ΠΚ
Ο «φαλακρός από το Αλγέρι» απαντά με το γνωστό, πάγιο, φωτεινό χαμόγελο. Ξέρει μπάλα από τα γεννοφάσκια του. Έχει τον τρόπο να ηγείται από τότε που κλώτσαγε την στρογγυλή θεά στις γειτονιές των μεταναστών από τη Βόρειο Αφρική στη Μαρσίλια. Μπορεί και να ρίξει κουτουλιές κατακέφαλα αν χρειαστεί όπως το απέδειξε τότε με τον Ιταλό που πήγε να παίξει το μαγκάκι αλλά βρέθηκε κατάχαμα. Τελικά ξέρει να παίρνει νίκες και να προσφέρει ήττες στους αντιπάλους.
Πήρε την «βασίλισσα» από το χέρι και την τράβηξε ψηλά. Λόγω πείρας αντελήφθη πολύ νωρίς το τι συνέβαινε στα αποδυτήρια της Ρεάλ. Πήρε το καπελάκι του και είπε ένα «Εις το επανιδείν» και πήγε σπίτι του. Λίγο αργότερα ο δαίμονας Ρονάλντο υπέγραφε με την Γιουβέντους.
Τελικά όλα πληρώνονται cash στη ζωή. Στο Μπερναμπέου, εκείνη την ημέρα, Κυριακή θαρρώ, τα φώτα έπεσαν. Διακοπή ρεύματος είπαν. Σκοτάδι στις εξέδρες, σκοτάδι στα αποδυτήρια, μαύρη νύχτα στις σουίτες VIP, μαύρη μαυρίλα στα γραφεία. Οι θεατές άναψαν τα κινητά τους. Έμοιαζε με λιτανεία ή κάτι σαν κηδεία. Την επομένη, Δευτέρα, ο Σολάρι έφυγε. Το βράδυ μάθαμε πώς ο Ζιντάν γυρίζει. Την Τετάρτη ο Ρονάλντο φιλοδώρησε την ισπανίδα Ατλέτικο με ένα χατ τρικ και στη συνέχεια έδειξε τα αχαμνά του στους θεατές. Τους 1.500 ισπανούς που δεν είχαν την δυνατότητα να συμβιώσουν με την απογοήτευση τους. Το συνηθίζουν αυτό οι Πορτογάλοι με τους Ισπανούς.
Θα μου πείτε, θα γυρίσει και ο Πορτογάλος στη Μαδρίτη; Αμφιβάλω. Άλλωστε ο Ζιντάν πιθανότατα να μην τον χρειάζεται. Προφανώς προέχει η ηρεμία, η δική του και της ομάδας. Αλλά να που τα σημάδια, όλα τα σημάδια, είναι εκεί. Το ιβηρικό ποδόσφαιρο χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα. Από τους Καταλανούς και τους Βάσκους ως κάτω την Ανδαλουσία και τους Σεβιλιάνους. Για τους Μαδριλένους δεν το συζητώ. Η απόλυτη παρακμή.
Ένας «φαλακρός από το Αλγέρι» με καταγωγή από την Καμπυλία, τόπος παλιός, βασανισμένος, αλλά που ξέρει μπάλα και απαντά πάντα με ένα πλατύ και φωτεινό χαμόγελο ενδεχομένως να έχει την συνταγή. Τουλάχιστον όμως θα ξαναδώσει στη «Βασίλισσα» την αίσθηση, έστω, της επιστροφής μιας χαμένης τιμής. Δεν είναι και λίγο για μία ηλικιωμένη κυρία με ρυτίδες η οποία ωστόσο διατηρεί την νεανική λάμψη των υπέροχων ματιών της.
