Πληροφορίες
Τίτλος: Bravely Default II
Διαθέσιμο σε: Nintendo Switch
Δοκιμάστηκε σε: Nintendo Switch
Εταιρεία Ανάπτυξης: Claytechworks
Εκδότρια Εταιρεία: Nintendo
Είδος: RPG
Ηλικίες: 12+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 26 Φεβρουαρίου 2021
Τι και αν τα turn-based RPGs έχουν εμφανιστεί εδώ και δεκαετίες; Η παραγωγή τους συνεχίζεται από πάρα πολλά studios τα οποία ακόμη “τιμούν” αυτή την ιδιαίτερη κατηγορία παιχνιδιών. Συγκεκριμένα, η βιβλιοθήκη του Nintendo Switch είναι γεμάτη τόσο με καινούργια παιχνίδια (Octopath Traveler, Dragon Quest XI), όσο και με επανακυκλοφορίες (Final Fantasy series, Ni-No Kuni) αλλά και μικρότερου budget παιχνίδια (Battle Chasers, I am Setsuna και άλλα) του είδους. Για το 2021, η πρώτη προσθήκη και μάλιστα exclusive στην κονσόλα της Nintendo είναι το Bravely Default II, η συνέχεια των παιχνιδιών του 3DS. Μια σειρά που παρότι δεν έχει τη φήμη άλλων, προσέφερε δύο αξιόλογους τίτλους (Bravely Default και Bravely Second) για τη συγκεκριμένη κονσόλα.
Τη δημιουργία του παιχνιδιού έχει αναλάβει η ιαπωνική Claytechworks, υπό την αιγίδα της “μεγάλης” Square Enix και στην ουσία είναι η πρώτη προσπάθεια του συγκεκριμένου studio στην ανάπτυξη κάποιου τίτλου.
Το Bravely Default II παρουσιάζει ένα ξεχωριστό, αυτούσιο story σε σχέση με τα δύο πρώτα παιχνίδια, έτσι είναι εφικτό να παιχτεί και από νέους παίκτες, αν και υπάρχουν μικρές αναφορές σε κάποια στοιχεία των πρώτων τίτλων. Αυτή τη φορά το story ακολουθεί το μονοπάτι του κεντρικού χαρακτήρα (Seth είναι το default όνομά του, αλλά μπορούμε να το αλλάξουμε) και των τριών συντρόφων του. Η πλοκή του παιχνιδιού αφορά κυρίως το προσωπικό mission μιας εκ των τριών αυτών companions, της πριγκίπισσας Gloria. Η Gloria διαφεύγει μετά την καταστροφή του βασιλείου της και με τη βοήθεια των υπολοίπων, θα προσπαθήσει να συλλέξει τους τέσσερις κρυστάλλους ώστε να αναδημιουργήσει το βασίλειό της και να κρατήσει τις ισορροπίες στην Excillant, όπως ονομάζεται ο κόσμος του παιχνιδιού.
Η ιστορία και η πλοκή είναι αρκετά τυπική για ένα fantasy RPG και οι χαρακτήρες, παρότι είναι καλά σχεδιασμένοι, δεν αναπτύσσονται τόσο όσο πρέπει ώστε να δεθεί ο παίκτης μαζί τους στο ταξίδι διάρκειας 50 και πλέον ωρών, που απαιτούνται για την ολοκλήρωση του τίτλου. Παρ’ όλα αυτά, με τον χρόνο αποκτά ένα ενδιαφέρον ώστε να κρατήσει τον παίκτη μέχρι το τέλος, με κάποια twists και κάποιες σημαντικές αποκαλύψεις. Παράλληλα, παραδεχόμαστε τους developers στην ανάπτυξη πολλών και διαφορετικών χαρακτήρων σε κάθε περιοχή του παιχνιδιού. Για την ιδιαίτερη καλλιτεχνική-αισθητική υπόστασή τους θα αναφερθούμε σε παρακάτω παράγραφο.
Ο κεντρικός χάρτης του παιχνιδιού είναι μέτριας έκτασης και έχει παρόμοιο στιλ με παιχνίδια όπως το Ni-No Kuni με τις μινιατούρες των χαρακτήρων του party να κινούνται στον κόσμο, ο οποίος περιέχει διαφόρων ειδών τέρατα που αν τα αγγίξουμε ξεκινάει η μάχη. Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν σημεία με dungeons, αλλά και πόλεις. Το ταξίδι του Bravely Default II μας πηγαίνει από πόλη σε πόλη στην αναζήτηση των κρυστάλλων και κάθε μια από αυτές έχει και διαφορετική θεματολογία. Τα dungeons έχουν και αυτά ποικιλία και ολοκληρώνονται σχεδόν πάντα με ένα τελικό boss battle.
Πλην της κεντρικής ιστορίας, που είναι γραμμική, δίνεται η δυνατότητα στον παίκτη να ολοκληρώσει side quests βοηθώντας τους πολίτες των πόλεων με όλους τους κλασικούς τρόπους. Από την εξόντωση τεράτων, μέχρι το να βρείτε ένα συγκεκριμένο item γι’ αυτούς, ακόμα και να αλληλοεπιδράσετε με άλλους χαρακτήρες ώστε να λύσετε τα προβλήματά τους. Η αφήγηση των side quests γίνεται κυρίως μέσω text, αλλά υπάρχουν και ορισμένα (τα πιο σημαντικά) που έχουν voice acting και cutscenes.
Μιλώντας για τα cutscenes και τον τρόπο που ξετυλίγεται η ιστορία, έχουμε να αναφέρουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού είναι πλήρως μεταγλωττισμένο στα αγγλικά. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων τους κάνει να μοιάζουν με φιγούρες σε κουκλοθέατρο ή φιγούρες φτιαγμένες από πλαστελίνη. Σε συνδυασμό με τα ζωγραφισμένα στο χέρι σκηνικά των πόλεων έχουμε μια αρκετά πρωτότυπη παρουσίαση που, ίσως, δεν έχουμε δει κάτι αντίστοιχο ξανά σαν τελικό αποτέλεσμα. Τα πραγματικά action cutscenes είναι βέβαια ελάχιστα και τα περισσότερα έχουν απλά τη μορφή διαλόγων μεταξύ των χαρακτήρων.
Οι μάχες γίνονται όπως προαναφέραμε με το άγγιγμα των τεράτων ή των εχθρών και όχι random. Αναλόγως την αύρα που αποπνέουν τα τέρατα (κόκκινη ή μπλε) μπορεί να είναι overleveled ή underleveled σε σχέση με το party σας. Λόγω της υψηλής δυσκολίας του παιχνιδιού είναι προτιμότερο να ανεβαίνετε level όταν βλέπετε πολλούς κόκκινους εχθρούς, κάτι που λειτουργεί και ως “καμπανάκι” για να κάνετε το δυστυχώς απαραίτητο grinding. Αν δεν αγαπάτε τη συγκεκριμένη διαδικασία, τότε ίσως το Bravely Default II να μην είναι για εσάς καθώς το παιχνίδι το απαιτεί, για να παραμείνετε ανταγωνιστικοί και στις τρεις δυσκολίες (casual, normal και hard), καθώς οι διαφορές αυτών των δυσκολιών είναι πολύ μικρές.
Το turn-based σύστημα μάχης, παρότι είναι εντελώς τυπικό σε σχέση με άλλα παιχνίδια, είναι πλήρες, περιέχοντας spells, abilities, buffs, αλλά και όλα τα κλασικά αμυντικά και επιθετικά items. Η δυσκολία του παιχνιδιού θα σας κάνει να βρείτε και να χρησιμοποιήσετε όλες τις πιθανές λύσεις, απαιτώντας τόσο καλή τακτική, όσο και κατάλληλη προετοιμασία.
Όσον αφορά στους χαρακτήρες, το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζετε είναι το βάρος των αντικειμένων που τους φοράτε. Ξεπερνώντας το συγκεκριμένο όριο μπορεί, αντί να αυξήσετε τα στατιστικά τους, να υποστείτε μεγάλα penalties σε αυτά, οπότε είναι προτιμότερο να μην κάνετε υπερβολές. Κάθε χαρακτήρας έχει μια αρχική κλάση, ενώ με την πάροδο του παιχνιδιού και εξοντώνοντας bosses αποκτάτε asterisks, οι οποίοι ξεκλειδώνουν νέες κλάσεις αλλά και subclasses. Δεν υπάρχουν περιορισμοί στο τι δρόμο κλάσεων θα ακολουθήσετε, αν και είναι εύκολα αντιληπτό πως κάποιες κλάσεις είναι ανώτερες (berserker, beastmaster) και κάποιες άλλες πολύ δύσκολα γίνονται λειτουργικές (πχ. monk).
Φυσικά, από το σύστημα μάχης δεν λείπει το κομμάτι των στοιχείων της φύσης (fire, water, thunder κτλ.) και τα status effects (sleep, paralysis, silence κτλ.), πράγματα που παίζουν τεράστιο ρόλο στην εξέλιξη της μάχης. Παρόλο που υπάρχει ένα πλήρως ανεπτυγμένο combat system, ορισμένα πράγματα είναι αρκετά random και άγνωστα για τον παίκτη. Για παράδειγμα, ενώ γνωρίζουμε τις αδυναμίες του κάθε εχθρού κάνοντας το κλασικό analyse, δεν μπορούμε να δούμε σε τι είναι ισχυροί, ενώ και το damage ορισμένες φορές είναι αρκετά random από εχθρό σε εχθρό και είναι άγνωστο το πώς λειτουργεί.
H “σχεδόν” top-down οπτική του παιχνιδιού ενώ εξερευνούμε τον κόσμο υπάρχει και στα dungeons, τα οποία έχουν μια πολύ καλή ποικιλία σχεδιαστικά. Δυστυχώς, στα dungeons υπάρχουν δύο μεγάλες και σημαντικές ελλείψεις-περιορισμοί και δεν καταλάβαμε τον λόγο ύπαρξής τους. Ο πρώτος είναι πως η κάμερα είναι τελείως fixed, με τον παίκτη να μην μπορεί να γνωρίζει από που του έρχονται ορισμένοι εχθροί, ενώ το δεύτερο αρνητικό είναι πως δεν υπάρχει καν mini-map ή χάρτης.
Σε αντίθεση με τα περισσότερα RPGs όπου οι μάχες με τυπικούς εχθρούς είναι σχεδόν αγγαρεία, στο Bravely Default II μπορείτε να δείτε την οθόνη του game over σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και με τυπικούς εχθρούς, ενώ παράλληλα τα bosses είναι στην πλειοψηφία τους πανίσχυρα. Μπορείτε να δοκιμάστε τις δυνατότητες του party σας, των κλάσεων και του εξοπλισμού σας σε μοναδικά μεγάλα τέρατα στο χάρτη, ενώ το exploration ανταμείβει με πολύ χρήσιμα ως επί το πλείστον αντικείμενα.
Στο πρώτο παιχνίδι, στην κονσόλα 3DS, επιλέγατε τις κινήσεις όλων των χαρακτήρων την ώρα που ερχόταν η σειρά σας να επιτεθείτε, όμως τώρα επιλέγετε τι θα κάνει ο κάθε χαρακτήρας την ώρα που έρχεται η σειρά του συγκεκριμένου. Παρ’ όλα αυτά, είναι άγνωστο το πότε επιτίθενται οι εχθροί καθώς δεν υπάρχει αντίστοιχη μπάρα. Σημαντικό είναι το σύστημα Brave-Default, αν θα επιλέξετε δηλαδή να εκτελέσετε μια “πράξη” (Bravely) ή να κρατήσετε τους πόντους “πράξης” κάνοντας guard μέχρι να ξαναέρθει η σειρά σας (Default). Γενικά, όπως προαναφέραμε είναι ένα ολοκληρωμένο και απαιτητικό σύστημα μάχης, όμως έχει το αρνητικό πως τα XP κερδίζονται δύσκολα και οι νεκροί χαρακτήρες στο τέλος της μάχης δεν παίρνουν καθόλου πόντους. Σίγουρα όμως οι πιο έμπειροι στο χώρο θα βρουν exploits είτε μέσω των κλάσεων, είτε με grinding spots ώστε να κάνουν τα πράγματα πιο εύκολα γι’ αυτούς.
Παρόλο που το Bravely Default είναι κατά 100% single player τίτλος, περιλαμβάνει μια διαδραστική “ψευτο”-multiplayer δυνατότητα κατά την όποια όταν ο παίκτης έχει την κονσόλα σε rest mode με ανοιχτό το παιχνίδι, μπορεί να κερδίσει υλικά, αντικείμενα και χρήματα κάνοντας εικονικό exploration με μια βάρκα, συναντώντας άλλους παίκτες στο ταξίδι του. Όλα τα παραπάνω είναι τελείως εικονικά και γίνονται με τη μορφή κειμένου, αλλά είναι μια καλή δυνατότητα για όσους δεν έχουν τον χρόνο ώστε να κάνουν το απαιτούμενο grinding. Τέλος, υπάρχει και ένα παιχνίδι καρτών με την ονομασία “B ‘n’ D”, φανταστείτε κάτι αντίστοιχο με το Gwent του The Witcher σε πιο απλή μορφή αλλά με αρκετό βάθος. Το συγκεκριμένο mini-game έχει μάλιστα και το δικό του μικρό questline, ενώ όπως και στο Gwent μπορείτε να παίξετε με διάφορους NPCs μέσα στο παιχνίδι και να κερδίσετε extra κάρτες από αυτούς. Είναι απλό, διασκεδαστικό και προσωπικά μας κράτησε για πολύ χρόνο λόγω του βάθους και των δυνατοτήτων του.
Οπτικά, όπως προαναφέραμε, είναι ένα παιχνίδι με ιδιαίτερο σχεδιασμό αν και δεν πρόκειται για κάποιο τεχνολογικό επίτευγμα. Παρ’ όλα αυτά, είμαστε ιδιαίτερα εντυπωσιασμένοι από τις “υφές” των χαρακτήρων, το πώς γυαλίζουν και αντανακλούν οι φωτισμοί πάνω τους, αλλά και τις λεπτομέρειες στα σχέδια του ρουχισμού και του δέρματος, ενώ ξεχωρίσουν και ορισμένα animations κατά τη μάχη ή τα cutscenes. Τα τοπία εντός πόλεων είναι σαν καμβάδες που θυμίζουν παλαιότερης γενιάς point-n-click adventure παιχνίδια. Υπάρχει γενικά μια αίσθηση της νοσταλγίας στο παιχνίδι που θα αγγίξει τους old-school fans αδιαμφισβήτητα. Πολύ υψηλού επιπέδου είναι και ο σχεδιασμός των δεκάδων διαφορετικών εχθρών στο παιχνίδι.
Φαίνεται όμως πως δεν είναι εύκολο να διατηρήσει τις επιδόσεις του στη συγκεκριμένη πλατφόρμα (Nintendo Switch) σε θέματα ανάλυσης, η οποία αυξομειώνεται εμφανώς στους διαλόγους σε σχέση με τις μάχες και το exploration, κάτι που γίνεται περισσότερο ορατό παίζοντας σε handheld mode. Πλην της ανάλυσης, παρατηρήθηκαν και ορισμένα μικρά θεματάκια με το frame rate. Τα παραπάνω είναι προβλήματα που υπάρχουν, όμως δεν στερούν το δικαίωμα από το Bravely Default II να χαρακτηριστεί ως ένα από τα πιο ιδιαίτερα, αισθητικά, παιχνίδια του Switch.
Στα θετικά συγκαταλέγεται το γεγονός πως το μεγαλύτερο μέρος των (πραγματικά πολλών) διαλόγων είναι voiced και ενώ το voice-acting είναι αξιόλογο, οι βρετανικές προσφορές των χαρακτήρων είναι μάλλον θέμα γούστου. Να ντύσει “μουσικά” με τις νότες του έχει αναλάβει ο Revo, ο συνθέτης του πρώτου παιχνιδιού και γενικά το ακουστικό κομμάτι του τίτλου είναι αρκετά ταιριαστό και ποιοτικό, σίγουρα όμως έχουμε ακούσει και πιο αξιομνημόνευτα soundtracks σε άλλα παρόμοια παιχνίδια.
Συμπέρασμα
Το Bravely Default II είναι ένα RPG παλαιάς κοπής, που θα αγγίξει τις “χορδές” της νοσταλγίας για τους παλαιότερους RPG fans. Το ιδιαίτερο εικαστικό του, αλλά και το πλήρες σύστημα μάχης του, είναι τα δυνατά του στοιχεία. Από την άλλη είναι ένα παιχνίδι που δεν τολμάει, όντας “safe” σε όλους του μηχανισμούς του, μη περιέχοντας κάτι το καινοτόμο. Το υψηλό επίπεδο δυσκολίας θα ταλαιπωρήσει πολλούς κάνοντας το grinding αναγκαίο κακό. Εν τέλει, είναι ένα τίμιο παιχνίδι που θα το προτείναμε στους φίλους του είδους ως μία από τις πολλές επιλογές που υπάρχουν στην αγαπημένη κονσόλα του Nintendo Switch.
Βαθμολογία: 
8/10
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.
