίστες είναι ζούγκλες με πυκνή βλάστηση. Η κίνηση του Predator από δέντρο σε δέντρο είναι απολαυστική και θυμίζει αρκετά τους Assassin’s Creed τίτλους. Με την κάλυψη των δέντρων και τις δυνάμεις σας μπορείτε είτε να επιτεθείτε από απόσταση (με λέιζερ ή αργότερα με τόξο) ή μπορείτε να απομονώσετε τα θύματά σας και να τους επιτεθείτε όταν βρίσκονται σε μάχη. Αυτός είναι και ο καλύτερος τρόπος για να επιτύχετε μερικά kills, καθώς όταν οι marines βρίσκονται μαζί, ο Predator είναι εύκολος στόχος και δυστυχώς πεθαίνει αρκετά εύκολα. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο ατόπημα, όσον αφορά τον κακό. Δεν γίνεται να βασίζεις το παιχνίδι σου σε τόσο μεγάλο βαθμό στις ικανότητες και τις δυνάμεις του Predator και να τον κάνεις τόσο ευάλωτο απέναντι στους marines, ειδικά στην αρχή. Του δίνεις invisibility για να μπορεί να αιφνιδιάσει, όμως τον αφήνεις να κάνει «ήχους» και γρυλίσματα, με αποτέλεσμα οι marines να ξέρουν διαρκώς ότι βρίσκεσαι τριγύρω.

Για να καταλάβετε πόσο άνιση είναι η μάχη, αν οι παίκτες που χειρίζονται τους marines έχουν στοιχειώδη νοημοσύνη, ο Predator δεν μπορεί σχεδόν ποτέ να κερδίσει το παιχνίδι, καθώς πρέπει να τους σκοτώσει όλους. Ίσως καταφέρει να σκοτώσει έναν, άντε δυο, παίκτες, αργότερα όμως οι συμπαίκτες τους μπορούν να τους επαναφέρουν. Και ενώ οι marines μπορούν να γεμίσουν πυρομαχικά και healing ενέσεις από τα σκόρπια κουτιά, ο Predator, άπαξ και χρησιμοποιήσει τα gadget του ή κάποιο από αυτά καταστραφεί (πχ. η μάσκα) μένει ακάλυπτος μέχρι το τέλος του παιχνιδιού. Δεν περιμέναμε από την illFonic να κάνει bullet sponge τον Predator, αλλά τουλάχιστον στο Friday the 13th, όταν οι παίκτες σκότωναν τον Jason υπήρχε μια ικανοποίηση γιατί ήταν κατόρθωμα. Εδώ το μην πεθάνει ο Predator ή το να κερδίσει κάποιο παιχνίδι, αποτελεί είδηση.

Μόλις καταφέρετε να σκοτώσετε τον Predator, ενεργοποιείται αυτόματα η ατομική βόμβα της στολής του. Εκεί μπορείτε είτε να την κάνετε defuse, επιλύοντας μια σειρά από mini-puzzles, το οποίο ανεβάζει σίγουρα την ένταση στα ύψη, είτε να τρέξετε να φύγετε μακριά από το εύρος της ανατίναξης.  Στο πρώτο σκέλος, αν το defuse είναι επιτυχημένο, καλείτε το ελικόπτερο και παίρνει το πτώμα του νεκρού εξωγήινου, ενώ στο δεύτερο απλά νικάτε. Εντύπωση προκαλεί ότι και στα δυο ενδεχόμενα το παιχνίδι τελειώνει επί τόπου, ανεξάρτητα αν έχετε ολοκληρώσει τα objectives σας, δείχνοντας έτσι το πόσο αδιάφορα είναι και το ότι έχουν μπει απλά και μόνο για να έχουν να κάνουν κάτι οι marines. Ουσιαστικά το μοναδικό σοβαρό objective είναι να σκοτώσετε ή να αποφύγετε τον Κυνηγό.

Τέλος, είτε ως marines, είτε ως Predator, μπορείτε να κάνετε customize το loadout και την εμφάνισή σας, με διάφορα skins που κερδίζετε, ανοίγοντας loot boxes. Μην ανησυχείτε όμως, το παιχνίδι δεν περιέχει micro-transactions, καθώς όλα αγοράζονται με in-game currency που κερδίζετε από τις αποστολές σας. Βέβαια όλα, ακόμα και τα εξαρτήματα των όπλων, φαίνεται να βρίσκονται εκεί απλά για εμφάνιση, καθώς δεν αλλάζουν το παραμικρό στα στατιστικά των όπλων. Για παράδειγμα αν βάλετε σιγαστήρα σε κάποιο όπλο, δεν χαμηλώνει την μπάρα του noise, ενώ αν βάλετε διόπτρα δεν αυξάνει την μπάρα του accuracy. Ακαταλαβίστικα πράγματα.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε στα τεράστια queue times (αναμονή), ειδικά όταν επιλέξτε τον Predator. Μπορεί ανά τέσσερις marines να αντιστοιχεί ένας Predator, όμως η ώρα που θα χρειαστεί να περιμένετε για να χειριστείτε τον κακό, μπορεί να ξεπεράσει και τα 10-11 λεπτά, κάτι αρκετά εκνευριστικό καθώς ο Predator είναι η ουσία του παιχνιδιού και ίσως να μην καταφέρετε να παίξετε αρκετές φορές. Γι’ αυτόν τον λόγο η illFonic έχει προσθέσει την επιλογή του cross-play μεταξύ του PC και του PS4, καθώς εκτός του ότι μπορείτε να παίξετε με φίλους σας που διαθέτουν το παιχνίδι σε άλλο format, μεγαλώνει και το εύρος αναζήτησης των διαθέσιμων παικτών. Τις πρώτες μέρες που κυκλοφόρησε το παιχνίδι δεν είδαμε βέβαια ιδιαίτερη πρόοδο στη μείωση των queues αλλά μέχρις στιγμής η illFonic έχει κυκλοφορήσει 2 patches γι’ αυτόν τον σκοπό.

Τεχνικός Τομέας

To Predator: Hunting Grounds έχει δημιουργηθεί με την Unreal Engine, οπότε λογικό είναι ο οπτικός τομέας να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα. Οι ζούγκλες, οι φωτισμοί, τα εφέ της φωτιάς είναι εξαιρετικά, ενώ και ο Predator έχει σχεδιαστεί με κάθε λεπτομέρεια. Αντίθετα, οι marines είναι ό,τι πιο generic έχουμε δει σε χαρακτήρα παιχνιδιού, με ελάχιστες διαθέσιμες παραμετροποιήσεις. Τεχνικά, στο PC που δοκιμάσαμε το Predator, δεν αντιμετωπίσαμε το παραμικρό πρόβλημα και ο τίτλος έτρεξε απρόσκοπτα χωρίς frame drops.

Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει και στη μουσική, καθώς έχουν χρησιμοποιηθεί κομμάτια από τις ταινίες, αλλά και οι ήχοι που βγάζει ο Predator, παρόλο που παρεμβαίνουν στο gameplay, είναι εξαιρετικοί και ανεβάζουν την ένταση της καταδίωξης.

Συμπέρασμα

Δυστυχώς, η επιστροφή του Κυνηγού στα video games δεν κρίνεται επιτυχημένη. Το Predator: Hunting Grounds δεν διαπρέπει σχεδόν σε κανένα από τους επιμέρους τομείς του. Διαθέτει ένα ικανοποιητικό οπτικοακουστικό τομέα, με τις ζούγκλες και τα εφέ να έχουν αποδοθεί λεπτομερώς, αλλά μέχρι εκεί. Το gameplay των marines με τα generic objectives είναι αδιάφορο, η A.I. των εχθρών κάκιστη, το περιεχόμενο ελλιπές και το βάρος που δίνεται στον Predator τεράστιο, χωρίς να έχει την αντίστοιχη δυναμική. Το cross-play προσφέρει μερικούς πόντους στο παιχνίδι, όχι όμως και στα τεράστια queues που υπάρχουν κυρίως για να χειριστείτε τον Κυνηγό.

Όπως και στο παρελθόν, έτσι και τώρα, ο Κυνηγός επιστρέφει χωρίς κάποιο θήραμα…

Βαθμολογία:  5/10
 

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.