Οι μεγάλες προσωπικότητες, είναι αυτές που δίνουν και άλλη γοητεία στα σπορ. Αυτό ισχύει και στο ποδόσφαιρο. Χάρη σε αυτούς τους σπουδαίους αθλητές – προπονητές, υπάρχουν και τα μεγάλα ματς που καθηλώνουν το κοινό. Φυσικά, τα λαμπερά ραντεβού τα βρίσκετε πάντα στην εφαρμογή της bwin με επιλογές και για τους παίκτες! Δύο σπουδαίοι άνθρωποι του ποδοσφαίρου λοιπόν, είναι αναμφισβήτητα ο Ζοσέ Μουρίνιο και ο Πεπ Γκουαρδιόλα.
Κάποτε ήταν φίλοι αγαπημένοι. Και έζησαν ορισμένες μεγάλες στιγμές στην Μπαρτσελόνα. Ο 34χρονος Ζοσέ Μουρίνιο ως μεταφραστής και ο 26χρονος Πεπ Γκουαρδιόλα ως ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές των «μπλαουγκράνα» το 1997. Οι δυο τους είχαν γίνει ένα κουβάρι και πανηγύριζαν σαν μικρά παιδιά μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων στον τελικό με την Παρί Σεν Ζερμέν. Εξι εβδομάδες αργότερα, μετά την κατάκτηση του κυπέλλου Ισπανίας με αντίπαλο την Μπέτις, ο Μουρίνιο είχε πάρει το μικρόφωνο και έλεγε στους οπαδούς της Μπάρτσα: «Για σήμερα, για αύριο, για πάντα. Εχω την Μπαρτσελόνα στην καρδιά μου».
Η πρώτη άτυπη κόντρα ανάμεσά τους δημιουργήθηκε το 2008, όταν ο Μουρίνιο ήδη φτασμένος προπονητής, με ένα Τσάμπιονς Λιγκ και ένα Γιουρόπα με την Πόρτο, έχοντας ολοκληρώσει και την πρώτη θητεία του στην Τσέλσι, αναζητούσε δουλειά. Για την ακρίβεια ήθελε να πάει στην Μπαρτσελόνα.
Ο γνωστός Πορτογάλος μάνατζερ Ζορζ Μέντες τηλεφώνησε στον Τζοάν Λαπόρτα και τον ρώτησε ευθέως: «Θα πάρετε τον Μουρίνιο προπονητή;»
Η απάντηση του προέδρου της Μπαρτσελόνα ήταν ξεκάθαρη: «Οχι, ο επόμενος προπονητής μας θα είναι ο Γκουαρδιόλα».
Με τις ευλογίες του Κρόιφ
Ο Πεπ βέβαια δεν πήρε το χρίσμα από τον Λαπόρτα. Ο Γιόχαν Κρόιφ είχε διακρίνει από νωρίς τις ικανότητές του και είχε ξεκαθαρίσει σε ολόκληρο τον οργανισμό Μπαρτσελόνα ότι αυτός θα έπρεπε να είναι ο επόμενος προπονητής. Όπως κι έγινε. Και φυσικά δικαιώθηκε.
Οταν είχε ερωτηθεί ο Ολλανδός για τον Μουρίνιο, ήταν ξεκάθαρος. Θεωρούσε ότι δεν ταίριαζε στην ψυχοσύνθεση του συλλόγου. Ελεγε με ευθύτητα ότι ο Πορτογάλος παίζει αντιποδόσφαιρο. Σύγχρονο κατενάτσιο. Και με συνοπτικές διαδικασίες είχε απορρίψει την προοπτική έπειτα από μεταφραστής, μέλος του τεχνικού τιμ και βοηθός του Μπόμπι Ρόμπσον και του Φαν Χάαλ, να γίνει πρώτος προπονητής της Μπαρτσελόνα.
Η πρώτη συνάντηση
Τη σεζόν 2009-10 ο Μουρίνιο έφτασε με την Ιντερ στην Βαρκελώνη για να αντιμετωπίσει τον Γκουαρδιόλα στον δεύτερο ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, έχοντας το προβάδισμα του 3-1 από το πρώτο ματς στο Μιλάνο. Διπλό λεωφορείο μπροστά από το τέρμα, ήττα με 1-0 και πρόκριση στον τελικό. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Πρώτος πασέρ των «νερατζούρι» σε εκείνο το ματς ο Ζούλιο Σέζαρ με 15, πρώτος πασέρ των «μπλαουγκράνα» από την άλλη ο Τσάβι με 153. Η κατοχή μπάλας έφτασε στα επίπεδα του 76%-24% και στο τέλος ο Μουρίνιο μπήκε στον αγωνιστικό χώρο να πανηγυρίσει προκλητικά, με τον γκολκίπερ Βαλντές να τον κυνηγάει και να τον σπρώχνει να βγει έξω, ενώ τα ποτιστικά του «Καμπ Νόου» είχαν αρχίσει να τον καταβρέχουν.
Η όπερα της… πεντάρας
Ενα χρόνο αργότερα ο Μουρίνιο ήταν προπονητής στη Ρεάλ και βρέθηκε αντιμέτωπος με την Μπαρτσελόνα για το πρωτάθλημα στο «Καμπ Νόου». Το βράδυ ήταν εφιαλτικό. Μπορεί με την Ιντερ να είχε γλιτώσει φτηνά με εκείνο το 1-0, αλλά με τη Ρεάλ το ταμπλό έγραψε 5-0. Για τους οπαδούς της Μπαρτσελόνα αυτή ήταν η καλύτερη εμφάνιση στην ιστορία του συλλόγου. Ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο και το σκορ θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερο. Για τον ίδιο τον Μουρίνιο όμως ήταν απλά μια ήττα. Ακολούθησαν πέντε διαδοχικές νίκες για τη Ρεάλ και 14 στα επόμενα 18 παιχνίδια.
Τέσσερα ματς σε 18 μέρες
Από τις 16 Απριλίου έως τις 3 Μαΐου του 2011 οι δύο ομάδες και φυσικά οι δύο προπονητές χρειάστηκε να βρεθούν αντιμέτωποι άλλες τέσσερις φορές. Την πρώτη στο ματς πρωταθλήματος για τον δεύτερο γύρο η Ρεάλ ήθελε να καλύψει μια διαφορά 8 πόντων στη βαθμολογία. Δεν κατάφερε να νικήσει, το ματς τελείωσε 1-1, με τον Κριστιάνο Ρονάλντο να ισοφαρίζει στο 82’. Εκείνη η Ρεάλ μπήκε στο γήπεδο φοβισμένη, περισσότερο για να μην χάσει παρά για να νικήσει.
Τέσσερις μέρες αργότερα στον τελικό του κυπέλλου Ισπανίας ο Ρονάλντο με μια εξαιρετική κεφαλιά από σέντρα του Αρμπελόα έδωσε το κύπελλο στη Ρεάλ και ο Μουρίνιο έδειξε (ξανά) στον Γκουαρδιόλα ότι ξέρει να καθαρίζει τα κρίσιμα ματς.
Μία εβδομάδα αργότερα, 20 Απριλίου, ήρθε η ώρα για τον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο «Μπερναμπέου». Ηταν η σειρά του Γκουαρδιόλα να χαμογελάσει. Νίκη με 2-0 και κάτι παραπάνω από μισή πρόκριση, με το δεύτερο γκολ του Μέσι να είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά που έχουμε δει ποτέ σε clasico.
Όσο για τη ρεβάνς, το τελικό 1-1 έδωσε τη δυνατότητα στην Μπαρτσελόνα να πάει να πάρει το τρόπαιο στο «Γουέμπλεϊ» κερδίζοντας 3-1 τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Μουρίνιο και οι οπαδοί της Ρεάλ είδαν από την τηλεόραση τον Πεπ και την παρέα του να σηκώνουν το βαρύτιμο τρόπαιο.
